Donderdag 19 en
vrijdag 20 april. Tegen mijn hoop in,
stond ik donderdag met een vreselijk pijnlijke knie op, ik kon bijna niet meer
lopen. De hele dag in de camper gebleven en rust genomen, het mocht helaas niet
baten, de pijn werd alleen maar erger. Wim heeft nog wel een prachtige wandeling
kunnen maken, gelukkig. Op vrijdag was de pijn nog net zo erg, en moesten we
helaas besluiten om naar huis te gaan. Jammer, dit abrupte einde van onze
heerlijke reis. Dag, plannen om nog in Keulen te gaan winkelen, om een dagje
naar Bonn te gaan. Zo spijtig allemaal. We waren al voor 1 uur thuis
(kilometerstand 26979) en dezelfde middag zat ik al bij de dokter.
Woensdag 18 april. Omdat het nog droog was
gelijk onze tweede dag Phantasialand gedaan. De bus was al minder druk dan de
vorige dag, en de entree helemaal. We zijn nu aan de andere kant van het park
begonnen, en ook nu was het steeds zo rustig dat je min of meer gelijk de
attracties in kon lopen. Een heleboel hebben we dan ook meer dan één keer
gedaan. Rond het middaguur ging de muis weer open, en wij zaten net even op een
bankje er vlakbij. We konden gelijk naar binnen en doorlopen, en waren één van
de eersten die de rit weer konden maken. In totaal hebben we deze attractie vier
keer gedaan, zo leuk is het.
's Middags hebben we de enige
show die we gisteren niet hadden gezien (illusionist) bezocht, en de ijsshow
voor de tweede keer. We hebben erg veel geluk gehad, er vielen een aantal
regenbuien maar steeds als wij ergens binnen zaten, dus we hebben er helemaal
geen last van gehad. Waar ik wel last van had, was mijn knie. Die was al een
beetje pijnlijk bij het opstaan, en dat werd in de loop van de dag wel wat
hinderlijker. Nu maar hopen dat het met een dagje rust hierna beter zal
gaan.
Dinsdag 17 april. Eindelijk was het
zover, we gingen naar Phantasialand. Met de bus, om iets over 9 uur, en
overstappen bij het centrum op de Phantasia shuttle. Kwart voor 10 kwamen we bij
het park. Nou was de shuttle al zo druk, maar bij de ingang was het nog veel
drukker.... Maar vreemd genoeg stond er niemand bij de kassa, dus de kaartjes
hadden we zo. En wat bleek, naast die lange rij waren er hekjes waar we zo naar
binnen konden gaan.
We begonnen de dag met de
superleuke nieuwe attractie, Maus au Chocolat. Een 3d laserbaan, geniaal
gevonden. We hebben ons er geweldig mee vermaakt. Daarna naar de achtbanen,
overal was het rustig dus binnen een uur 5 ritjes gemaakt. Daarna zijn we samen
het park doorgelopen, en in alle leuke attracties gestapt. Bijna nergens stond
een rij, het was echt aan komen lopen, in kunnen stappen. Waar het wel druk was?
Bij de shows! Er liepen dan ook heel veel senioren in het park, dat hadden we
nog niet eerder zo meegemaakt. We hebben drie leuke shows gezien, vooral de
nieuwe stuntshow maakte veel indruk, met diverse soorten acrobatiek door elkaar
heen. In het westerndorp hebben we onze gratis kaartjes voor een tweede
bezoek opgehaald, leuk zo'n aprilactie!
Zo tegen het einde van de dag
wilden we nog een keer de chocolademuis doen. Tsja, toen hadden we wat meer
pech. Halverwege de rit stopten de karretjes wegens een technische storing.
Uiteindelijk konden we wel naar het einde rijden en daar uitstappen, maar geen
schietpartijen meer onderweg. Jammer! Ter compensatie kreeg iedereen bij de
uitgang een waardebon om een attractie naar keuze via de FastPass in te gaan,
wat een leuk gebaar was. Rond kwart over 5 stapten we weer in de shuttle, die
afgeladen vol zat. En iets na zes uur zaten we in de camper aan een lekker vers
bakkie senseo. Wat een topdag, en ook nog goed weer gehad ook.
