Maandag 28 maart. Het was weer een zonnige
dag, maar toch ging de rit naar huis, afspraak is afspraak. De Eifel nog lekker
binnendoor gereden, over prachtige bos- en bergweggetjes, die soms ook een
stukje door België gingen. In de buurt van Monschau nog een laatste keer Duitse
boodschappen gedaan en bij Aken de grote weg op. Om kwart voor 4 waren we al
thuis, helemaal geen files gehad onderweg, heerlijk hoor. De kilometerteller
staat inmiddels al op 10825, het gaat hard. En over een paar weekjes staat de
volgende reis alweer op de planning.
Zondag 27 maart. Zomertijd! En toch om half
9 al ons bed uit, het is toch wat. Om 9 uur aan het ontbijt en half 10 aan de
koffie. En om 11 uur stonden we al voor de ingang van de Eifelzoo. Zo vroeg, dat
het loket dicht was, kaartje kopen kon in de dierentuin, als we iemand van het
personeel zagen. En dat lukte. Hoewel het in de nacht wat geregend had, was het
al droog toen we op pad gingen, en hoe langer we in de dierentuin liepen, hoe
zonniger het werd.
We hebben veel leuke dingen gezien, het is een kleine privé dierentuin, maar
wel erg gezellig en mooi gelegen. Ze hebben best veel roofkatten, en ook de
kraagbeer is erg leuk. Verder veel herten en dergelijke, en veel vogels. Al met
al hebben we het toch weer erg leuk gehad, mede dankzij het mooie weer. En
daarmee zit onze reis er eigenlijk op, morgen gaan we dan toch echt naar
huis.
Zaterdag 26 maart. Met nog steeds een zonnetje
aan de lucht, al is het wat minder uitbundig dan de voorgaande dagen, weer eens
een leuke bestemming uitgezocht voor een uitstapje. Deze keer werd het Irrel,
een dorpje niet zo ver bij de camping vandaan. Volgens de folders die we
gisteren bij het inchecken hadden gekregen zou daar namelijk een waterval zijn,
en die wilden we wel eens gaan bekijken. De waterval ligt buiten het dorp, in
het bos. Het was een prachtige wandeling. De waterval is niet hoog, maar wel erg
mooi, evenals het omringende bos.
Daarna zijn we wat boodschappen gaan doen, en wat rond gaan rijden. Zomaar op
goed geluk, de weggetjes in slaan die er leuk uitzagen. En we hebben zeker
prachtige stukjes gezien, door bossen, over hoge plateaus, diepe dalen in,
inclusief haarspeldbochten. We reden zelfs even Luxemburg in.... en bijna gelijk
weer uit. Halverwege de middag waren we weer terug op de camping, waar we
gezellig koffie hebben gedronken met een overheerlijk stukje Duits gebak
erbij.
Vrijdag 25 maart.
Het was geen verlies de camping waar we stonden achter ons te laten, en dat
hebben we direct na het ontbijt dan ook gedaan. We hebben weer een heerlijke
route gereden, met de nodige (koffie)pauzes onderweg. Gaandeweg zagen we het
landschap ook steeds variëren, dat was erg leuk. Het begin en het einde, Zwarte
Woud en Eifel, spreken ons het meeste aan. Vandaar dat we in de Eifel ook op
zoek zijn gegaan naar een leuke camping.
En omdat we wat vroeger in de middag besloten te stoppen, konden we nu vrijuit
kiezen uit alle campings in dit deel van de Eifel, en staan nu op een heerlijk
plekje op een mooie camping in Oberweis, vlak bij Prüm. Hier zullen we
waarschijnlijk wel een paar nachtjes blijven.
Donderdag 24 maart.
Vertrokken uit Lindau, en langs de Bodensee gereden. Het was weer een stralende
dag, maar van de Bodensee was niet heel veel te zien omdat de lucht nogal heiig
was. Maar verder, een heerlijke rit hoor. Daarna noordwestelijk afgebogen en via
het Zwarte Woud gereden, alleen maar leuke binnenwegen genomen. Steeds
wisselende landschappen, leuke dorpjes, dichte bossen en prachtige vergezichten.
Erg leuk om te doen. Zo in het midden van het Zwarte Woud kwamen we langs een
aantal bekende punten van vorige vakanties, leuk om die eens terug te zien.
