Toch weer naar de sneeuw.

Toch weer naar de sneeuw.

Zaterdag 12 april.
Zoals iedere dag vroeg opgestaan, maar wel lekker de tijd genomen om te ontbijten. Daarna de camper weer rijklaar gemaakt en alvast alle boodschappen en souvenirs uit de garage voorin gelegd in tassen, dat scheelt thuis een heleboel zoeken en pakken. Via Kerpen (waar we naar de Kaufland gingen om nog eens goed in te slaan) gingen we de grote weg op, naar huis.

We hadden een voorspoedige rit, gelukkig geen files onderweg. Ook de noodreparatie aan het dak hield zich goed. Rond een uur of 3 stonden we weer voor de deur. Uitpakken ging dankzij de voorbereidingen lekker snel, binnen het uur stond de camper alweer op zijn plekje naast de garage. De kilometerteller staat al op 56579.

Vrijdag 11 april.
De laatste dag in Brühl gebruikten we om nog een keer naar Phantasialand te gaan. We hadden niet voor niets onze vrijkaartjes. Het was weer een geweldige dag. Het weer was wat minder stralend en warm, maar nog steeds goed te doen en het bleef de hele dag droog met regelmatig een zonnetje. We maakten wat inmiddels wel ons standaard rondje is geworden. We hebben dus weer het hele park gezien, alle attracties gedaan en alle show bezocht.

Dat we alle attracties konden doen kwam mede, omdat het ook deze keer weer lekker rustig was in het park. Voorlopig voor het laatst denk ik, omdat dit weekend de paasvakantie begint in Duitsland. 's Middags zijn we zelfs 2x in het Hotel Tartüff gegaan, omdat we het leuk vonden om van elkaar een filmpje te maken op onze tocht door dit vreemde pand. Bij de Maus au Chocolat hebben we 1 vergeefse poging gedaan om mee te gaan, net toen we vooraan in de rij stonden was er een storing en moesten we naar buiten. Maar gelukkig konden we later op de dag nog 2 ritjes maken. Het is Wim zelfs gelukt een foto van mij te maken toen ik in de Black Mamba (achtbaan) zat. En dat is knap lastig want die gaat behoorlijk snel. In die achtbaan kun je je bril beter niet ophouden, maar als ik eruit kom is het altijd een probleem om Wim weer terug te vinden. En zo zat onze laatste dag er op. Morgen weer naar huis, toch ook erg fijn na een maand.

Woensdag 9 en donderdag 10 april.
Op woensdag veel aan de telefoon gezeten met de verzekering en het camperglas bedrijf uit het nabijgelegen Hürth, bleek dat de ruit niet op korte termijn te leveren zou zijn. Zeker niet omdat onze planning is om op zaterdag naar huis te gaan. En dat weer omdat ik dinsdag mijn galblaas er uit moet laten halen en dus niet te laat terug kan komen. Besloten werd een noodreparatie uit te voeren, waarmee we in ieder geval naar huis kunnen en ook geen last van lekkage zullen hebben waar we dinsdagavond dus wel mee te maken kregen. Donderdagmiddag kwam de reparateur, die met zeildoek en tape het dakraam dichtgemaakt heeft. Thuis kunnen we dan een nieuw raam laten plaatsen, we hebben dan meer tijd om e.e.a. te regelen en in het Nederlands is het toch net iets makkelijker dan in het Duits ook.

Zondag 6, maandag 7 en dinsdag 8 april.
Op zondag bleef ik de camper, Wim maakte 's middags nog een wandeling naar het centrum van Brühl waar het dankzij de lentemarkt erg gezellig en druk was. Ook ontdekte hij dicht achter het centrum een mooi slot met slotpark, zeker iets om eens te gaan bezoeken deze of een volgende keer in Brühl. Op maandagochtend was het weer vroeg opstaan geblazen, want de dierentuin van Keulen stond op het programma. Om iets voor 9 uur vertrokken we van de camping, gingen met bus en metro de stad in en om kwart over 10 waren we in de dierentuin. Het weer werkte goed mee, soms bewolkt soms zonnig en een zeer aangename temperatuur.

We hebben veel mooie dingen gezien in de dierentuin. Een aantal keren was dat een kwestie van op de juiste plaats op de juiste tijd zijn. Soms gingen we op een bankje met uitzicht over een dierenverblijf zitten en wachtten op er zou gebeuren. Regelmatig gebeurde er dan ook inderdaad iets leuks. We besloten met een bezoek aan het aquarium en vertrokken pas kwart over 4 richting de camping. Daar kwamen we, moe maar tevreden, rond half 6 aan. We besloten niet zelf te koken maar in de het camping restaurant "Seeklause" te gaan eten. Beiden een lekkere schnitzel, toen we half 7 in de camper aankwamen hoefden we alleen nog maar uit te rusten.