Zondag 15 en maandag
16 april. Na een luie zondag
hadden we een drukke maandag. Eerst van de camping een half uurtje lopen naar
het centrum van Brühl, waar we vandaag wel weekkaarten voor de bus (en metro)
konden kopen. Daarna met de metro naar Keulen, om precies te zijn naar de
dierentuin daar. Rond 10 uur gingen we er al binnen, en we hebben prachtige
dingen gezien. De jachtluipaarden zijn alleen vroeg actief, dus daar waren we
getuige van. Ook de jonge tijgertjes waren ontzettend leuk.
We hebben op ons gemak uren
rondgelopen, zo nu en dan ook een bankje gezocht waarvandaan we een goed zicht
op de dieren hadden, en we hadden geluk dat het ondanks de soms dikke donkere
wolken toch droog bleef. Met de kou hadden we rekening gehouden en ons warm
aangekleed. En in de tropische hallen kreeg je het dan weer ontzettend
warm. We besloten ons bezoek met een
kijkje in het aquarium, mooi als altijd. Wel teleurstellend dat het voeren van
de piranha's niet doorging, had ik daarvoor nou een kwartier staan wachten met
de camera in de aanslag? Ze hadden beter een briefje op kunnen hangen. Dan maar
terug naar Brühl, en omdat we toch een half uur op de bus moesten wachten
konden we die tijd mooi gebruiken om een paar boodschappen te doen. Leuk
detail van de maandagochtend, we zagen een heleboel appelvinken op de camping.
Zaterdag 14 april. We namen afscheid van
de Moezel en gingen door de Eifel richting Brühl. Het was een mooie rit,
behalve het laatste stuk dat door stedelijk gebied ging. Onderweg zijn we nog
een aantal keer gestopt. Eerst om boodschappen te doen en te tanken, dat was in
Ulmen. Daarna in Daun, bij het Wildpark daar. Heel leuk om daar weer een rondje
te rijden en de dieren te zien. Vroger kwamen we hier vaak met de kinderen tijdens onze vakanties in de Eifel.
We waren er echter nog nooit in het voorjaar geweest, het park is dan toch weer heel
anders. We zagen deze keer veel ezels, heel veel zwijntjes maar veel minder
herten. Ook de vogeltjes lieten zich niet zo veel zien.
De berbermakaken waren heel slim, die gingen aan het begin en aan het einde van
de voetgangersroute door hun verblijf zitten. Ze wonen prachtig daar in hun
grote vallei. Tot slot gingen we nog even bij de roofvogelverblijven kijken,
maar we hadden geen zin om een uur op de show te wachten. Na het leuke bezoek hier reden we weer verder in noordelijke richting. Rond een uurtje of 4 waren
we in Brühl, waar we dachten heel slim te zijn. Even naar het centrum rijden en
vast buskaarten kopen. Helaas, op zaterdagmiddag is het winkeltje gesloten, dus
dat wordt maandag eerst naar het centrum van Brühl lopen. Maar gelukkig was er
nog volop plaats op de camping, niet alles zit tegen.
Vrijdag 13 april. Toen we opstonden was
het koud en mistig. En bij ons is dat: toertochtjesweer. Als je op een camping
aan de Moezel zit is dat logischerwijze een rit langs de Moezel. De tomtom bleef
uit, we pakten ouderwets de kaart erbij en zochten de leukste weggetjes langs
het water en de kleine dorpjes uit. Onderweg zijn we op de leuke plekjes
gestopt, en zowaar, na een paar uurtjes kwam de zon door. Dat gebeurde toen we
net in Zell (een typisch wijndorpje) waren, dus we zijn door het dorpje en
daarna langs de Moezel gelopen. Daarna weer verder gereden, helaas was het in
Bernkastel-Kues te druk om de camper te kunnen parkeren dus reden we door tot
Minheim. Daar gunden we onszelf -alweer- een pauze en stippelden een route terug
uit, via de Hunsrück.
Ook daar vonden we weer de
leuke weggetjes, vol met haarspeldbochten, door bossen en leuke of soms hele
saaie dorpjes. We zijn nog gestopt bij het klooster Maria-Engelport, niet de
mooiste kerk die we ooit zagen maar wel een prachtige ligging. Via Treis-Karden
kwamen we weer bij de Moezel uit, en rond half 4 waren we terug op de camping.
Tijd voor koffie met een puntje Schwarzwalder Kirschtorte.
Donderdag 12 april. Vandaag gunden we de
camper een dag rust, en gingen we met de trein naar Cochem. Voor 9 euro hadden
we een familiekaart waarmee we samen heen en weer konden. Het was een leuk ritje
langs de Moezel, en het station ligt niet ver buiten het centrum van Cochem.
