Vrijdag 8 en zaterdag 9 mei. Op vrijdag liep eens een keertje de wekker af. Dat doen we niet vaak als we op reis zijn, maar nu wilden we vroeg op pad. Om 8 checkten we uit, om kwart over 8 gingen we rijden en om half 9 stonden we op de camperplaats bij Phantasialand. Die ligt op een steenworp afstand van de ingang van het park. Toen we kwamen stond er nog niemand, 's avonds stonden we er met 4 overnachters. Om 9 gingen we naar het park, via de "Sonderkasse" waar we op vertoon van onze Europapark jaarkaart een gratis dagkaart kregen. Dat ging allemaal lekker vlot, zodat we al heel vroeg in het park waren. De enige attractie die al open was, was de draaimolen. Vanaf half 10 konden we onze favoriete attractie, Maus au Chocolat, in. Om 10 uur gaat dan de rest van het park open. Het bleef de hele dag rustig, dat betekende weinig tot geen wachttijden en soms zelfs lekker blijven zitten in de achtbanen.
Het was zulk mooi weer, dat we beide waterbanen deden. Die zijn toch behoorlijk onvoorspelbaar, dat maakt het natuurlijk ook zo leuk. Deze keer kwamen we verzopen uit de Chiapas en hadden we geluk in de River Quest. Maar in het zonnetje ben je gelukkig zo weer droog.
Ook alle shows konden we op ons gemak bekijken, een uitstekende manier om uit te rusten. Er zijn allerlei shows in Phantasialand. Veelal binnen, zoals de stunt- of ijsshow. Maar ook buiten kom je soms leuke dingen. Wij kijken altijd graag naar de Afrikaanse dansers. Die met wisselend succes proberen het publiek mee te laten doen.
Omdat we geen rekening hoefden te houden met bussen en reistijden, bleven we tot de sluiting in het park. Zo zagen we eindelijk eens de drakenshow op het grote plein, net voor sluitingstijd. Het blijkt dat we daar eigenlijk ook nooit veel aan hadden gemist. Teruglopen naar de camper duurde ongeveer 2 minuten. En de camperplaats is goed verzorgd, met stroom en sanitair. Dit gaan we vaker doen.
Na zeveneneenhalve week op pad te zijn geweest, was het tijd om op zaterdag naar huis te rijden. We maakten een tussenstop in Kerpen om nog even wat boodschappen te halen, daarna gingen we via de inmiddels welbekende route langs Venlo huiswaarts. Tegen we 2 uur waren we daar. Even de camper leeghalen en om 3 uur stond die al weer naast het huis, te wachten op de volgende reis. Deze sloten we af met kilometerstand 69467.
Dinsdag 5 t/m donderdag 7 mei. Op dinsdag begon de dag met aardig weer. De verwachting was dat het 's middags minder goed zou worden. Wij gingen dus bijtijds op pad. We hadden een familiedagkaart tot en met Bonn gehaald, dus als eerste gingen we met bus en metro daarheen. In Bonn gingen we lekker door de stad wandelen, we kwamen in straatjes waar we nog niet eerder geweest waren, leuke oude straatjes. Na zo'n twee uur vonden we dat we genoeg van de stad gezien hadden (en we hadden geen zin om uitgebreid te winkelen) dus gingen we richting het metrostation. Deze keer namen we "de andere metro". Er zijn namelijk 2 lijnen die Bonn met Keulen verbinden, slechts 1 daarvan komt door Brühl. Nu gingen we dus via wat andere dorpen en stadjes naar Keulen en in de stad namen we daardoor ook een heel andere route, waardoor we ook van Keulen weer nieuwe dingen zagen. Het beviel ons goed om het eens zo aan te pakken. In Keulen stapten we bij de Neumarkt al uit en liepen door het centrum naar de Dom, waar we weer op onze vertrouwde lijn 18 stapten. Het weer was inderdaad slechter geworden, beetje regen en veel wind. Koude wind mag ik wel zeggen. Maar goed, in bus en metro heb je daar weinig last van. In Brühl gingen we voor de voorlopig laatste keer naar de Giesler Galerie. We hadden 's ochtends goed gekeken wat er nog aan eten en drinken was en hebben de voorraad aangevuld met precies zoveel als er nodig is voordat we dit weekend weer naar huis gaan.
De woensdag vertoonde hetzelfde weerbeeld. Wij schatten in dat als we naar de dierentuin zouden gaan, we precies alles gezien zouden hebben voordat het zou gaan regenen. En dat klopte ook nog. De regen zette pas door toen wij op het metrostation zaten. Daarvoor hadden we weer een heerlijke dag gehad. We hebben de dierentuin nu in omgekeerde volgorde gezien. Eerst het aquarium in, daarna de tuin zelf met de klok mee gelopen (wat precies het tegenovergesteld is van de normale route). Het was verrassend leuk om nog een keer in de dierentuin te zijn. We hebben dieren gezien die zich de vorige week niet lieten zien. De kans is groot dat dat te maken heeft met het feit dat je er nu op een heel ander tijdstip langs komt. Het hoogtepunt van de dag was het zien van de sneeuwluipaard. Die houdt zich vaak verstopt, nu was hij niet alleen goed te zien, hij ging ook nog eens rondwandelen alsof hij een show weggaf. Geweldig! We hebben er lang staan kijken en ik heb er enorm van genoten. Om half 5 waren we, moe maar voldaan, terug in de camper. We besloten -mede gebaseerd op de weersverwachtingen- op donderdag nog een rustdag te houden en op vrijdag voor de tweede keer naar Phantasialand te gaan.
Vrijdag 1 t/m maandag 4 mei. Het weer blijft wisselvallig. Dus als het slecht weer is zoeken we ons vermaak voornamelijk binnenshuis, zodra het wat beter wordt gaan we op pad. Zo togen we op zaterdagochtend naar Keulen. We begonnen de dag met een bezoek aan het NSDok, een museum over de geschiedenis van de tweede wereldoorlog, met name wat dat voor Keulen betekende. Het was interessant en indringend om het daar te zien, temeer daar de lokatie van het museum de toenmalige Gestapo gevangenis is. Na dit bezoek wandelden we door de stad, waarbij we een poosje op de Heumarkt zaten waar een leuk bandje speelde. Daarna hebben we nog een tijdje aan de Rijn gezeten. Vervolgens langs de Dom over de Hohe Straße en Schildergasse naar de Neumarkt. Wat was het druk in de stad, op zaterdagmiddag met mooi weer. We hebben niet veel gewinkeld maar het was wel leuk om het eens zo te beleven. In Brühl deden we nog wat boodschappen en gingen daarna met de bus naar de camping. De terugreis duurde al met al behoorlijk lang. Op zaterdag rijdt de metro maar om het halve uur, de bus 1x per uur. En we -laat ik het voorzichtig zeggen- hadden niet veel geluk met onze wachttijden. We zaten daarom pas na 7 uur aan het eten.