Op dinsdag kwam het voorspelde slechte weer. Een uitgelezen dag om de honderden foto's van de dierentuin uit te zoeken. Het weer was helaas nog slechter dan we verwachtten. Halverwege de middag sloeg de wind onder het dakraam dat op een kiertje openstond. Raam er compleet uitgewaaid. Binnenruit in gruzelementen, buitenruit nog zo goed als intact. Maar ook de beugels waarmee hij vast zit waren los gewaaid. Wim heeft e.e.a. bij elkaar gezocht en zo goed mogelijk vast gezet, met wat plastic zakken ertussen om lekkage tegen te gaan. Gelijk de verzekering gebeld, er moet nu een nieuwe ruit komen waar een bedrijf uit een nabijgelegen dorp van de verzekering opdracht voor heeft gehad. Het afwachten is hoe lang dat allemaal gaat duren.

Zaterdag 5 april.
Weer hield de regen gelukkig op rond de tijd dat wij op pad wilden gaan. Het was een rustig programma vandaag, eventjes lopen naar het centrum van Brühl, rondje maken en boodschappen doen. Maar het was leuker dan we vermoedden, dit weekend is er Frühlingsmarkt dus overal kraampjes en gezelligheid. Na lekker rondgeneusd te hebben eindigden we bij de supermarkten en hebben eens goed ingeslagen, de komende 4 of 5 dagen komen we niets tekort. Wim ging terug lopen, de boodschappen en ik namen de bus terug.

Vrijdag 4 april.
's Nachts en in de vroege ochtend viel de regen zachtjes op ons camperraam. Bah, dat hadden we niet besteld. Gelukkig was het al opgehouden toen we om 10 voor 10 richting de bushalte gingen. En de rest van de dag bleef het ook droog. Wij gingen met bus en metro naar Keulen. We begonnen in het museum van de Keulse geschiedenis, in het Zeughaus. Dit ligt maar 1 metrohalte voor de Dom. Het was een leuk museum, veel interessants daar gezien. Vanuit het museum was het maar een klein stukje lopen naar het centrum.

Daar hebben we vanaf de Dom (waar we eerst nog naar muzikanten hebben staan kijken) een wandeling door de winkelstraten gemaakt. Natuurlijk zijn we ook diverse winkels in geweest maar deze keer eens niets gekocht. Vanaf de Neumarkt gingen we met de metro weer terug naar Brühl. Tijdens het wachten op de bus hadden we genoeg tijd om even de supermarkt in te lopen, dus we hebben weer voor een paar dagen lekker eten in huis.

Donderdag 3 april.
Nadat we de vermoeidheid van de vorige dag goed van ons af hadden geslapen en een langzame start met een laat ontbijt, gingen we weer op pad. Deze keer heel eenvoudig, rondje Heider Bergsee. Hoewel we dat ieder jaar doen, is er toch steeds voldoende te zien. We waren hier nog niet eerder begin april, het bos is nog vrij kaal en open. Maar vogels zijn er natuurlijk wel voldoende, hoewel het altijd moeilijk is om ze te zien tussen alle bomen en takken. Deze keer ging het best redelijk omdat er nog niet veel blad was. De futen zijn bezig met hun nestje te bouwen en we zagen een meerkoetje zelfs al op een nestje zitten, de vlotterik. We hebben lang over het rondje gedaan omdat er veel te zien was, en omdat er overal van die fijne bankjes met prachtig uitzicht staan.

Woensdag 2 april.
Vroeg wakker, vroeg op, vroeg ontbeten en vroeg op pad. Vandaag gingen we naar Phantasialand. Ik nam de bus van 8 over 9, Wim ging lopend naar Brühl Mitte. Daar troffen we elkaar weer bij de halte van de Phantasialand Express. De bus die ons voor de deur van het park afzette. Het was heel druk in de bus, maar verder hebben we daar nergens last van gehad. Niet of nauwelijks wachtrijen, heerlijk. We konden weer alles doen waar we zin in hadden, soms meer dan 1x. Zo kon ik in sommige achtbanen gewoon blijven zitten en 2 of 3 ritjes achter elkaar maken. We hebben alle shows gezien. En we hebben onze kaartjes weer -conform de jaarlijkse april aanbieding- omgeruild voor vrijkaartjes voor een tweede bezoek.