Bovendien loop je er door een leuk straatje naartoe. We hebben gezellig door de
smalle oude straatjes gewandeld en leuke winkeltjes gezien. En zelfs wat leuke
dingen gekocht. Daarna zijn we een stukje langs het water gaan lopen, en hebben
we een rondvaart over de Moezel gemaakt.
Vanaf de boot nog eens door
alle leuke straatjes gelopen, en rond een uurtje of drie waren we uitgekeken.
Dat kwam niet slecht uit, want het begon ook wat te regenen. Toen we op het
station waren ging het al harder regenen, en van het stationnetje in Pommern
naar de camping liepen we door een flinke regenbui, maar we hadden gelukkig onze
paraplu's meegenomen. Na een uurtje flink regenen hield de bui al weer op.
Woensdag 11 april. Het Zwarte Woud
ingewisseld voor de Moezel. Het eerste stuk zijn we over de grote weg gegaan,
maar de laatste 80 kilometer hebben we binnendoor gereden, over heerlijke
kronkelige weggetjes in de Hunsrück. We staan op een prachtig gelegen camping
aan de Moezel, bij het piepkleine dorpje Pommern. Tegenover de camping ligt een
stationnetje, waarvandaan je in acht minuten met de trein in Cochem zit. Dat
zullen we zeker gaan doen, morgen of overmorgen.
Dinsdag 10 april. Na de paasdrukte gingen
we voor de tweede keer naar het Europapark. Het was zeker geen slechte dag
ervoor, nog wel druk maar minder extreem dan vrijdag. Bovendien was het een
groot deel van de dag heerlijk weer, pas in het begin van de avond kregen we een
paar buien. En weer was het park anderhalf uur extra open, wat een luxe. We
zorgden ervoor al om 9 uur binnen te zijn, en zijn gelijk naar de achterkant van
het park gelopen. Daar zitten twee topachtbanen: Woden (de nieuwe houten
achtbaan) en Blue Fire. Door er zo snel te zijn, konden we de drukte enigszins
voor zijn, en in een uur tijd had ik beiden gedaan. Allebei ontzettend leuk, en
alle moeite waard. Daarna hebben we op ons gemak het park doorgelopen en hebben
alle attracties die we eerder nog niet deden gedaan, nog een paar shows gezien
en zelfs een paar attracties opnieuw gedaan. Zodat we ook dit jaar weer alles
gedaan hebben wat we wilden doen.
Aan het begin van de avond
vielen er een paar buien, maar die hebben we aardig weten te omzeilen met
overdekte attracties, en heerlijk eten in één van de vele restaurants in het
park. Zodat we, toen we iets na acht uur op de camping waren, gelijk aan de
koffie konden gaan en lekker uitrusten met een dvd-tje aan.
Zondag 8 en maandag 9
april, Pasen. Zondag hebben we voor
onszelf een lekker paasontbijt gemaakt. Verse croissants van de bakker (Wim
moest er wel 3 kwartier voor lopen maar dan heb je ook wat) en gekookte eitjes.
Tijdens het ontbijten konden we genieten van de verse sneeuw. Wat? Sneeuw? Ja,
er vielen een paar verdwaalde sneeuwvlokjes, maar niet zodanig dat het bleef
liggen en het werd er zelfs niet echt nat van. Daarna was de dag koud maar
zonnig, en we hebben 's middags een leuke wandeling in de omgeving van de
camping gemaakt.
Op maandag was het een stuk
natter, veel regenbuien, dus een mooie dag voor een rondrit met de camper. We
hadden van te voren een route uitgestippeld en zijn onderweg bij de mooie
plekjes gestopt om wat te wandelen, zo tussen de buien door. We hebben over
prachtige wegen door de bossen gereden met haarspeldbochten, en schattige kleine
dorpjes gezien. Aan het einde van de rit zijn we nog eens in het dorpje
Ettenheim wezen kijken, wat we vier jaar geleden met Orlando erbij ook hadden
gedaan. Het is nog steeds een mooi, maar ontzettend saai dorp. Niets veranderd
in de tussentijd. Al met al hadden we weer een prima dag.