Maar op zondag hadden we alle tijd om uit te slapen want het was weer een regendag. Gelukkig was het maandag ter afwisseling heerlijk weer, zonnig met wat wolkjes en aangenaam warm. Eindelijk nou eens een mooie dag om Brühl in te gaan, in het bijzonder om naar Schloß Augustusburg te gaan. Het heeft even geduurd, maar ik heb het nu ook gezien. En Wim had niet overdreven, het is inderdaad een prachtig slot met een even mooie paleistuin. Wegens renovatie konden we niet naar binnen, maar met dit weer was het prima om door de prachtige tuinen te wandelen en zo nu en dan eens lekker te gaan zitten. De leukste pauzes waren bij het water, waar we konden genieten van eerst jonge nijlganzen en daarna van jonge canadese ganzen. Op de terugweg in het centrum van Brühl kocht ik nog een paar nieuwe spijkerbroeken en haalden we weer vers eten voor vanavond. Ik ging met de boodschappen in de bus terug, Wim wandelde. We waren zo ongeveer tegelijk terug op de camping.
Woensdag 29 en donderdag 30 april. Op woensdag was het zelfs nog een iets mooiere dag. Droog, niet al te koud, redelijk wat zon. Eindelijk Phantasialand weer! Om half 9 gingen we op pad, ik met de bus naar het busstation in het centrum van Brühl, Wim lopend. Daar kochtten we kaartjes voor de Phantasialand shuttlebus. Dat was schrikken. Geen € 1,50 meer, zoals de vorige jaren, maar € 3,00. Dat is wel een hele grote prijsstijging. Maar dat was wel in verhouding met de prijs van het park. Die was ook flink omhoog gegaan. Nu al € 45,00, dat is nota bene nog duurder dan een dagkaart voor het veel grotere Europapark. Het is maar goed dat hier de seniorenkorting hoger ligt en we weer kunnen meedoen aan de actie 2e keer gratis als je in april komt. Maar na alle financiele perikelen hebben we toch een leuke dag gehad. Het was redelijk rustig in het park dus alle attracties waren te doen met weinig of geen wachttijden. Alleen bij de vorig jaar geopende waterbaan Chiapas hebben we 20 minuten in de rij gestaan. We hebben ook alle shows gezien en gewoon een hele leuke dag gehad. En we kunnen dus nog een keer gratis terug tussen nu en 31 oktober. Bovendien mogen we ook nog een keertje naar binnen met onze Europapark jaarkaart. Wanneer we dat gaan doen weten we nog niet. Liefst volgende week een keer als het weer meewerkt. Maar anders gaan we in oktober nog eens een paar dagen naar Brühl.
Na de drukke dag gisteren konden we op donderdag eens lekker uitslapen. Konden... maar dat lukte niet, het ritme van vroeg opstaan zit er toch te veel in. Ter compensatie hebben we het wel rustig aan gedaan, beetje laat ontbeten, kopje koffie gedronken. We hadden bedacht dat, als het goed weer zou zijn, we naar het slot van Brühl zouden wandelen. Op de terugweg konden we dan mooi nog wat boodschappen halen. Maar helaas, vooral 's middags viel er veel regen. Wim had toch wel zin om even naar het centrum te lopen en gelijk wat boodschappen te doen en metrokaartjes voor zaterdag te halen. Hij ging weg toen het droog was en is ook nog naar de tuinen van het slot geweest, terug echter ging het flink regenen. Het is maar goed dat hij er niet zo'n hekel aan heeft als ik. Ik was dus met vooruitziende blik binnengebleven, maar ik heb mezelf wel bezig weten te houden met de foto's, website, en meer van dat soort nuttige -of in ieder geval leuke- dingen.
Dinsdag 28 april. Het weer was gelukkig wat beter geworden, want we hadden zin om naar de dierentuin te gaan. Vanaf de camping is dat met bus en metro ongeveer een uurtje reizen. Dus half 10 op pad, half 11 daar binnen. Vooral 's ochtends was het prachtig weer, 's middags werd het bewolkt en stak er een frisse wind op. En we hebben een regenbui gehad, gelukkig bleef het daarbij en zijn er genoeg mooie dierenhuizen om dan even naar binnen te gaan. Zoals altijd vermaakten we ons prima in de dierentuin. Lekker rondkijken en zo nu en dan op een bankje gaan zitten om op ons gemak naar de dieren te kijken. We zijn tot half 4 in de dierentuin gebleven, op de terugweg in Brühl liepen we nog even langs de supermarkt voor een paar boodschappen, we hadden toch 25 minuten over voor de bus zou komen.
Toen er op de juiste tijd een bus aankwam waar geen nummer op stond, vroeg ik, "is dit de 990"? "Er staat namelijk helemaal niets op", vulde Wim aan. Een medereizigster bevestigde dat. De chauffeur moest dat zelf toch ook eens gaan bekijken en is daarna bijna 10 minuten bezig geweest om te proberen de tekst in zijn scherm te krijgen, tevergeefs. Uiteindelijk dan maar zo weggereden (gelukkig, wij dachten dat onze boodschappen al ontdooid zouden zijn voor we terug waren) en bij iedere halte moest hij zeggen "Dit is de bus naar Solarsiedlung". Zeker omdat de tijd nu ook niet meer klopte. Hadden we maar niets gezegd.....
Zondag 26 en maandag 27 april. Twee koude, regenachtige dagen gehad. Op zondagmiddag was het nog redelijk en zijn we naar het centrum gelopen. Daar was in de overdekte Giesler Galerie een gezellige Antiek en Verzamelaarsbeurs. Wim vond er een paar mooie oude vogelboeken waar hij erg blij mee is. Onze timing was perfect, zowel heen als terug hebben we droog kunnen wandelen, toen we bij de beurs waren viel er een flinke bui. Ook 's avonds en 's nachts vielen er flinke buien. Op maandag leek het wel herfst, brrrrr, ik bleef lekker binnen. Wim is nog wel een paar keer op pad geweest. Eerst ging hij OV kaartjes halen zodat we morgen naar Keulen kunnen gaan. Daarna maakte hij een rondje Heider Bergsee. Altijd mooi natuurlijk, maar ik wacht wel op een betere dag om dat te doen.
Vrijdag 24 en zaterdag 25 april. Op vrijdag was het stralend weer. Veel te mooi om binnen te blijven zitten. Wij zijn dus 's middags nog een wandeling gaan maken. Bacharach is zo mooi, zeker de moeite waard om een tweede keer doorheen te lopen. In plaats van door de straat te lopen waar we al eerder waren, gingen we nu over de stadsmuur. Wat was dat leuk. Aan de muur liggen allemaal huizen en hotels, de muur is dus nog echt in gebruik. Er staan een stuk of 3 of 4 van de stadstorens waar je langs of door liep. En de trein zoefde soms langs. We hadden de vorige dag al aan de verre kant van Bacharach een uitkijktoren gezien, nu was er ook de tijd voor om daar naar toe te gaan. Ook dit was één van de stadstorens, hij staat nu tussen de wijnvelden. Een flinke klim, maar zo de moeite waard, wat een geweldig uitzicht. Daarvandaan liepen we naar de grote poort aan de achterkant van het dorp en sloegen toen een klein straatje in. Wat een ontdekking was dat. Een prachtig stukje van de stad, waar allemaal oude vakwerkhuizen met hun achterkant langs een beekje stonden. Daarnaast liep een mooi wandelpad met bankjes. Reken maar dat wij daar een tijd hebben gezeten! Daarvandaan liepen we terug richting de muur. Nu gingen we niet over de muur maar door het straatje er achter. Ook leuk. 's Avonds gingen we nog een keer terug naar het stadje, nu om te eten in een pizzeria die ons 's middags opgevallen was. Een goede keuze, wat hebben we daar heerlijk gegeten.