We zijn zelfs twee keer in de nieuwste attractie geweest, de Wildwaterbaan Chiapas. Erg leuk gedaan, moderner dan de waterbanen die ervoor gesneuveld zijn, maar in dezelfde stijl. Meer capaciteit, dus zelfs hier vielen de wachtrijen mee. 's Ochtends nihil, 's middags een kwartiertje (en daarmee de langste rij van de dag). De rit is erg leuk, gemaakt met oog voor detail. En ja, je komt er behoorlijk nat uit. (Maar niet zo erg als uit de River Quest.) En gelukkig was het prachtig weer dus dan droog je snel weer op. Pas om kwart voor 6 vertrokken we uit het park, net voor sluitingstijd. En omdat de bus richting camping net weg was toen wij bij Brühl Mitte aankwamen, ben ik met Wim meegelopen terug naar de camping. Dat was uiteindelijk vermoeiender dan de hele dag in het park.

Dinsdag 1 april.
Een gat in de dag geslapen, tot 8 uur op bed gelegen. Dat is flink uitslapen in de camper. Daarna lekker broodjes gebakken en op ons gemak ontbeten. Ik wilde graag theaterkaartjes bij Luxor bestellen, dus om 10 uur zat ik er klaar voor. Een flinke wachtrij maar rond half 11 was het toch gelukt. Inmiddels was Wim al buiten gaan zitten, zo lekker was het weer al. Dus zonder haast nog wat andere dingen gedaan en pas tegen 12 uur gingen we in de zon op pad naar het centrum van Brühl. Een wandeling van (op ons gemak met een pauze) zo'n 3 kwartier. Onderweg bij het station van de metro vast wat buskaarten in voorraad genomen. We kunnen nu met de bus en/of de metro mee in Brühl, naar Keulen of naar Bonn. In het centrum van Brühl hebben we heel leuk gewinkeld en het rondje besloten bij de supermarkt om vanavond weer wat te kunnen eten. Ik ging -met de tassen- met de bus terug. Wim lopende. Ik was maar net iets eerder terug bij de camper. Had ook wel iets te maken met een chauffeur die niet bij de halte stopte maar een stuk verder voor de deur van het asielzoekscentrum (waar geen halte is).

Zondag 30 en maandag 31 maart.
Na een heerlijke superluie zondag met stralend weer stonden we maandagochtend vroeg op om weer op pad te gaan. We gingen naar Brühl, een soort van standaardafsluiting van de eerste reis van het jaar. De rit lukte niet helemaal zoals we wilden, beide Tomtoms hadden weer problemen met het vinden van satellieten. En de Mio wilde ons de grote weg maar ophebben. Desnoods via karrensporen, onverharde wegen of wegen met een inrijverbod. Maar goed, de combinatie van alle 3 navigatiehulpmiddelen, de ouderwetse wegenkaart en Wim's richtingsgevoel waren voldoende om ons toch in Brühl te krijgen, waarbij we zo'n 90% van de rit niet over de grote weg hebben gereden.

Uiteindelijk hebben we er ruim 6 uur over gedaan om 300 kilometer te rijden, maar we hebben weer veel leuke dingen gezien onderweg. Het hoogtepunt van de dag was een jong mannetjeshert. En op de camping is het ook weer fijn, we staan vlak bij het mooie meer en hebben al veel leuke vogels gezien.

Zaterdag 29 maart.
Het weer was zo mooi als we konden hopen. Toch niet te geloven, eind maart en meer dan 20 graden? We hebben het er van genomen. Eerst een rustige ochtend met een laat ontbijt. En 's middags zijn we een wandeling in de omgeving van de camping gaan maken. Aan de ene kant ligt een soort hertenparkje, aan de andere kant een kapel. We wilden beiden zien. En toen hebben we nog een rondje gemaakt langs bloeiende bomen met mooie vogels. En toen we weer terug waren op de camping hebben we een groot deel van de middag in de zon gezeten, lekker met een kopje koffie. Pas toen de wind fris werd gingen we weer naar binnen.

Vrijdag 28 maart.
Omdat we de camping erg leuk vonden en omdat Speyer ook niet ver weg is, besloten we nog wat langer in Östringen te blijven. En zo gingen we op vrijdagochtend richting het Techniekmuseum. Helaas lieten onze Tomtoms ons beiden in de steek. Wat er was weet ik niet, beiden konden geen satellieten meer vinden. Maar gelukkig hebben we de kleine Mio nog. Daarmee moesten we wel over de grote weg (hij kent geen optie om het type route in te stellen) maar we kwamen in ieder geval waar we moesten zijn. En dat was erg prettig, want we hebben daar een hele leuke dag gehad. In Speyer zijn de hallen wat kleiner maar het buitengebied is groter. Er is minder militair materiaal te zien en er zijn minder auto's. Maar daar staat tegenover dat er hier (onderzee)boten te zien zijn, meer treinen en er 2 bioscopen zijn.