Vrijdag 6 en zaterdag
7 april. We hadden een hele
leuke, maar ook hele vermoeiende dag in het Europapark. Het was goede vrijdag,
en dat was dan ook wel te merken aan de drukte. Toch hebben we nog heel wat
kunnen doen, door te beginnen met de kleine attracties, die over het algemeen
minder last van de drukte hebben. Later op de dag was de drukte meer over het
hele park verspreid en kon ik toch nog een stel achtbanen rijden. Alleen de
echte toppers, zoals die nieuwe Wodan houten achtbaan, hebben we overgeslagen.
Daar stond een wachtrij van bijna anderhalf uur. Zelf heb ik nergens langer dan
een half uur gestaan, vaak maar 10-15 minuten.
Ook hebben we tussendoor 3
shows gezien, die erg leuk waren en waarbij je lekker eventjes kunt zitten ook
nog. Een groot deel van de shows is vernieuwd, dus ook voor mensen zoals wij die
ieder jaar terugkomen is het dan weer leuk naar alle shows te gaan. Op het
gebied van de attracties is er weer het één en ander bijgekomen, best leuke
ritjes ook. Omdat het zo druk was bleef het park tot half 8 open, en wij zijn
ook zowat tot het einde gebleven. Mijn voeten waren rond die tijd dan ook erg
moe. Tegen 8 uur stonden we weer op de camping, en van koken kwam het niet meer.
Soep uit een blik is gelukkig ook best lekker.
Zaterdag hebben we heerlijk
uitgeslapen, wel tot half 9. Tjsa, in de camper is dat laat opstaan voor ons,
raar maar waar. Op ons gemakkie ontbeten en koffie gedronken. Wim heeft wat tv
gekeken en ik heb zitten computeren en internetten. Daarna is Wim een wandeling
gaan maken en ben ik een boek gaan lezen. We zijn inmiddels weer helemaal
uitgerust van het Europapark en verheugen ons op het vervolgbezoek. Als het weer
meewerkt doen we dat het liefst pas de dinsdag na pasen, in de hoop dat het dan
wat stiller is. De camping is in ieder geval tot woensdag bijgeboekt.
Woensdag 4 en
donderdag 5 april. Twee hele regenachtige
dagen, wat jammer nou toch. Op woensdag hebben we een rustige dag gehouden, daar
waren we ook wel aan toe. 's Middags regende het niet zo hard, en hebben we een
ommetje rond de camping gelopen. Meer dan een uur zullen we niet weggeweest
zijn. Maar ook "binnenshuis" vermaken we ons altijd prima.
Donderdag wilden we toch wel
iets ondernemen, ook al werd het met dit weer geen Europapark. Maar rond 50
kilometer van de camping vandaan, net over de Franse grens, ligt een heel mooi
kasteel. Dus zijn we dat "Haut-Koenigsbourg"
gaan bekijken. Het was zeker de moeite van de rit waard, we hebben onze ogen
uitgekeken. Het is een groot en oud kasteel, en er is veel te zien. Met mooi
weer zou het uitzicht ook nog eens geweldig zijn geweest, nu was dat erg
mistig.
Terug zijn we nog gestopt om
diesel te tanken, die in Frankrijk veel goedkoper is dan in Duitsland. Ook we
hebben we gelijk wat boodschappen Franse stijl gedaan. We hebben niet de
kortste, maar een leuke route terug genomen met een tussenstop bij de Mac om een
lekkere lunch te nemen. En ja hoor, ik neem dan natuurlijk het appelgebak, kan
niet missen.
Dinsdag 3 april. Op de dag dat wij
weggaan bij Lego, slaat het weer om. Gelukkig toeval? In ieder geval, met soms
zon, soms buien, soms hagel en soms bewolking reden wij van Günzburg naar het
Zwarte Woud. Iets meer dan de aangegeven 250 km, vanwege wat omleidingen waarin
de kaart soms toch iets handiger was dan de Tomtom die ons langdurig terug wilde
sturen naar afgesloten wegen. Onderweg kwamen we een grote Kaufland tegen, waar
we uitgebreid boodschappen gedaan hebben. Niet alleen hebben we nu weer een
lekkere voorraad eten voor in de camper, ook hebben we al wat leuke dingen
gekocht om mee naar huis te nemen.
Rond 4 uur kwamen we bij de
camping in Herbolzheim aan. Er was nog volop plaats, maar omdat wij een week
willen blijven en dat daar komend weekend pasen in zit, was het voor de
beheerder even puzzelen, maar we hebben een prachtige plaats gekregen. We zijn
hier al vaker geweest en het is ook nu weer een hele fijne camping, die ook nog
eens in een prachtige streek ligt. En ook: vlakbij het Europapark!