Zaterdag was het weer omgeslagen. We hadden de juiste dag gekozen om verder te rijden, beetje buiïg en koeler is beter rij- dan wandelweer. We gingen over de B9 langs de Rijn, door Koblenz en Bonn. Daarna nog binnendoor om uiteindelijk bij Brühl te komen. Onderweg stopten we in Andernach bij een Kaufland voor boodschappen. En daarna nog een keertje bij een Rewe omdat we op zoek zijn naar kroepoek. Dat is in Duitsland moeilijk te vinden, ook nu nog steeds niet gelukt. We houden vol. We waren netjes om 3 uur op de ons bekende camping Heider Bergsee. Ik ging inchechen en Wim zette de camper op het plekje waar we altijd staan (als er niet iemand anders ons voor is geweest natuurlijk).
Donderdag 23 april. We hebben ons gisteravond eens verdiept in de mogelijkheden van boottochten over de Rijn vanaf Bacharach. We kwamen uit op een tocht naar St. Goar langs de Loreley. Vertrek 12 uur, 50 minuten varen, 1 uur en 20 minuten daar en dan ruim een uur terugvaren (terug is tegen de stroom in). De aanlegsteiger is maar een paar minuten vanaf de camping (we kunnen de boten zelfs langs zien komen en aan zien leggen vanuit de camper). Toch gingen we al een uur van te voren op pad, want we wilden Bacharach ook wel even bekijken. Nou, dat viel niet tegen. Wat een ontzettend leuk stadje is dat. Oud, met een heleboel vakwerk huizen, een stadsmuur en torens, erg sfeervol. Na het rondje Bacharach gingen we naar de boot. Toen ik kaartjes kocht raakte Wim aan de praat met een Amerikaanse vrouw die op dezelfde boot zat te wachten met haar man. Omdat het al vrij druk was op het bovendek (het was prachtig weer dus bijna iedereen wilde buiten zitten) schoven we met ons vieren aan bij een Chinees echtpaar. We hadden zodoende niet alleen een mooie tocht, maar ook nog eens heel gezellige gesprekken.
St. Goar viel ons tegen. Minder mooi dan Bacharach. Na een half uurtje slenteren door de hoofdstraat hielden we het voor gezien, terug naar het water en lekker op een bankje in de zon zitten. Dat was het eigenlijk het leukste deel van de tussenstop. Iets na 2 uur kwam de boot weer aan. Nu stapten we op bij het beginpunt van de terugvaart en konden een plekje naar onze keuze uitzoeken. Dat werd aan de linkerkant van de boot. Want op de heenweg waren we wel langs de Loreley berg gevaren maar hadden het standbeeld niet gezien. Dat werd op de terugweg ingehaald. Onze Amerikaanse vrienden van de heenweg, Juan en Mel, zaten ook aan boord. Wim gaf ze de tip over het standbeeld en ze kwamen ook op de terugweg weer bij ons zitten. Dus ook terug weer gezellig met ze zitten praten. Toen we om kwart over 3 weer in Bacharach van boord stapten, liepen we eerst nog een rondje door het dorp voor we teruggingen naar de camper. We besloten ook niet al morgen verder te gaan, de volgens de weersverwachtingen voorlopig laatste mooie dag brengen we nog graag hier door.
Woensdag 22 april. Frankfurt was een leuke stad, maar we vonden het niet erg om de Citycamping achter ons te laten. We vertrokken dus lekker bijtijds richting het Main Taunus winkelcentrum. Daar waren we zelfs zo vroeg dat een aantal van de winkels nog dicht waren. Gelukkig was het al mooi weer, want anders dan we hadden verwacht was dit geen overdekt winkelcentrum. Wel erg leuk, twee lange straten met aan weerszijden winkels en ook nog wat zijstraatjes. De bekende Duitse grote warenhuizen zaten er, alsmede filialen van allerlei ketens en wat losse winkels. Rondom voldoende gratis parkeerruimte, gelukkig niet alleen in parkeergarages maar ook openlucht plaatsen waar wij met de camper konden staan. We hebben leuk gewinkeld hier, ik kwam zeer tevreden met een nieuwe spijkerbroek terug in de camper. Daarna reden we door richting de Rijn. Onderweg stopten we nog een keer, toen we een Globus supermarkt zagen. Daar hebben we ook langdurig rondgelopen. De koelkast moest ook nodig weer gevuld worden. Bovendien hadden we alle tijd. De camping aan de Rijn waar we naar toe wilden was tussen 1 en 3 toch dicht.
Toen we vanuit de Globus vertrokken was onze geschatte aankomsttijd half 3. Gelukkig houden Duitse wegenbouwers rekening met ons. Want hoewel we bedacht hadden pas na de grote steden de snelweg af te gaan, moesten we dat noodgedwongen al voor Wiesbaden doen. Gewone auto's konden over de wegversmalling, maar voor vrachtverkeer en andere brede auto's zoals campers ging dat niet. Wij moesten dus via de omleidingsroute. Nou hadden we geen zin om daarna de grote weg weer ergens op de gaan, dus hebben we de Tomtom ingesteld op snelwegen vermijden en zijn we gewoon dwars door Wiesbaden en Mainz gegaan. Het duurt wat langer maar je ziet ook veel leuks op die manier. Zodoende kwamen we net na 3 uur op de camping in Bacharach aan. De ontvangst was heel vriendelijk en we vonden een mooi plekje aan het water. Bovendien hebben we hier wi-fi op de camping, dus eindelijk weer eens mijn site kunnen uploaden, mails kunnen lezen en meer van die dingen. Bij dat alles werd ik -gelukkig- steeds afgeleid door wat er buiten gebeurde, want het is weer genieten van het mooie uitzicht.
Dinsdag 21 april. Op wat waarschijnlijk de mooiste dag van de week zal zijn, gingen wij naar de dierentuin. We begonnen met hetzelfde metroritje als de vorige dag, alleen in plaats van uit te stappen bij station Hauptwache moesten we er nu overstappen en nog 2 haltes met de volgende metro rijden. Al voor 10 uur waren we waar we wilden zijn. De dierentuin van Frankfurt zou je klein maar fijn kunnen noemen. Compact zou ook een passende omschrijving zijn. Maar op deze beperkte ruimte is wel wat moois neergezet. De dieren hebben mooie verblijven en niet alle bekende dierentuintrekpleisters zijn er, maar dat wordt meer dan gecompenseerd met de wat minder vaak voorkomende dieren. Wat wij als een pluspunt zien, als je regelmatig dierentuinen bezoekt is het juist heel leuk om eens dieren tegen te komen die je maar zelden ziet, in plaats van (en echt, ik ben er heus wel fan van) weer olifanten en dromedarissen.