Die bioscopen hebben we beiden bezocht. In het IMAX theater zagen we een soort reclamefilm over beide musea, in het forum een leuke documentaire over hoe de grote vliegtuigen enzovoorts naar het museum werden gebracht. Wat is dat moeilijk geweest, knap dat dat allemaal gelukt is. We hebben weer een heerlijke dag gehad en veel gezien en gedaan. Knap vermoeiend, dat ook. Want om die vliegtuigen en schepen te bekijken moet je overal trappen op en af. Zelfs de bioscopen verlaten moet via de uitgangen boven in de zalen, want dan kom je via de souvenirwinkel weer naar buiten. Daar is vast over nagedacht. Op de terugweg stopten we nog even bij een supermarkt. We hebben nu voor het hele weekend eten en kunnen eens gezellig op de camping gaan uitrusten. Zeker met het mooie weer dat voorspeld is.

Woensdag 26 en donderdag 27 maart.
Om kwart voor 9 verlieten we een mistige camping. Al snel klaarde het op, mooi om die mistflarden dan te zien dansen in de zon. We gingen richting het zuidwesten, bestemming camping Wacherhof bij Östringen (net onder Sinsheim). Ook nu natuurlijk alles binnendoor gereden, het was weer een heerlijke rit om te maken. Veel leuke dorpjes, mooie landschappen en dieren gezien, waaronder een aantal buizerds en een haas. Onderweg nog wat stops gemaakt voor boodschappen en tanken. Om half 3 waren we al bij de camping. Ondanks de middagpauze konden we een plekje uitzoeken samen met de zeer vriendelijke eigenaar. Inchecken ging ook heel makkelijk, ze houden hier niet van formaliteiten of rompslomp. En dat voor maar een tientje per nacht. En dan kregen we ook nog een kortingscoupon voor het museum in Sinsheim waar we morgen naar toe willen gaan.

En inderdaad, op donderdag was het prima weer dus om half 10 vertrokken wij naar Sinsheim, waar we rond tienen het Auto- en Techniekmuseum instapten. We hebben er een heerlijke dag gehad en onze ogen uitgekeken. Er staan (en hangen) ongelooflijk veel vliegtuigen, auto's, motoren, treinen enzovoorts. En het allerleukste daaraan is, dat je heel veel vliegtuigen in kunt en ook van binnen kunt bekijken. Zo zijn we zowel in de Concorde als zijn Russische tegenhanger Tupolev geweest. Behalve leuk is zo'n dag ook een goeie training, we hebben wat trappen opgeklommen om in al die vliegtuigen te komen. De enige waar we niet in gingen waren de vliegtuigen waar je met een glijbaan weer uit moest. Dat lieten we aan de kinderen over die daar zeer enthousiast mee bezig waren.

Dinsdag 25 maart.
Bamberg beviel ons gisteren prima, daar kon nog wel een dagje aan vastgeknoopt worden. Weer een dagkaart voor de bus gekocht dus en op pad. Deze keer bij het winkelgebied uitgestapt, want daar vlakbij ligt het Naturkunde Museum, wat er in de gids leuk uitzag. Het bezoek aan dat museum was ook best leuk. Het is niet heel groot maar het heeft wel een aantal leuke dingen. De zaal met fossielen viel bij ons het beste in de smaak, maar ook de zaal met prachtige vitrines met opgezette vogels was bijzonder. Aan het einde konden we ook nog naar een leuke filmshow kijken, op zeer comfortabele bankjes. Al met al een leuke ochtend.

's Middags was het al weer wat warmer en dus prima om buiten rond te lopen. We hebben een rondje rondom het stadsdeel Klein-Venetië gemaakt. Leuke oude huisjes aan het water. En ieder straatje wat er een beetje leuk, oud of bijzonder uitzag gingen we in, vaak nog terecht ook. Zo zagen we hele leuke stukjes van de stad waar maar weinig toeristen rondliepen. We besloten de middag met nog wat inkopen en zaten net voor de regen begon in de bus.