Maandag 2 april. Onze laatste dag in het
Legoland park. Wederom was het een stralende dag, zelfs nog wat warmer dan
gisteren. We hebben de paar dingen gedaan die we nog niet eerder deden, en de
leukste dingen nog eens over gedaan. Al met al hebben we dag weer zeer prettig,
en vermoeiend, doorgebracht.
Zondag 1 april. Met onze jaarkaart op
zak togen we om 10 uur weer naar Legoland. We hebben een boel van de attracties
gedaan maar ook nog wat voor morgen overgelaten. Zo zagen we al 2 van de 3 films
in het 4D filmtheater, maar zijn we nog niet in Sea Life Atlantis geweest. Het
was vandaag een stralende dag, maar wel erg koud! Ik heb gewoon mijn ski-jack en
handschoenen uit de kast gehaald, en zo was het prima uit te houden.
Moe, maar tevreden, gingen we
iets voor 5 uur terug naar de camper. Na heel veel problemen om internet hier
aan de praat te krijgen, wat vreemd genoeg alleen op Wims computer lukte, heb ik
gisteravond de dongel maar gebruikt. Maar zelfs dat ging moeizaam, mijn website
kwam er maar in hele kleine stukjes op. Uiteindelijk zijn de foto's en het
verhaal van zaterdag er zondag pas op gekomen. Ik heb nu besloten maar een dagje
zonder te doen en pas op de volgende camping weer online te gaan.
Vrijdag 30 en zaterdag
31 maart. Op vrijdag hebben we
heel wat regen gehad. Wim heeft nog wat wandelingen gemaakt, zo tussen de buien
door. Ik heb het zekere voor het onzekere genomen en ben lekker binnen blijven
zitten. Ik had zat om me mee te vermaken, zoals mijn foto's, internet, boekje
lezen. 's Avonds hadden we een verschrikkelijke tegenvaller, de poedersuiker had
de winter niet zo goed overleefd, en was nogal een grote klont geworden. En met
het losschudden vloog, jawel, de bodem uit de pot. Alles zat onder, ben je net
de sneeuw uitgereden heb je de sneeuw binnen. Het duurde een poosje voor alles
weer in orde was. Maar de poffertjes smaakten toch wel.
Zaterdag zijn we naar Günzburg gereden, natuurlijk weer binnendoor. Aan het
begin van de middag waren we bij de Legoland camping. Het inchecken ging heel
vriendelijk maar niet vlot, de dame achter de balie had haar eerste werkdag.
Uiteindelijk kwam toch alles rond en konden we de camper op de camping zetten en
daarna naar Legoland lopen, een minuut of 10 door het bos. Allereerst hebben we
onze dagkaart omgezet in een heuse jaarkaart, vanaf het tweede bezoek is dat al
voordelig. Daarna zijn we het park ingegaan. Een paar leuke attracties gedaan,
een zeer amateuristische show gezien en natuurlijk onze ogen uitgekeken bij alle
prachtige Lego bouwwerken.
Donderdag 29 maart. Alweer vroeg wakker, en
na ontbijt en koffie uitgecheckt en op pad gegaan. Allereerst zijn we het dorpje
Kössen nog even gaan bekijken, een heel charmant dorpje met prachtige
beschilderde gebouwen. Ook de kerk was erg mooi. Daarna zijn we binnendoor
gereden, Duitsland (met name de Allgäu) in. Heel anders gelijk, weg bergen,
welkom golvend landschap.
Onderweg zagen we borden naar een "Urzeitmusem". Nou, dat klonk wel
goed. En het lag op de route. Helaas, het was dicht. En misschien maar goed ook,
het museum was kleiner dan onze woonkamer. Maar we vonden wel een andere
prachtige plek om te stoppen. Aan de overkant van de camping waar we naartoe
onderweg waren was een prachtige parkeerplaats aan het water.
Veel mooie vogels
gezien, en zelfs mee kunnen genieten van een militaire helikopter die aan het
oefenen was.