We hebben het weer op ons gemak gedaan, regelmatig gestopt als het leuk was,
eens een kopje koffie gedronken onderweg en lekker in het zonnetje gezeten, wat
boodschapjes gedaan. Zo rond een uur of 4 gingen we naar een leuke camping...
althans dat dachten we. Maar helaas, net iets te vroeg, camping was nog dicht.
Het grote camping boek geraadpleegd en 15 km verderop iets gevonden. Tsja, boek
is van verleden jaar. In de gids van dit jaar, in digitale versie op mijn
laptop, staat deze camping niet meer vermeld. En terecht, wat een nare plek.
Onverschillig personeel, armoedige sfeer. De lucht van oud frituurvet in kantoor
annex restaurant laat je spontaan de eetlust verliezen. Het is maar goed dat we
hier maar 1 nacht blijven staan, en zelf voor ons eigen verse eten zorgen.
Woensdag 23 maart. Een heerlijke voorjaarsdag
in Lindau gehad. We zijn naar de Altstadt geweest, dat op een eilandje in de
Bodensee ligt. Wim ging daarheen wandelen (ongeveer een uurtje) en ik ging met
de bus. De Altstadt zelf is ontzettend gezellig, leuke oude straatjes, mooie
gevels enzovoorts. We hebben natuurlijk ook nog een stukje langs de Bodensee
gelopen. De geplande boottocht ging niet door, omdat die boot alleen maar op
zaterdag vaart (was bepaald niet duidelijk aangegeven helaas). Maar er zat wel
een leuke kapper dus ik ben weer heerlijk gekortwiekt. Daarna weer terug naar de
camping, lekker een kopje koffie gedronken in de camper, en een rondje over de
camping gemaakt.
Dinsdag 22 maart. Vanuit Achenkirch zijn we
via een prachtige route bij de Bodensee terecht gekomen. We hebben 3 bergpassen
gereden, ontelbare haarspeldbochten gehad, hele hoge bergen gezien, in gebieden
geweest waar de sneeuw nog zo goed was dat er zelfs nog loipes open waren, en
stukken gezien waar het al volop zomer is. Verreweg de meest gevarieerde rit die
we ooit hebben gemaakt. Het was geweldig om dit te doen.
De camping waar we nu staan is prachtig, zowel qua ligging als qua uitrusting.
Bij het inschrijven kregen we gelijk de kaart van de stad mee, alsmede tips over
hoe we van de camping naar de Altstadt kunnen gaan. En die Altstadt ligt op een
eiland in de Bodensee. Die kans laten we niet aan ons voorbij gaan natuurlijk,
dus we blijven hier minstens nog een extra nacht, en met veel plezier.
Maandag 21 maart. Omdat het maken van een
rondrit ons de vorige dag heel goed was bevallen, hadden we ook voor deze dag er
weer eentje uitgestippeld.
Het was een ontzettend mooie rit. Het stukje langs de Sylvensteinsee in het
bijzonder. (Het meer links van de wegnummers 307, bovenaan op de tekening.) De
weg daarna tot Krün is een privéweg, maar in de winter staan de hekjes gewoon
open en hoef je er geen tol te betalen (dat konden we ons van ruim 20 jaar
geleden nog herinneren). Het zal niet rendabel zijn voor een paar auto's daar
iemand in te zetten.
We hebben onderweg een paar
mooie pauzes genomen, onder andere in Krün om boodschappen te doen. Zelden zo'n
mooie supermarkt op zo'n mooie locatie gezien. Van Seefeld naar Innsbruck is een
beruchte weg, enorm steil naar beneden. Gelukkig hield onze camper zich daar
prima en hoefden we geen gebruik te maken van de vluchtwegen.
We hebben besloten om morgen
Achenkirch te verlaten, en over Ehrwald naar Nederland te rijden. Daar gaan we
echter wel een boel dagen over doen, want we gaan alles binnendoor rijden en
stoppen waar we het mooi vinden. Hebben we eindelijk de slag van het camperen
helemaal te pakken?