Zondag 23 en maandag 24 maart.
Na een rustig ontbijt werd het tijd om op te breken. Dus spulletjes ingepakt, betaald en op pad. De tomtom hoefde niet hard te werken, we hadden bedacht eens ouderwets met de wegenkaart op schoot te gaan rijden. Bamberg, ons volgende doel, was niet zo ver weg. Maar we hadden natuurlijk weer geen zin om over de Autobahn te gaan, zeker niet als er 2 natuurparken vlakbij liggen. Dus we kozen kleine weggetjes door leuke dorpjes en vooral mooie landschappen. En zo deden we 180 km in ruim 3 uur en kwamen we net voor de middagpauze op de volgende camping aan. Hier zijn ze echt ingericht op mensen die Bamberg komen bezoeken. Direct een pakketje met een gidsje, een plattegrond en bustijden mee. De halte van de bus is direct voor de camping. Goed geregeld allemaal. (En wat ook goed uitkwam. Dat de gasfles leeg ging op een camping waarnaast een campingbenodigdheden zaak ligt. Dus 's avonds gas op, volgende ochtend een nieuwe fles gehaald.)

En zo gingen we op maandagochtend met onze dagkaart (€ 7,60 voor samen) met de bus naar het centrum. We stapten bij de Altstadt uit, en dat was zeer de moeite waard. Heel veel mooie oude gebouwen, met als hoogtepunt het oude raadhuis dat in de rivier ligt. We hebben heerlijk rondgezworven door smalle oude straatjes en langs mooie gebouwen. Uiteindelijk kwamen we aan de andere kant van het centrum uit, voetgangerszone met winkels en warenhuizen. Ook erg leuk. Daarna hebben we een bus gepakt waarvan we in de gids hadden gelezen dat die langs alle leuke punten komt. En dat klopte natuurlijk. Een heel avontuur, die busrit. Bamberg ligt op 7 heuvels en het was berg op berg af door smalle straatjes met scherpe bochten. Tussendoor stapten we uit bij de Dom, die heel mooi was en mooi gelegen op 1 van de heuvels. Daarna reden we met de bus tot het eindpunt, bleven zitten en kwamen weer op het beginpunt uit. Nog even een rondje langs de winkels gelopen en toen met de bus terug naar de camping.

Zaterdag 22 maart.
Voor het eerst was de nacht niet koud en sloeg de verwarming niet aan zo tussen 5 en 6 uur. (Als de temperatuur in de camper onder de 7 graden komt gaat de kachel aan om te voorkomen dat hij zijn water eruit gooit tegen bevriezingsschade.) Eigenlijk een slecht teken want dat wijst op bewolking. En we hadden inderdaad een sombere dag met vooral 's middags aardig wat regenbuien. Maar goed, we hadden onszelf toch al een rustdag beloofd dus het maakte niet zoveel uit. Wim is in de ochtend, toen het nog niet regende, de camping rondgelopen. Er zitten hier heel veel mooie vogels die niet erg schuw zijn. Hij kwam zelfs een eekhoorn tegen, die zich ook rustig liet fotograferen.

Vrijdag 21 maart.
We vonden het tijd worden om weer terug te gaan naar Duitsland. Innsbruck hadden we goed gezien, bovendien zijn de diverse weersvoorspellingen het er over eens dat in het weekend het weer om gaat slaan en er is een goede kans op sneeuwval in de Alpen. Als je toch al klaar bent met skiën kun je dan maar beter vertrekken voor de sneeuw valt, vooral omdat de camping aan een smalle steile weg ligt. We hadden een camping in Zuid-Duitsland op het oog, maar we wilden wel een leuke rit er naar toe hebben. We kozen voor een route over de Fernpass en langs Ehrwald. En toen we daar toch waren, reden we ook nog maar een rondje door het dorp. Leuk om het terug te zien. Daarna gingen we richting Garmisch-Partenkirchen. Onderweg, net over de grens, hielden we een pauze op een prachtige plek langs de rivier. Het water staat nu nog heel laag, dat zal over een maand wel heel anders zijn.

Omdat we rond één uur al in de buurt van de geplande camping waren besloten we wat verder te rijden. De meeste campings in Duitsland hebben van 1 tot 3 pauze, het leek ons zinloos om 2 uur te gaan staan wachten. Even de ACSI gids erbij om een camping langs de route te zoeken. We vonden een leuke camping waar we kwart over 3 aan zouden komen. Door een enorme file op de B2 rond Augsburg werd dat echter kwart voor 4. En wat denk je? Alle moeite voor niets. De receptie was gesloten. We hadden een telefoonnummer kunnen bellen, maar dat zagen we niet zitten. Er stond geen eens een landennummer bij dus met het mobieltje bellen werd al lastig. Bovendien, wat dan? Komt er dan iemand? En wanneer? En is er dan wel iemand als je weg wilt gaan of moet je dan weer gaan bellen? Kortom, niets voor ons. Wegwezen daar. Inmiddels waren we niet zo ver meer van de camping waar we op de heenweg zeer tevreden waren over de overnachting, dus liever nog een uurtje rijden en dan daar gaan staan. We staan nu niet alleen op dezelfde camping, zelfs op het zelfde plekje. Morgen blijven we hier ook, zondag gaan we weer eens verder.