Het nachtdierenhuis was verrassend leuk, groot en mooi opgezet. Als je eenmaal een poosje binnen bent en je ogen zijn gewend, zijn de dieren goed te zien. De camera had er wat meer moeite mee, maar toch hebben we nog het een en ander vast weten te leggen. Andere hoogtepunten waren het aquarium/terrarium gebouw en de volières met daarbij de verblijven waar je bij de vogels naar binnen stapt. Overal in de dierentuin staan bankjes, op de goede plaatsen zodat je ook zittend naar de dieren kunt kijken. 's Ochtends kozen we nog voor plekjes in de zon, 's middags werd het toch schaduw. Bij het apenhuis hadden we wel pech, er is een grote groep bonobo's maar die hadden geen zin om zich te laten zien. Maar beter zo dan dat de dieren te klein behuisd zouden zijn. Bij de otters was het juist dikke pret, die waren volop aan het spelen toen wij er kwamen kijken. Grappig om te zien. Toen we de hele dierentuin gezien hadden gingen we terug naar de camping. We vertrokken pas om een uur of 4, toch waren we al om 10 voor half 5 in de camper. Goed OV is wel heel erg prettig zeg. Tijd voor een grote pan woknoedels, van al dat lopen word je hongerig.
Maandag 20 april. Het mooie weer is gelukkig weer terug. Een fijne dag om de stad in te gaan dus. Omdat dit weekend onze gasfles leeg was gegaan, wilde Wim die graag ruilen voor een volle. Gisteravond tijdens het inchecken kon dat niet omdat het gasstation dicht was. Wat schetst onze verbazing dat dezelfde meneer vandaag met de sleutel het gasstation opende en de fles ruilde. Op maandag kan hij dat wel en op zondag niet? Daarna volgde nog een discussie over de dop van de fles. We beginnen het door te krijgen, meneer houdt gewoon van discussieren. Hoe dan ook, wij hadden een volle fles en konden op pad. Om half 10 zaten we al in de metro, richting Frankfurt Centrum. Hoe raar de camping ook is, het is wel lekker dicht bij het metrostation en daarmee ook dicht bij het centrum.
In 20 minuten stonden we in hartje Frankfurt. Frankfurt heeft een -laten we zeggen- apart centrum. De Altstadt is grotendeels herbouw (na de ravage van WO2 was er niet zoveel meer van over) en daarmee is men nog lang niet klaar. En direct ernaast het moderne zakengebied met de hoge wolkenkrabbers. Toch was het wel gezellig. We hebben door leuke straatjes en over mooie pleintjes gelopen en langs en over de Main. Daarna gingen we naar de "Zeil", de winkelstraat met de grote warenhuizen en moderne winkels. Er was een prachtige winkelgalerij, met een hele aparte architectuur. Die vonden we ontzettend leuk. Eerst met een heel lange roltrap naar boven, daar rondkijken en genieten van het uitzicht. Dan etage voor etage omlaag met de gewone roltrappen. We hebben nog wat gewinkeld bij Saturn en tot slot boodschappen gedaan bij de supermarkt in de kelder. Toen -we waren ontzettend moe- weer met de metro terug naar de camping. Daar eerst even koffie gedronken en daarna lekker gegeten van onze verse broodjes (ze waren nog warm toen we ze kochten) met natuurlijk Frankfurters er op.
Vrijdagmiddag 17 t/m zondag 19 april. Ik begon de middag met het nemen van een zeer uitgebreide douche om daarna de was te doen. Ik was er gelukkig op tijd klaar mee, het mooie weer van de vorige dagen was definitief op. Van bewolkt naar beetje regen naar flinke buien met soms onweer. Op vrijdagavond, tijdens het hoogtepunt van een regen- en onweersbui, kwam er een groepje Belgische vakantiegangers aan, met hun tentje. Heel slim zetten ze die op onder het afdakje van de wasdrooglijnen. Precies tegenover ons, dus. Als goede buren zijn we ze maar even een lekker bakkie verse koffie gaan brengen. Daarna konden we ze ook nog helpen met een lange stroomkabel, zodat ze op dat stroomloze plekje toch nog hun warme maaltijd konden maken op hun bakplaat. Zaterdag deden we eigenlijk gewoon niets. Ja, beetje foto's uitzoeken, wat internetten, een route uitstippelen voor morgen, dat soort dingen. Heerlijk die rust na al die drukke dagen. De zon was ook weer terug al bleef het wel frisjes. Onze buurvrienden kwamen zaterdagavond enthousiast en moe terug uit het Europapark en ze brachten voor ons een doosje bonbons mee, erg lief van ze.
Zondagochtend hadden we nog geen haast, we wilden alleen maar even binnendoor naar Frankfurt rijden. Dus om kwart over 10 vertrokken we pas. Het was alweer stralend weer, eerst nog fris maar 's middags ook al weer lekker warm. De route door het Zwarte Woud was prachtig. Heel veel hoogteverschillen, smalle wegen, haarspeldbochten, leuke dorpjes, bossen en vergezichten. We maakten tussenstops op diverse mooie plekjes. Alleen kwamen we er na een tijdje wel achter dat we niet de hele rit binnendoor moesten doen. Dan zouden we pas erg laat in Frankfurt aankomen. Dus besloten we iets voorbij Karlsruhe de grote weg maar op te gaan en de tweede helft van de rit minder mooi maar veel sneller te maken. Daardoor waren we "al" om half zes op de camping. Inchecken was ook een gedoe. De receptie zou om 5 uur open moeten gaan, maar er hing een briefje vandaag om 6 uur open, zoek maar een plaatsje. Dat deden we dus. Wij om 6 uur inchecken, maar de meneer had geen tijd. Kom straks maar even terug, of morgenochtend. Goed, wij eerst eten en om kwart voor 8 (net voor sluitingstijd) dan uiteindelijk toch ingechekt. Nog een gezellige discussie over legitimeren met rijbewijs, id-kaart of paspoort. Maar in ieder geval, we zijn weer voor 3 nachten onder de pannen.
Maandag 13 t/m vrijdagochtend 17 april. Op maandagochtend vertrokken we al vroeg uit Riegel. Richting Europapark! Om kwart voor 9 kwamen we daar aan op de camping, we vonden direct een mooie plek aan het begin van de camping. Lekker dicht overal bij dus. Snel stroom aangesloten en daarna richting het park. In totaal zijn we vier dagen in het park geweest. Die jaarkaart is geweldig. We hebben, zo over de dagen verspreid, alle attracties gedaan en alle shows gezien. Bijna alle shows zijn dit jaar nieuw, een aangename verrassing die met het 40 jarig bestaan van het park te maken heeft. Ook een deel van de attracties is gerenoveerd, de rit zelf verandert daar niet mee, maar mooiere wachtrijen, een nieuw verfje, extra effecten door middel van filmschermen, het voegt wel toe aan de beleving. Dinsdagochtend gingen we extra vroeg op pad, om kwart voor 9 waren we het park al in en we stonden vrij ver vooraan bij de hekken die toegang geven tot de attracties. Toen die om precies 9 uur opengingen kon ik dus direct naar de Silver Star toe. Ik had mezelf beloofd één keer in de voorste rij daarin te gaan. Die wachtrij is echter altijd omtzettend lang, behalve direct na de opening. Inderdaad, ik hoefde nu maar een minuut of 10 te wachten. En het was het waard. Zo'n verschil met de andere wagentjes, geweldig! Voorin zie je pas goed hoe snel en hoe steil je de diepte in gaat, en je vangt er een klap wind! Een spectaculaire belevenis, ik heb alle moeite niet voor niets gedaan.