Zondag 20 maart. Het weer was een stuk beter
dan mijn ribben, wat ons motiveerde om een mooie rondrit te maken. Vanuit de
camper kun je gelukkig ook goed genieten van de mooie omgeving. Eerst zijn we
via Maurach naar het Inntal gereden en hebben daar mooie wegen gevolgd. Aan de
andere kant van de Inn terug naar het Achental, en daarvandaan door naar
Steinberg am Rofan. Dat ligt hoog, en in een vrij smal dal. Er lag nog heel wat
sneeuw, gelukkig was de weg wel schoon. Het was echt een geweldige rit.
Zaterdag 19 maart. Met nog wat miezerregen was
het al een iets betere dag dan gisteren. We zijn weer verkast, en zitten nu in
Achenkirchen. Op een leuke camping, en een mooie staplaats met zicht over de
Achensee. Voorzieningen zijn hier prima, stroom en internet inclusief. We zijn
voor in de middag een wandeling naar het dorp Achenkirch wezen maken, een rondje
van ca. 5 kilometer. Leuk om het stukje weer terug te zien waar we ruim 20 jaar
geleden een paar keer op wintersportvakantie zijn geweest. Er is eigenlijk maar
weinig veranderd in al die tijd.
We hebben bij de supermarkt
(die er toen ook al zat, maar nu iets groter is geworden) wat lekkers meegenomen
voor bij de koffie en gaan heerlijk genieten van het uitzicht en het uitrusten.
Het weerbericht voor de komende dagen is veelbelovend, het zou vanaf morgen
droog en halfzonnig moeten zijn, ik hoop dat het klopt.
Vrijdag 18 maart.
Hoewel het de hele nacht door was blijven regenen, namen wij deze dag toch de
bus naar Innsbruck. Ondanks de regen is het toch een leuke stad om te zien.
Alleen de Alpenzoo hebben we niet bezocht, uit het verleden meenden wij ons nog
te herinneren dat dat een typische mooi weer dierentuin is, nu zou het
waarschijnlijk een grote modderboel zijn. We hebben lekker door de smalle
oude straatjes gezworven, wat winkeltjes bekeken en natuurlijk de toeristische
trekpleisters het gouden dak en de Annasäule bewonderd.
Aan het begin
van de middag nam de regen wat af, en kwam er zelfs zo nu en dan een zeer
aarzelend zonnetje door de wolken. Aan de hoge bergtoppen is te zien dat het op
hoogte zelfs wat gesneeuwd heeft. In de namiddag gingen we vanuit
de camper nog even een klein stukje lopen bij Mils, en hebben we gelijk wat
boodschappen gedaan in een nabijgelegen supermarkt.
Donderdag 17 maart.
Vandaag is de wintersportreis verandert naar winterreis. Het was al onze
bedoeling om Mayrhofen te verlaten en verder te trekken, en gezien de regen die
met bakken uit de hemel kwam zonder pauze, de juiste keuze. Op ons gemakje de
camping verlaten en richting het Inntal gereden. Onderweg nog rustig aan gestopt
om wat boodschappen te doen. Rond 12 uur waren we in Wattens, waar we de
Swarovski Kristalwelten gingen bekijken. Het was een hele aparte ervaring. In
ieder geval geen grote showroom van wat er verkocht werd, maar kunstenaars
impressies op kristal. En dat betekende dat iedere zaal heel anders was, van
prachtig tot wat is dit nou? In ieder geval leuk om het meegemaakt te
hebben.
Daarna zijn we doorgereden naar Mils, een dorpje vlak voor Innsbruck. Er zijn niet zoveel campings in de buurt
waar men het hele jaar open is, en hier hebben we er eentje gevonden. Eenvoudig,
maar het voldoet. Alleen geen internet in de camper, wel de mogelijkheid om in
het hotel waar de camping van is te internetten.
Woensdag 16 maart. Het weer is weer
omgeslagen, donkere dreigende luchten en laat in de middag zelfs even wat regen.
En de temperatuur is nog steeds te hoog. Het was de laatste dag op de skies voor
mij, en het was een zware dag in de papsneeuw. Bovendien deden mijn ribben meer
pijn dan gisteren. Toch heb ik het wel naar mijn zin
gehad, zelfs als je wat minder skiet is het boven op de berg heerlijk, het
uitzicht en de omgeving zijn tenslotte prachtig.