Woensdag 28 maart. Vandaag namen we
afscheid van St. Johann. We lieten een hele mooie, goed verzorgde camping
achter. Hier zou ik best nog wel eens terug willen komen. Maar met onze blik
vooruit gingen we op pad. De bedoeling is om 30 maart in Günzburg aan te komen,
op de camping van Legoland. Eerder gaat niet, omdat hij pas op die dag open
gaat. We hebben de route dus in 3 stukken opgeknipt, zodat we in de ochtend
rijden en 's middags nog de omgeving kunnen kijken waar we overnachten. Deze
eerste etappe bracht ons via Mittersill naar Kössen. Twee
"historische" plaatsen. In Mittersill zijn Wim en ik ruim 27 jaar
geleden getrouwd. En Kössen is de plaats waar mijn ouders elkaar leerden kennen
en nog een flink aantal keren terug zijn geweest.
We waren rond 1 uur al bij de camping, die nog middagpauze had. We zijn vast
rond gaan kijken om een mooi plaatsje uit te zoeken, en hebben een kopje koffie
gedronken. Om 2 uur konden we dan naar binnen, en hebben heerlijk een uurtje in
de zon gezeten. Want het is nog steeds prachtig weer. Daarna zijn we een
wandeling gaan maken, het is hier fantastisch mooi, bos, beekje met
watervalletjes erin, bergen om ons heen.
Dinsdag 27 maart. Deze dag was om te
skiën alweer net zo heerlijk als de voorgaande dagen, het blijkt wel dat ik
gisteren aan mijn top zat qua hoeveelheid, ik heb vandaag evenveel geskied als
gisteren, meer zat er echt niet meer in. Maar het ging wel heerlijk, ik ben de
helft van de keren (voor de sneeuw te zacht werd) in staat geweest om zonder
onderbrekingen de hele afdeling te maken, en dat voelt erg goed als dat allemaal
lukt.
Wim is te voet naar Alpendorf
gegaan, een wandeling met een prachtig uitzicht over het dal. En terug heeft hij
de binnendoor route genomen, over soms pittige bosweggetjes. Morgen vertrekken
we uit St. Johann, ik ben benieuwd wat ons dan weer te wachten staat.
Maandag 26 maart. Een herhaling van dagen
voor het weekend. Maar waarom zou je ook veranderen als alles zo goed gaat? Dus
weer ski's gehuurd en de berg opgegaan. De sneeuw was, ondanks of misschien wel
dankzij de regen, ontzettend goed. Ik heb weer de uitdaging van Orlando
aangenomen om iedere dag iets meer te skiën dan de vorige keer, en het is weer
gelukt. Onderwijl maakte Wim weer een wandeling en heeft hij het ook goed naar
zijn zin gehad.
Zondag 25 maart. De ochtend begon erg
mistig, maar in de loop van de middag klaarde het zowaar al op. Wim ging aan het
einde van de ochtend al op pad om voor de regen terug te zijn, maar dat was
achteraf gezien helemaal niet nodig geweest. Hij heeft een mooie wandeling
gemaakt, in de richting van de Liechtensteinklamm. Die Klamm zelf is nog
gesloten in maart, maar de weg ernaartoe is ook erg mooi.
Ik ben op de camping gebleven,
heb wat zitten werken met mijn foto's op de computer, en bijna een heel boek
uitgelezen. Vanmiddag heb ik zelfs buiten gezeten in het zonnetje met mijn boek,
heerlijk. De weersverwachting voor de komende dagen is ook prima, dus morgen
weer lekker skiën.
Vrijdag 23 en zaterdag
24 maart. De vrijdag was
eigenlijk een kopie van de dag ervoor, en dat is natuurlijk prima als het om
lekker skiën en mooi weer gaat.
Op zaterdag zou het slecht weer
worden, dus hadden we al bedacht om het rustig aan te doen. Laat in de ochtend
even naar het centrum van St. Johann gelopen (niet erg mooi trouwens) en bij de
grote Eurospar boodschappen gedaan. Daarna wilde Wim nog een wandeling gaan
maken, en ik bleef ik de camper zitten. Dat was de betere keus, bleek achteraf.
Aan het begin van de middag begon de regen, en hoe! Het viel met bakken uit de
lucht, vergezeld van enorme klappen onweer. Wim kwam doorweekt terug van zijn
wandeling.
Donderdag 22 maart. Alweer een prachtige
zonnige dag. Op hetzelfde stramien verdergaand als gisteren, ging ik rond kwart
over 11 op pad. En inderdaad, om kwart over 12 stond ik weer op de piste. Geen
zin om weer datzelfde liftje te nemen, tsja, dus moest ik rood op. Daarvoor
moest ik echt even de knop omzetten, dat had ik al in jaren niet meer
gedaan.