Op woensdag gingen we ook nog eens heerlijk uit eten in het park, precies een maand eerder (op ons 30e trouwdag) kregen we geld van mijn vader om dat te doen. Nou, we hebben het ons zeker goed laten smaken. Donderdag, de laatste van de 4 dagen in het park, zorgden we ervoor dat we de shows en attracties die we nog gemist hadden gingen bezoeken. En natuurlijk, dagelijkse kost, voor mij een rondje langs de grote achtbanen (Silver Star, Wodan en Blue Fire) en samen toch weer een paar keer laserschieten in Atlantis. Deze dag had het minst mooie weer van de 4 dagen dat we er waren. En dat wil wat zeggen, als 21 graden, bewolkt met soms even een zonnetje en geen spatje regen de slechtste dag is. Vrijdagochtend was het vroeg opstaan, we wilden voor 8 uur de camping af zijn. Dat lukte probleemloos. We reden even naar Ettenheim om bij de Kaufhof eten te kopen (de koelkast was akelig leeg geraakt) en daarna naar Herbolzheim. Hoog tijd om eens uit te rusten.
Zondag 12 april. We begonnen deze zondag heerlijk rustig. Lekker ontbijtje, nog even wat internetten met een bakkie koffie erbij. Rondom ons kijken naar de gezellige drukte op de camping. veel mensen vertrokken vanochtend, dat zal wel komen omdat in Duitsland de paasvakantie nu afgelopen is. Om ongeveer kwart over 10 volgden wij hun voorbeeld. We hadden een rit van ruim 2,5 uur voor de boeg, einddoel de camperplaats in Riegel am Kaiserstuhl. Hiervandaan is het morgen maar 18 kilometer naar het Europapark! De dag begon wat bewolkt maar naar de middag toe werd het steeds zonniger en halverwege de middag was het gewoon zomers. Toen we het Zwarte Woud inreden hadden we alle geluk van de wereld. We zagen daar een grote groep edelherten. Wauw! Die hadden we nog niet eerder in het echt gezien. Prachtig was het. We konden (over geluk gesproken) ook nog eens een parkeerplaats langs de weg op waarvandaan ze te zien waren. Daar hebben we een flinke tijd gestaan om zoveel mogelijk foto's te maken. Wim is, met de grote lens, zelfs nog een stuk teruggelopen om nog dichterbij te komen. Toen de herten het zat waren en het bos weer ingingen, reden wij verder.
Prachtig hoor, het Zwarte Woud. Zelfs hier nog witte bergtoppen, dat hebben we hier nog niet eerder gezien. Toen we in de buurt van Freiburg kwamen, werd ons duidelijk dat de Tomtom ons dwars door de stad zou sturen. Daar hadden we geen zin in. Dus met de wegenkaart erbij even een route eromheen uitgestippeld. En wat een mooie rit was dat zeg, hoog, steil, smal, met geweldige vergezichten. Dat was dat halve uur langer rijden meer dan waard. We kwamen uiteindelijk om kwart voor 2 op de camperplaats aan, waar ik nog een poos in de zon ben gaan zitten met een boek en een kop koffie. Binnen was het nog veel te warm. Pas tegen etenstijd kwam ik binnen, om te koken en eindelijk naar de foto's te kijken en mijn website weer te maken. Het viel ons op dat rond die tijd veel mensen naar huis gingen. Waarschijnlijk waren die een weekendje met hun camper op pad.
Zaterdag 11 april. 's Nachts was er wat regen gevallen en toen we opstonden was het ook een beetje mistig en bewolkt. Nog geen slecht weer, maar niet meer zo mooi als het was. Prima, we gingen toch weer een rit maken. De Tomtom ingesteld op Salem dat net boven de Bodensee ligt. Onze bedoeling is vanaf maandag naar het Europapark te gaan, zo verdelen we de afstand in twee gelijke delen. Ook deze rit beviel ons weer goed, het landschap was afwisselend, we gingen nu echt bij de bergen vandaan maar ook het glooiende gebied is erg mooi. Onderweg zagen we nog een flinke brand in Immenstadt im Allgäu, je maakt nog eens wat mee als je op reis bent.
Een supermarkt vinden was lastiger, pas op het laatste stukje van de rit kwamen we die tegen. Gelukkig een mooie grote, zodat we flink in konden slaan voor de komende dagen. Want daar zullen we als we het Europapark gaan bezoeken niet veel tijd meer voor hebben. Net voor de middagpauze (hier weer vanaf half 1) kwamen we op de camping in Salem aan. Wat een gezellige camping, vriendelijke ontvangst, "zoek maar een plaatsje", gratis wi-fi. En nog heel druk hier, veel gezinnen met kinderen. Niet zo gek, de camping hoort bij een boerderij met paarden en er is ook een kinderboerderij. Het bevalt ons hier prima.
Vrijdag 10 april. Weer een zonnige dag, wat fijn. En dan een mooi meer met bossen direct naast de camping. Dan ga je natuurlijk een wandeling maken. Niet al te vroeg beginnen, de nachten zijn nog behoorlijk koud dus het heeft even tijd nodig om op te warmen. Maar daarna... eindelijk een echte voorjaarsdag. Trui weg, t-shirt aan. Winterjas vervangen door zomerjas. En op pad. We liepen een stuk langs de Grüntensee, een stuk door het bos en een stuk langs de rivier. Ook deze keer gunden we onszelf de tijd om goed rond te kijken. En daardoor zagen we weer van alles onderweg. Een kikker, bewijzen dat er hier bevers wonen (al hebben we die zelf helaas niet gezien) en weer een heleboel vogels. Natuurlijk de gewonere vogels als vinken, kraaien, merels. Maar ook de minder voorkomende, zoals een kneu, een grote gele kwikstaart en een tjiftjaf.
Wim zijn camera draaide overuren, maar het was wel de moeite waard, hij heeft weer prachtige foto's weten te maken. Toen we halverwege de middag terug kwamen op de camping was het nog te mooi om gelijk binnen te gaan zitten. Wim heeft de stoeltjes voor mij buitengezet en ik heb nog een tijd heerlijk in de zon gezeten met boek en koffie. Nu kan het nog, van de zomer wordt mij dat veel te warm. Dan vlucht ik steeds de schaduw in. Nu kon ik tot een uur of 4 buiten blijven, daarna werd de wind te fris. Die komt natuurlijk over het meer met smeltwater uit de bergen en dat is heel koud. Geen probleem, met alle foto's de we hadden gemaakt en een lekkere omelet op het menu was er nog genoeg te doen.
Donderdag 9 april. Na een koude nacht weer een prachtige zonnige dag. Om kwart over 9 vertrokken we al weer uit Mittenwald, om verder te rijden langs meren, bergen en bossen. Het werd weer een prachtige rit. We stopten ook vandaag op diverse mooie plaatsen. Zelfs bij een supermarkt waar we 4 jaar geleden ook al waren. We hadden echt wat boodschappen nodig, maar zelfs zonder zou het nog leuk zijn, vooral vanwege de prachtige ligging en de grote ramen waarvandaan je zelfs binnen de bergen kunt zien. Daarna reden we de langs de prachtige Walchensee waar we maar liefst 2 stops deden. De eerste aan het begin, de tweede toen we er al voorbij waren en midden in een haarspeldbocht een prachtige parkeerplaats met terugblik tegenkwamen.