Wim heeft weer een wandeling
gemaakt, deze keer kwam hij een mooie waterval tegen. Morgen trekken we verder,
de kant van Innsbruck op waarschijnlijk. Dan wordt de wintersportreis een
"gewone" rondkijken- wat- er- voor- leuks- is reis.
Dinsdag 15 maart. Hetzelfde soort weer als de
dag ervoor, en dezelfde soort bezigheden. Ondanks mijn gekneusde ribben (ja ja,
ik ben gisteren plat voorover gevallen) toch geskied. En dat ging best lekker,
het enige probleem was eigenlijk het in- en uitstappen van de stoeltjeslift. En
Wim had weer een leuke wandelroute ontdekt. Het is nu echt voorjaar hier in
Oostenrijk, heerlijk met het wandelen, slecht voor de sneeuw. 's Avonds zijn we
gezellig uit eten geweest vanwege onze trouwdag.
Maandag 14 maart. Gelukkig hadden de
weergoden het deze dag weer goed met ons voor, er scheen weer een heerlijk
zonnetje. Het leek wel voorjaar, in het dal 20 graden en boven zo rond de 15. De
sneeuw was wat zachter maar nog geen pap, dus het was wederom genieten. Wim had
een hele mooie wandeling ontdekt, langs een klimbaan naar een gasthof hoog op de
berg, dus die had ook een heerlijke dag. En verder spreken de foto's wel voor
zich.
Zondag 13 maart. Helaas liet de zon deze dag
verstek gaan. En de wind dan weer niet. Omgekeerd zou beter geweest zijn, maar
natuurlijk toch gewoon richting de skipistes gegaan. En het was goed te doen,
het was dan niet zonnig, maar wel helder gelukkig. Alleen in de lift best wel
heel koud steeds. De pistes lagen er nog goed bij, dus het skiën was weer
heerlijk.
Wim heeft zich ook weer goed
vermaakt met een leuke wandeling, in het dal waaide het veel minder dus ook voor
hem prima weer. En zo zit er al weer een dag op, wat gaat het toch snel.
Zaterdag 12 maart. De dag begon weer prachtig
zonnig, al stond er een aardige wind. Het was al een beetje zandhappen onderweg
naar de skibus. Maar boven op de Ahorn was het goed te doen, het meeste wat je
van de wind merkte was in de stoeltjeslift. En verder was het gewoon perfect
boven. Lekkere temperatuur, prachtige sneeuw, zonnetje en blauwe lucht. Ik heb
dan ook heerlijk geskied. Deze helling was helemaal perfect voor mij, mooi breed
en glooiend, wat heb ik lopen genieten.
Rond half 3 werd de wind wel een stuk sterker, in de lift was het niet echt
lekker meer, en tijdens het skiën merkte je steeds meer stuifsneeuw op, al gaf
dat geen problemen.
Maar zo rond een uur of 3 werd er aangekondigd dat de liften
zouden gaan sluiten wegens het weer, en moest ik helaas stoppen. Ik had best nog
wel even door willen gaan, maar ik heb gelukkig heel wat rondjes gemaakt en dat
was heerlijk. Weer een pure genietdag. En nu maar hopen dat het morgen weer goed
weer is. Wim heeft zijn dag ook weer
goed doorgebracht, hij is gaan wandelen rondom het dorp en heeft ook de
boodschappen gedaan, dus wij kunnen het weekend ook weer lekker eten.
Vrijdag 11 maart.
Eindelijk was het dan zover, tijd om te gaan skiën! Lang naar uitgekeken, maar
nu ging het dan toch gebeuren. Aan het einde van de ochtend met de skibus naar
het dorp, eerst ski's huren. Van de vele verhuurders die er zitten ging ik weer
naar dezelfde van een paar jaar geleden, een lekkere simpele no-nonsense zaak,
dus in een paar minuten met de ski's die ik wil weer naar buiten. Vandaar is het
maar een minuutje naar de skilift, snel een pas gekocht en eindelijk! In de
gondellift omhoog naar de sneeuw! Op 1800 meter was het nog prachtig wit, dus
voor mijn gevoel kon de dag al niet meer stuk.