Toch de stap genomen, vanuit het bergstation linksafgeslagen naar de
stoeltjeslift, en de hoogte in. Prachtig uitzicht onderweg, dat maakte me al
blij. En ja, toen ik eenmaal bovenstond zat er niets anders op dan weer omlaag
te skiën, over die rode piste dus. Het was gelukkig wel breed overal, dus
hoewel het soms best steil was, was het ook goed te doen. Het laatste stukje
ging over de blauwe piste die ik gisteren had gedaan, en daar eenmaal aangekomen
was ik toch blij dat ik voor meer variatie had gekozen.
Woensdag 21 maart. Uitslapen als je op
reis bent? Niet als er nieuwbouw gezet wordt naast de camping, de heren
bouwvakkers waren al om 7 uur aan het werk. Wim slaapt daar wel doorheen, dus we
stonden zo rond half 9 op. De camper was inmiddels al lekker warm, dus gezellig
ontbeten, beetje gecomputerd en koffie gedronken. Rond 11 uur ben ik mijn
spulletjes bij elkaar gaan zoeken en heb me verkleed. De bus gaat iets na half
12 vanaf vlakbij de camping tot aan de skilift. Ski's huren en een pasje kopen
ging vlot, precies om 12 uur stapte ik de lift in en om kwart over 12 stond ik
op de ski's.
Een heerlijke dag gehad, me
voor de eerste dag nog niet verder gewaagd dan de blauwe helling met het sleepliftje, maar ik ben wel van plan om morgen verder te gaan kijken. Dit was
leuk voor één dag, zeker na een jaar niet skiën, maar het werd wel een beetje
saai. De sneeuw is gelukkig van hele goede kwaliteit, beetje zacht maar zeker
nog niet papperig. En de zon deed ook prima zijn best, wat een heerlijke dag was
het. Ik heb nu al weer zin in morgen. Rond een uurtje of 4 was ik uitgeskied, en
knap moe. Dat zal wel wat spierpijn opleveren, maar spierpijn is gezonde pijn,
toch?
Dinsdag 20 maart. Met nog een 500
kilometer te rijden vertrokken we rond half 9 richting Oostenrijk. Weer een hele
leuke rit gemaakt, het Oostenrijkse deel binnendoor omdat wij niet in het bezit
(willen) zijn van een autobahnvignet. Zo langzamerhand zagen we wat sneeuw,
heerlijk. De route was via Lofer en Zell am See, erg leuk omdat ik daar vroeger
een aantal keren in de buurt op vakantie geweest ben, ik zag daardoor
bezienswaardigheden die ik nog uit mijn jeugd kende.
We konden camping Kastenhof
in St.
Johann im Pongau goed vinden, en hebben een prima plekje hier. Wim is
natuurlijk gelijk op pad gegaan om de omgeving te verkennen, zodat ik morgen
weet waar de skibus stopt, waar ik ski's kan huren enzovoorts. Ja, morgen
skiën! Ik heb er al zin in. Maar eerst even mijn foto's op de computer zetten,
mijn website maken, naar het hoofdgebouw om daarvandaan te internetten (en dus
maar hopen dat het lukt). Daarna een omeletje bakken en eten, beetje dvd kijken
en slapen.
Maandag 19 maart. De eerste reis in het
nieuwe jaar! Om 10 over 9 vertrokken we, uitgezwaaid door Orlando en Marco, om
snel wat meer kilometers dan 23919 op de teller te krijgen. En dat lukte
natuurlijk, er zijn er zo'n 600 bijgekomen. Rond 6 uur parkeerden we de camper
op camping Polinisa bij Ochsenfurt. Onderweg slechts 1x in de file gestaan, maar
dat was wel gelijk raak, alles moest op 1 baan in de avondspits bij Würzburg,
vanwege een uitgebrande auto.
En natuurlijk hadden we weer wat raars met de
overnachting. De camping waar we vorig jaar stonden was dit jaar niet te
bereiken (okay, we kwamen van de andere kant) omdat de maximale doorrijhoogte
van de weg er naar toe 2.50 meter was, een centimeter of 40 te weinig. Dus maar
rechtdoor gereden, en vrijwel direct zagen we borden voor een andere camping.
Die maar gevolgd, en nu staan we dus op Camping
Polisina in Ochsenfurt, wat nog een goede camping ook is, terwijl hij niet
in de gidsen staat.