Donderdag 20 maart.
Wat een geluk, alweer een stralende zonnige dag. En nu de hele dag de tijd om naar Innsbruck te gaan. We zijn van 10 uur tot half 5 op pad geweest, zo handig met die bus bij de camping. We hebben in Innsbruck een bezoek gebracht aan de Hofburg. Dat was erg leuk. Daarna zijn we de stad weer lekker door geslenterd, nu eens de andere kant op buiten het gangbare toeristische gebied en daar is ook nog volop moois te zien. Zo kwamen we terecht bij de Domkirche, kon je zo maar inlopen en was werkelijk prachtig.

We hebben ook wat nieuwere stukken bezocht, zoals het gebied van diverse faculteiten zitten en het dus een drukte van belang was op de grasvelden, terrasjes enzovoorts. En een aantal mooie moderne winkelpassages. Toen we met de bus van 4 uur terug gingen waren we behoorlijk moe. Maar van een lekkere douche fris je dan wel op en wat een prachtige voorzieningen hebben ze daar hier voor. Zo mooi heb ik het nog niet eerder gezien op een camping.

Woensdag 19 maart.
Als het 's nachts wat geregend heeft en er 's ochtends ook nog wat buitjes zijn, is het minder erg om weg te gaan uit Mayrhofen. Maar niet nadat we nog een keer naar het dorp gewandeld waren. Er moesten nog wat inkopen gedaan worden. Bepakt en bezakt (nou ja, Wim droeg een boodschappentas) kwamen we om 10 uur terug op de camping en konden we uitchecken. Via het Zillertall en Inntal (maar niet over de snelweg natuurlijk) reden we naar Natters bij Innsbruck. Een leuke rit, behalve het stukje door Innsbruck want stadsverkeer is altijd chaotisch. Het laatste stukje was echt binnendoor, smal en steil. De camping ligt een kilometer of 3 van Natters af, in een bos- en waterrijke omgeving, heel mooi.

Omdat de rit en het inchecken vlot waren gegaan, konden we 's middags al profiteren van de gratis bus vanaf de camping naar Innsbruck. Voor ons samen kwam er een luxe touringcar aanrijden, wauw. Onderweg stapte er nog 1 iemand in, dus we hadden semi-privé vervoer de stad in. Na een kwartiertje stonden we bij het station, daarvandaan is het een minuut of 10 lopen naar de Altstadt. En het was zulk heerlijk weer, zonnig en warm. En daardoor ook druk en gezellig op straat. We hebben heel veel leuke, mooie, aparte of rare dingen gezien. Morgen gaan we zeker nog een keer.

Dinsdag 18 maart.
Wat een geluk dat het ook mijn laatste skidag zonnig weer was. Dus weer een prima dag boven op de Ahorn gehad. Met al die zon ga je nu wel merken dat de sneeuw zachter wordt, het was wat harder werken vandaag. Maar het plezier was er niet minder om.

Maandag 17 maart.
Hoera, de zon was terug in volle glorie. En zodra de zon om iets over half 10 achter de bergen vandaan komt en op de camper ging schijnen werd het warm. Heerlijk. Dus een prima dag om weer ski's te huren en een skipas te halen en te genieten van zon en sneeuw. De keuze viel weer op de Ahorn, het skigebied dat het beste bij mij past. En ik heb er ontzettend van genoten. Weer een heleboel rondjes gedraaid, de piste is enorm breed dus hoewel je de hele dag dezelfde piste doet kun je hem toch erg gevarieerd skiën. Recht omlaag, kleine bochtjes, grote bochten. Aan één kant of over de hele breedte. Ik heb van alles uitgeprobeerd.