Een klein stukje lopen, naar de
stoeltjes lift die me naar het begin van de afdaling zou brengen. Daar keek ik
toch even vreemd op, die lift stond namelijk stil. Maar dat kwam omdat ernaast
een nieuwe, modernere en grotere lift gebouwd was, dus snel mijn ski's
ondergebonden en de lift in. In een paar minuten tijd was ik boven, en kon ik
voor het eerst in 2 jaar weer skiën. De eerste meters waren nog even onwennig
maar dat duurde niet lang. Het was daarna één en al genieten. Van het mooie
weer, de goeie sneeuw en vooral van het skiën. Het ging gewoon lekker, ik heb
meer afdalingen gedaan dan ik verwacht had op de eerste dag. Geen gekke dingen
gehad, niet gevallen, geen krampen gehad, gewoon een heerlijke dag. Ik ben
doorgegaan tot ik van vermoeidheid bijna niet meer op mijn benen kon staan. En
ik verheug me nu al weer op morgen!
Woensdag 9 en donderdag 10 maart. Eindelijk was het dan
zover, we vertrokken voor onze wintersport vakantie. Een hele onderneming om dat
voor het eerst te doen, zo gingen er van de week winterbanden onder de camper,
hebben we sneeuwkettingen gekocht en de camper geschikt voor de kou gemaakt door
onder andere de watertank leeg te laten en jerrycans mee te nemen. Maar goed,
vanochtend om half 10 vertrokken we vol goede moed, de regen trotserend, voor de
eerste etappe. De kilometerteller stond op 7952 (en zou eindigen op 8606). In Duitsland hield het op met
regenen, een goed voorteken? We hopen het maar. Het rijden ging lekker vlot. We
hadden voor het overnachten een aantal campings in de Tomtom ingesteld. Omdat we
om half 4 al in de buurt van de eerste daarvan waren, besloten we nog maar even
door te rijden, naar een camping op ongeveer 600 kilometer afstand. En wat denk
je? Inderdaad, ondanks de vermelding in de gids dat hij open zou zijn, was hij
dat dus niet. Een camping een paar kilometer daarvandaan, hetzelfde verhaal. Dus
maar weer in het boek gebladerd en een camping uitgekozen op een half uurtje
rijden, die open zou zijn. Nou, die is gelukkig "een soort van open".
De sleutel hing aan het hek, de receptie is morgenochtend van half 9 tot half 10
open. Personeel is er in de avond helemaal niet en er staan maar een paar
campers. Maar we hebben wel stroom, water, toilet en douche en wat eten betreft
zijn we toch goed voorzien in de camper. Morgen dus verder, naar
Oostenrijk. We hebben tenslotte een mooie
bestemming op het oog, met een mooie wintercamping
waar we zeker weten dat er plaats is omdat we die al hebben geboekt.
Na een goede nacht slapen en bij een zeer vriendelijke mevrouw de nacht op de
camping te hebben afgerekend, vertrokken we richting Oostenrijk. Er viel nog maar een
beetje regen en dat hield al snel op. Langzamerhand werd het steeds mooier
weer. De rit verliep voorspoedig, rond een uurtje of 2 waren we al in
Oostenrijk. Gelijk de grote weg afgegaan (we gebruiken geen vignet dus alles moet binnendoor, wat wij een voordeel vinden.
We hebben een paar boodschapjes gedaan in de
Hofer (zo noemen ze hier de Aldi) en zijn daarna naar het Zillertal gereden. Wat
een prachtige rit! Rond een uur of 4 kwamen we op de camping aan. Kilometerstand is inmiddels 9059
dus we hebben in 2 dagen ruim 1100 kilometer gereden. Inchecken en plaatsje
zoeken verliep vlot. Aangezien de meeste plaatsen al bezet waren, en de lege
plaatsen of erg ver van het hoofdgebouw (dus van het sanitair en de internetverbinding) waren, of erg
modderig, was er maar 1 plekje naar ons zin. Daar snel de camper neergezet, even
gecheckt of we inderdaad internet hadden, kaartje voor een week gekocht en
daarna lekker naar het dorp gelopen. We zitten ongeveer 1 kilometer van het
begin van Mayrhofen vandaan, en 2 km vanaf het einde van dat langgerekte dorp.
Een leuk stukje lopen dus. Gelukkig hoef ik dat morgen op mijn skischoenen niet
te doen, de skibus stopt pal voor de camping.