Vervolgens reden we een mooie slingerroute door de Allgäu, hier maakte we een stop in de buurt van (en met uitzicht op) Neuschwanstein. Via het dorpje Schwangau (supertoeristisch druk, ook nu al, dus hier geen pauze voor ons), Füssen en Pfronten kwamen we aan bij de camping in Wertach. Mooi op tijd, om 5 voor 1, dachten we. Mis! Hier dan weer pauze van 12 tot 2 in plaats van het meer gebruikelijke van 1 tot 3. Maar in het bijbehorende restaurant vertelden ze ons, ga maar staan op het mooiste plaatsje dat je kan vinden en check straks even in. Tsja, laten wij nou net een plaatsje gevonden hebben dat niet bij de ACSI korting hoort.... wij gingen voor mooi uitzicht natuurlijk. Maar goed, omdat het stil is en we toch maar 2 nachten hier blijven mochten we op dat mooie plekje blijven staan. Wim is 's middags nog even langs het meer gaan wandelen, ik heb mijn (door drukte en temperatuuromslag veroorzaakte) hoofdpijn maar eens rustig laten zakken. Rond etenstijd zaten er 2 zeer tevreden mensen aan tafel.
Woensdag 8 april. Vandaag zeiden we vaarwel tegen onze mooie kampeerplek aan de rand van de Chiemsee. Om dat afscheid te verzachten reden we de lange route langs het meer.Vervolgens sloegen we af richting de Alpen, met als voorlopig einddoel Achenkirch. En de route liep langs nog veel meer meren, zoals de Schliersee en de Tegernsee. Het was een prachtige rit, we genoten van het goede weer, de mooie verrassende wegen met haarspeldbochten en vergezichten, watervallen en sneeuwstukjes. Helaas viel de camping in Achenkirch tegen. Deze is blijkbaar verbouwd (van eigenaar veranderd?). Het sanitair gebouw was weliswaar prachtig, maar de mooie plekjes aan het water waren verdwenen. Voor de campers waren er nu camperplaatsen naast het hoofdgebouw, zonder uitzicht over het water. We besloten dus om verder te rijden.
Vanaf Achenkirch gingen we richting het noorden, maar voor de Achenpass sloegen we al af, om langs nog een meer -de Sylvensteinsee- te rijden. We besloten niet de hoofdweg te volgen, maar de tolweg naar Wallgau te nemen. Deze hadden we al een paar keer gereden, in maart, dan was hij nog tolvrij. In april echter moesten we wel betalen, 7 euro zelfs. Maar het was wel de moeite waard, de route is prachtig en we zijn bij een paar van de mooist gelegen parkeerplaatsen gestopt om even de benen te strekken en te genieten van het uitzicht. Ook zijn we even de campinggids ingedoken en vonden een leuke camping niet al te ver weg. Zo kwamen we dan terecht in Mittenwald. We staan hier in het bos, tussen de hoge bergen. Nadeel van deze camping is de drassige ondergrond, maar het sanitair is daarentegen weer super. Zo is het altijd wat.
Dinsdag 7 april. Na weer een koude nacht was het heerlijk om de gordijnen open te doen en te zien dat het zonnig is. Wandelweer! Maar gezien de temperatuur wel een middagwandeling. Dus alle tijd voor een rustig ontbijt en pas om een uur of 12 de wandelschoenen aan, camera's omgehangen en op pad. We gingen vanaf de camping zuidwaarts, richting het natuurgebied "Mündung der Tiroler Achen". De weg ernaartoe was mooi, door bos en langs het water.
Het natuurgebied zelf was indrukwekkend. We zagen er veel mooie vogels, zelfs weer een aantal soorten die we nog niet eerder tegenkwamen dus Wim was weer helemaal blij. Ook het landschap met de indrukwekkende Alpen op de achtergrond was puur genieten. Pas om kwart over 4 waren we weer terug. Best wel moe, maar blij met de heerlijke middag die we hadden hier aan de Chiemsee.
Maandag 6 april. Na een vroeg paasontbijt, weer eieren met kersentaart, vertrokken we om kwart voor 9 van de camping in Irring. Geen enkele reden om hier langer dan nodig te blijven, het is geen camping waar we ons fijn voelden. En er wachtte ons een mooie rit. Nog één keer een stukje langs de Donau, daarna landinwaarts richting de Chiemsee. Een heerlijke, afwisselinde rit door leuke dorpjes en stadjes en mooie natuur. En onderweg hadden we soms een zonnetje en soms een sneeuwbui. Beetje bizar weer dus. Het was, zo op tweede paasdag, enorm rustig op de weg. Overal zijn de winkels dicht, koopzondagen en paasopeningen zijn hier nog niet doorgedrongen.
We kwamen al om kwart over 11 aan bij de beoogde camping aan de Chiemsee. We kregen er een prachtige plek aan het water, gelijk maar voor twee dagen geboekt, hier willen we van genieten. Het grote meer ziet er prachtig uit, met schuimkoppen, vogeltjes, steeds een andere kleur naar gelang de zon er wel of niet op staat. In een paar uur tijd hebben we "alle seizoenen langs zien komen" met beurtelings zon, sneeuw, harde wind. Dit is weer echt een dag om van te genieten.
Zondag 5 april. Na nachtvorst komt ook zonneschijn. Gelukkig. Na een geïmproviseerd paasontbijt (gekookte eitjes met kersentaart) gingen we op pad. Met de bus van half 11 (er rijden er in totaal maar 3 op zondag, waarvan maar 1 in de ochtend) gingen we naar Passau. Dat bleek ruim een kwartier rijden te zijn. We kochten voor € 5,50 een familiekaart, waarmee we heen en terug konden gaan (en eigenlijk de hele dag in alle bussen konden zitten, maar dat was niet nodig). Passau blijkt een hele mooie stad te zijn, de Altstadt ligt ingeklemd tussen de Donau en de Inn. Vlakbij dat punt komt ook de rivier de Ilz nog in de Donau uit, zodat Passau zich terecht Die Drei Flüsse Stadt noemt.
Dankzij het goede weer (koud maar droog en zonnig) konden we lekker rondslenteren door de stad. We kwamen langs de Dom toen daar net de paasdienst afgelopen was, het leek wel een kippenhok dat leegliep. We zijn later nog teruggekomen om de kerk van binnen te bekijken, en die was schitterend. Daarna liepen we richting de Donau en over de Donaukade naar het punt waar Donau en Inn samenkomen. Toen langs de Inn weer naar de Altstadt waar we nog een rondje deden voordat het tijd werd om terug te gaan. Want ja, de bus wil je niet missen als de volgende pas 3 uur later komt. We waren dus om kwart over 2 alweer terug op de camping, maar toch heel tevreden met het bezoek aan Passau want we hebben een goede indruk van die mooie stad gekregen.