Natuurlijk maak je op zo'n dag ook gekke dingen mee. Vooral bij het in de lift stappen. Die lift is 8 zitplaatsen breed, er staan dus ook 8 klappoortjes. Als die open gaan moet je een meter of 10 naar voren over een tapijt en dan in 1 van de 8 aangegeven opstapplaatsen wachten. De lift schept je dan vanzelf op. Voor sommigen is dat best moeilijk. Zoals die meneer die direct na de hekjes wachtte om in de lift te gaan zitten. Tsja, daar draait de lift nog dus hij kwam 3 plaatsen verder naar rechts dan zijn hekje... en raad eens. Juist, daar stond ik. Dus snel opzij om niet op die meneer zijn schoot te gaan zitten. Of die mevrouw die bij hekje 1 stond en hoorde bij de mensen achter hekje 3 en 4 (tsss het klinkt als een quiz). Plaats 2 was vrij dus daar ging ik staan. Vond ze niet leuk, dus ik werd even afgesneden zodat ik moest vluchten naar plaats 1. Maar de allermooiste was de meneer in gevecht met de tourniquets. Die staan een stukje voor de hekjes om te zorgen dat alleen mensen met een liftpas ook van de lift gebruik kunnen maken. Alles volautomatisch. Kaartje zit in je jaszak (skikleding heeft een speciaal zakje daarvoor op de linkermouw), arm langs de scanner, klaar. Tourniquet klikt los en je kunt doorskiën. Maar die meneer snapte het niet helemaal, dus zijn tourniquet draaide al helemaal door terwijl hij nog bleef staan. En dan lukt het dus niet meer, veiligheidssysteem om te voorkomen dat meerdere mensen 1 pas gebruiken. Dat gezicht...!!

Zaterdag 15 en zondag 16 maart.
De stralende zon liet ons het weekend in de steek. Het weer was wisselvallig en een stuk frisser. Wat buitjes, soms even de zon tussendoor en bij tijd en wijle een flinke wind. Toch ben ik zaterdag wel gaan skiën, dat was nog steeds prima te doen. En het was wel erg rustig op de Ahorn, niet verkeerd. Het ging zo lekker dat ik zelfs geen pauze nam. Eerst dacht ik, straks wordt het te slecht, dan heb ik spijt dat ik gestopt ben toen het nog goed was. Daarna dacht ik, de middag is al bijna om, zonde om nu nog te stoppen. Al met al heb ik wel heel veel rondjes kunnen doen, heerlijk. De eerste regen viel trouwens pas rond etenstijd dus daar had ik ook geen last van. Foto's heb ik niet gemaakt, omdat het zicht niet goed was, de lucht was erg heiig.

Op zondag was het mijn uitrustdag. En mede daarom vierden we onze 29-jarige trouwdag gewoon een dagje later. Moet kunnen. Aan het einde van de ochtend liepen we naar het centrum van Mayrhofen toe, een leuke wandeling. Het viel wel tegen dat er zoveel winkels dicht waren. We hadden gedacht dat de souvenirwinkels toch op zondag wel open zouden zijn, maar nee. Alleen wat sportzaken en natuurlijk de skiverhuurders waren open. Toch was het gezellig en levendig op straat. En voor de leuke dingen die we zagen loop ik woensdagochtend nog wel even terug. Halverwege de middag kwamen we weer bij de camper, met een paar heerlijke stukjes gebak uit de Konditorei. Je bent ten slot van rekening maar 1x 29 jaar getrouwd. En 's avonds gingen we uit eten. Naast de camping zit een hotel-restaurant en dat was verrassend goed. Heerlijke stukken vlees met royale porties friet en salade zoveel je wilt van het zeer gevarieerde buffet. Een echt feestmaal.

Vrijdag 14 maart.
Alweer lekker geslapen, niet zo gek na een dagje skiën. Dus ook weer vroeg wakker. Croissantjes in de pan gebakken, dat ging ook goed. Zo kunnen we weer meer variatie in het ontbijt aanbrengen. Iets over half 10 kwam de zon achter de bergen vandaan (een paar minuten eerder dan gisteren) en was het gelijk heerlijk buiten. Met mijn boekje in "de tuin" gaan zitten dus tot het tijd was om me te verkleden en naar de skibus te gaan. Vandaag ging ik eens naar de Penken toen, het grotere skigebied. De afdalingen daar zijn ook wat langer en zwaarder. Maar ik heb er toch een heerlijke, zei het vermoeiende, dag gehad.

Wim is lekker gaan wandelen, daar zijn hier gelukkig ook genoeg mogelijkheden voor. En in dit lekkere weer is dat voor hem geen straf. Hij kwam zelfs iets later terug dan ik, ik zat al in het zonnetje met een lekker glas vruchtensap uit te puffen van het skiën. Zodra de zon achter de bergen verdwijnt wordt het koud buiten, een mooi moment om te gaan douchen. Daarna even genoten van een heerlijke bakkie koffie en rond 6 uur was het tijd voor een bordje bami, reken maar dat dat er goed in ging.