Zaterdag 4 april. Vanwege de betere weersvoorspellingen voor Duitsland (koel en wisselvallig tegenover sneeuw en nachtvorst in de Alpen) kozen we er voor terug richting Passau te gaan. Dat vonden we een prachtige stad toen we er op de heenweg langskwamen, toen waren er geen campings in de buurt open, nu wel. De rit langs de Donau was wederom geweldig. We hebben onderweg meerdere tussenstops gemaakt op heel mooie plaatsen. We konden er genieten van het uitzicht en bij Ybbs zaten er zelfs heel veel mooie vogels in de Donau. Vooral de grote zaagbekken (een zeldzame vogel) waren heel bijzonder om tegen te komen.
Een andere tussenstop was bij de Spar, onze laatste Oostenrijkse boodschappen. Wij komen de paasdagen wel door. En omdat we hier nergens een paasstol zagen en toch iets feestelijks willen eten, hebben we een kersentaartje meegenomen. Daarna getankt, net voor de grens, dat scheelt toch al gauw zo'n 6 cent per liter met de goedkoopste Duitse tanks. Toen was het nog maar een klein stukje (dwars door Passau) tot bij de camping. Deze ligt in Irring, een kilometer of 10 van Passau af, met de bushalte vlakbij.
Vrijdag 3 april. Hoewel het koud en winderig was, was het in ieder geval ook droog en zonnig. Relatief vroeg gingen we al op pad, hier moesten we van profiteren. Nu vanaf de camping wel rechtsaf. En ja hoor, we liepen eerst door een plantsoen met de hoogdravende naam "Stadspark" en toen kwamen we bij de Altstadt van Krems aan. Mooi en gezellig. Veel oude pandjes, ook hier een mooie stadspoort, en nu wel volop gezellige winkeltjes. Aan het einde van de hoofdstraat was een weg omhoog, richting de oude kerk die boven de stad uittroont. Die wilden we wel zien, dus na even op een bankje gezeten te hebben gingen we omhoog. Het was de moeite zeker waard. Allemaal oude straatjes met keitjes, leuke oude huizen en uiteindelijk de kerk zelf. Met heel apart, allemaal beelden buiten rondom in de kerkgevel. En het uitzicht over Krems was geweldig. Via het postkantoor terug naar de camping gegaan, voor een welverdiende kop koffie.
's Middags was het nog steeds goed weer, dus nog een keertje gaan wandelen. Nu liepen we een stukje langs de Donau, wat een schitterende rivier is dat toch. Er liep een prima wandel/fietspad langs, met volop bankjes, dus wij zijn nog lekker een poosje in de zon gaan zitten ook. Een aardige voorbijganger zette ons samen op de foto. Op de terugweg hebben we nog leuke foto's gemaakt van vogels en mooie bloesem. Dat gaf ons een echt voorjaarsgevoel. Terug in de camper, aan de tweede kop koffie, hoorden we opeens een herrie vanaf het water! Er lag een schip stil net naast ons. Wat zou daar aan de hand zijn? Eigenlijk niets bijzonders, hij moest aanleggen naast de camping en dat maakt gewoon veel lawaai. Van de moter om op zijn plaats te blijven in de snelstromende rivier en omdat de ketting van het anker werd uitgerold.
Donderdag 2 april. Geen sneeuw meer gelukkig, nu konden we wel veilig uit Wenen vertrekken. Even uitchecken en iets na 9 uur vertrokken wij. Ons plezier duurde niet lang. Er brandde een geel lampje op het dashboard.... oeps, schrikken, en wat nu? Opgezocht op internet, lampje betekent er is iets niet goed, je kunt nog wel even doorrijden maar laat er snel naar kijken. Dat namen wij ons ter harte. Dichtsbijzijnde garage uit de servicehandleiding gezocht en daar naar toe gegaan. Was een kilometer of 10, de stad weer in. We werden er fantastisch geholpen. De camper werd direct voor ons de werkplaats ingereden, wij konden binnen even zitten en wachten. Binnen een half uur kwam de baliemedewerker terug. De uitleg (in het Oostenrijks) begreep ik niet helemaal, maar het belangrijkste was, de camper was weer in orde om mee verder te rijden. We kregen ook nog een print van de resultaten mee, voor onze eigen garage. Nou, ik verwachtte toen een gepeperde rekening. Niets is minder waar... service! "Vielleicht ein Trinkgeld für den Mechaniker" stelde de baliemedewerker voor. Dat hebben we zeker gedaan.
Opgelucht reden we verder naar Krems, waar we aan het begin van de middag aankwamen. De receptie was gesloten, maar we konden de camping al wel op en kregen een mooi plekje aan de Donau. Inchecken kon vanaf half 5. Na een kop koffie gingen we dus naar de stad. De weg oversteken bij de Hofer (Oostenrijkse Aldi) en daarna rechtsaf. "Nee", zei Wim, "linksaf want daar zie ik kerkjes." Goed, wij dus die kant op. We kwamen niet in het centrum van Krems maar in stadsdeel Stein, trouwens ook erg leuk en oud. Niet of nauwelijks toeristisch wat zeker ook zijn charme heeft. De hoofdstraat van ruim een kilometer loopt van stadspoort tot stadspoort. Op de terugweg namen we een zijstraat omhoog naar de bovenste kerk (er staan 2 kerken in het dorp, naast elkaar, maar de één 50 meter hoger dan de ander). De bovenste kerk is niet meer in gebruik maar het uitzicht daarvandaan is geweldig. Terug naar de hoofdstraat moesten we een bijna eindeloze trap af. Op de terugweg nog even wat boodschappen bij Hofer gedaan, makkelijk dat die zo dichtbij is. We waren nog niet zo lang terug of er brak me toch een noodweer uit. De harde wind die de hele dag al waaide nam nog verder toe en het ging hagelen en stortregenen. Goed dat we binnenwaren, al werden we bijna zeeziek van het rammelen van de camper. Maar na die bui begon zowaar een zonnetje te schijnen en stormde het ook niet meer. Zou dit dan de langverwachte ommekeer van het weer zijn?
Woensdag 1 april. Als we dachten dat we het slechtste weer wel hadden gehad, zaten we er helemaal naast. De regen veranderde vroeg in de ochtend in sneeuw. Stonden we hier zomaar op een witte camping. We besloten dat het met dit weer helemaal niet leuk zou zijn om te gaan rijden. Van de omgeving zou je niet veel zien en misschien zouden we op een camping terecht komen die qua voorzieningen minder aangenaam zou zijn als je toch een dagje binnenblijft. Dus er nog een dag in Wenen aan vastgeplakt, als uitrust- en fotobewerkdag.
Dinsdag 31 maart. Weer een slecht weer dag in Wenen. Veel regen en wind in de nacht en ook overdag buien en windvlagen. Maar wonderlijk genoeg hebben we er, op die momenten dat wij buiten waren, niet eens veel last van gehad. Nou hebben we ook een groot deel van de dag binnen doorgebracht. We vertrokken alweer met dezelfde bus (andere chauffeur vandaag). Niet omdat we persé die bus willen halen, het komt steeds zo uit. Vandaag gingen we maar een klein stukje met de U4 en daarna moesten we nog een minuutje of 10 lopen. Bestemming: Het Technische Museum van Wenen. Het stelde ons een beetje teleur. Hoewel helemaal geen slecht museum, hebben we op dit gebied in bijvoorbeeld Berlijn of Londen veel betere en uitgebreidere musea gezien.