Donderdag 13 maart.
Weer heerlijk geslapen en om half 7 al wakker. Vast omdat ik zin had in skiën, hoewel dat toch tot de middag moest wachten. Dus de ochtend gebruikt om gezellig te ontbijten, boekje te lezen en mijn website te uploaden. De camper staat net te ver van de receptie vandaan dus ik moest dat even buiten doen. Koud! En als ik half uurtje langer gewacht had was de zon achter de bergen vandaan gekomen en was het heerlijk geweest buiten. Goede les voor morgen. Om 11 uur zocht ik mijn spulletjes bij elkaar, trok mijn skikleding aan en vertrok naar de bushalte. Daarvandaan ging om half 12 de bus naar de Ahornbahn. Eerst moest ik nog skies huren en daarna (met mijn halve-dag kaart) naar boven.

Het was heerlijk boven op de berg. Prachtig weer, goede sneeuw. De eerste paar rondjes waren onwennig maar daarna had ik de slag toch wel weer te pakken. Ik ben doorgegaan tot ik echt moe was (ja, eerste dag, ijle lucht, altijd even wennen). Daarna weer met de lift naar beneden en met de bus naar de camping. Alles zat mee, nergens lang hoeven wachten. Tegen vieren was ik weer terug. In de zon buiten gaan zitten uitpuffen tot het koud werd (met een lekker bakkie koffie van Wim) en daarna gaan douchen. Toen even de foto's op de laptop gezet en de site voorbereid, die kan dan morgen geupload worden als ik in de zon kan zitten.

Woensdag 12 maart.
Na een heerlijke nachtrust om 7 uur opgestaan. De kachel was om een uur of 6 al aangeslagen omdat het toen 7 graden was (zo hadden we dat ingesteld) dus al aangenaam toen we opstonden. Op ons gemak een ontbijtje genomen en wat zitten computeren, we konden toch pas om 9 uur uitchecken. Dat verliep goed en vriendelijk, het was een fijne camping om geweest te zijn. Zou het volgend jaar zo uitkomen zouden we hier best weer naar toe gaan. We besloten om niet gelijk de grote weg op te gaan, maar een stukje binnendoor te rijden door het mooie Altmühl gebied. Zo konden we ook gelijk bij een discounter tanken. Bij Augsburg namen we dan de grote weg richting München en daarna richting Innsbruck. Bij Kiefersfelden weer binnendoor gaan rijden, we hebben geen autobaanvignet (nodig).

Rond half 3 kwamen we dan aan in Mayrhofen, in de stralende zon. Wat ziet het er hier heerlijk uit. Bovenop wit, beneden groen. Er was nog voldoende plek op de camping, we konden uitzoeken waar we wilden gaan staan en kozen een centraal gelegen plekje. Heerlijk een poosje in de zon gezeten, tot ons plekje in de schaduw kwam want dan wordt het heel snel koud buiten.

Dinsdag 11 maart.
We zijn weer vertrokken. Op maandag was de camper goed door de APK heen gekomen, dus gelijk dinsdagochtend op pad gegaan. We hadden er zin in, allebei wakker voor de wekker afliep en om 5 over half 8 vertrokken we al. We vertrokken met de kilometerstand 53900. In Spijkenisse gelijk volgetankt zodat we daar onderweg geen omkijken meer naar zouden hebben. Hoogvliet uit in de ochtendspits was even een flinke klus. Daarna verliep de rit eigenlijk heel voorspoedig. Een kleine file bij wegwerkzaamheden, dat kostte hooguit een minuut of 5. Verder hebben we een aantal files gezien na aanrijdingen, maar steeds aan de andere kant van de weg. En toen wij in de avondspits een file inreden was dat precies bij de uitrit richting overnachtingscamping waardoor we daar ook geen last van hadden. Uiteindelijk hebben we zo'n 740 kilometer gereden en waren we om kwart over 5 in Wallesau bij Roth op camping Waldsee. Wim reed het eerste en laatste stuk, ik het middendeel.

Een plekje vinden voor onze tweede pauze en het wisselen van bestuurder was nog niet zo makkelijk, trouwens. Toen we het daar tijd voor vonden, was de eerste parkeerplaats een gecombineerde oprit van een tankstation met een afrit in de weg. Vonden we niet handig omdat het dan wat lastiger is om de goede weg weer op te komen. De tweede parkeerplaats lag naast een stukje met wegwerkzaamheden, niet gedaan omdat het onveilig is om daar in te voegen. De derde dus. Ik reed achter een vrachtauto die ook wilde stoppen. Hij bleef echter met zijn knipperlichten aan bij het begin van de parkeerplaats stilstaan. Ik dus ook knipperlichtjes aan en op de afrit wachten. En wachten. En wachten. Waarschijnlijk was de parkeerplaats vol. Dus maar via de vluchtstrook de weg weer opgegaan, toen het even stil was. Bij de vierde parkeerplaats lukte het dan eindelijk om een plekje te vinden.

© Heidi Holster