's Middags gingen we naar het grootste overdekte winkelcentrum van Wenen. Groot was het zeker, een doolhof. Maar als je niet weet dat je in Wenen bent had het overal elders kunnen staan. Dezelfde winkels, horeca enzovoorts. Fijn dat het er droog en warm was in ieder geval en er waren prima zitjes voor de nodige pauzes. Daarna maar terug naar het centrum en een leuk rondje met de tram gereden. Het voordeel van de tram boven de metro: je ziet veel van de stad. In de avondspits daarna met 2 metro's en de bus terug naar de camping. Geen enkel probleem. Er rijden zoveel metro's dat ze niet eens afgeladen vol zijn, gewoon druk. Overstappen gaat ook efficiënt en vlot. We waren om half 6 al weer in de camper, tijd voor koffie en friet met worst uit de geweldige airfryer.
Maandag 30 maart. Weer een dag met zeer wisselvallig weer. Maar dat is dan weer wel een goeie dag om naar het museum te gaan, toch? Zo gezegd, zo gedaan. We gingen rond dezelfde tijd van de camping en hadden niet alleen dezelfde bus als gisteren maar zelfs dezelfde chauffeur. Deze keer moesten we na het busritje met 2 metro's naar het centrum, waar we als eerste het Naturhistorisches Museum bezochten. Een heel mooi museum met grote tentoonstellingen van opgezette dieren, mineralen, meteorieten en als hoogtepunt de dinosaurus collectie. Bovendien in een prachtig gebouw, waar je ook steeds om je heen wilt kijken hoe mooi alle details zijn, zoals trappenhuizen, plafonds etc. Wij hebben genoten van dit bezoek.
Daarna gingen we "naar de overkant" waar in precies eenzelfde gebouw het Kunsthistorisches Museum gevestigd is. Ook hier keken we onze ogen uit. Prachtige tentoonstellingen waarbij de grote gallerijen met schilderijen van bekende schilders als Rafaël, Rubens, Bruegel en Titiaan veel indruk maakten. Maar ook in de andere afdelingen zagen we soms schitterende dingen. Bovendien nog een keer een prachtig gebouw. Wat een heerlijke dag hadden wij. Vanuit het museum liepen we nog een stukje het centrum in. Het was namelijk even droog en zonnig, dan moet je die kans natuurlijk aangrijpen. Onderweg even bij een supermarkt in het hartje van de stad wat boodschappen gehaald zodat wij ook deze avond weer wat te eten hadden. Daarna met de 2x de metro en de bus terug. Dat ging allemaal lekker vlot en achteraf gezien was dat heel fijn. We waren nog maar een paar minuten binnen en toen kregen we toch een stortbui.... de camper stond te schudden van de windvlagen en het regende en hagelde dat het een lieve lust was. Gelukkig zaten wij warm en droog met een lekkere bak koffie.
Zondag 29 maart. Toen ik om kwart over 7 wakker werd, was dat eigenlijk kwart over 6. Maar ja, uitgeslapen is uitgeslapen. Welkom zomertijd. Nu het zomerweer nog. Want het houdt niet over. Gelukkig bleef het het grootste deel van de dag wel droog. Goed genoeg voor de dierentuin. Om kwart voor 10 vertrokken wij naar de bus, daarna stapten we over op de metro. Alles verliep goed, de metro rijdt iedere 5 minuten, dus echt missen kun je die gewoon nooit. Het was maar 4 haltes naar de dierentuin die in de tuin van Schönbrunn ligt. Een leuke dierentuin, met een aantal bijzondere dieren zoals de koala. Hoewel er veel moderne gebouwen staan en de dieren goed de ruimte hebben, zijn er veel van de gebouwen van vroeger blijven staan. Dat maakt het een hele speciale dierentuin met een bijzondere sfeer.
Toen we de dierentuin helemaal rond geweest waren, gingen we met de metro nog een poosje naar de Volksprater. Het was droog, niet koud en soms zelfs wat zonnig. Met de slechtere verwachtingen voor de komende dagen moesten we het er maar van nemen. Gezellig rondgeslenterd daar, gekeken naar de leuke attracties en ons soms verbazend dat er nog hele ouwe troep staat wat toch nog mensen trekt. Na dat rondje met 2 metro's en de bus terug naar de camping. Daar stapten we om kwart over 5, heel moe maar ook tevreden, de camper in. Hoog tijd voor koffie en een lekkere maaltijd.
Zaterdag 28 maart. En zo zaten we 's ochtends om 7 uur eens de weerberichten en de informatie van campings langs de Donau te bekijken. Eigenlijk vonden we het niet aantrekkelijk om daar nu ergens te gaan staan, met koud, somber en vaak regenachtig weer. En zo besloten we om maar naar Wenen te gaan, de Wachau kan wel wachten tot een weekje later. Dus om half 9 gingen we uitchecken en even later reden we richting Wenen. We kozen natuurlijk weer voor de mooie route, grotendeels langs de Donau. We zagen wel dat het Wachau gebied met mooi weer zeker leuk is om naar toe te gaan. Onderweg maakten we een paar stops langs de Donau om van het uitzicht te genieten. Ook stopten we nog even voor wat boodschappen. De komende dagen hebben we weer wat te eten. Rond 1 uur kwamen we in Wenen aan.
De camping waar we vorig jaar stonden was nu nog dicht, maar van hetzelfde bedrijf is er een camping in het westen van Wenen die al wel open is. Daar gingen we dus naar toe. Het staat al aardig vol, waarschijnlijk omdat er een paasvakantie van 2 weken is hier. Maar we vonden nog een plekje dicht bij de receptie (dan kunnen we de gratis Wi-Fi gewoon in de camper ontvangen). Bij de receptie konden we ook Vienna cards kopen. Voor € 21,90 pp kunnen we 72 uur met het OV en krijgen we korting bij bijvoorbeeld de dierentuin en allerlei musea. Ideaal, het is nu meer museum dan sightseeing weer, en gelukkig hadden we het sightseeën vorige zomer al gedaan. Na een lekkere kop koffie gingen we een ommetje in de buurt maken. Helemaal niet slecht voor een stadscamping, mooi bos in de buurt en een paar mooie gebouwen (die een museum bleken te zijn). De bushalte richting de metro is zowat recht voor de camping. We verheugen ons op de komende dagen!
Donderdag 26 en vrijdag 27 maart. Na 2 heerlijke dagen met goed weer in het bos te hebben gelopen was de donderdag een stuk minder mooi. Hoog tijd dus om weer eens verder te kijken. Het uitchecken was net zo vriendelijk als het inchecken. Een leuke camping, mochten we nog eens in deze omgeving zijn zou ik er zeker terug willen komen. Daarna was het rijden naar Linz, alles binnendoor natuurlijk. Wat we meestal al willen, moeten we in Oostenrijk want we hebben geen tolvignet. Onderweg stopten we bij een supermarkt om boodschappen doen. Wim wilde graag patat met knakworst eten, nou in die hele Billa geen knakworst te vinden. Wel de spullen voor 2 andere maaltijden gekocht. Daarna nog een stop gemaakt, bij een grotere plaats waar een aantal winkels bij elkaar zaten. Eerst de Lidl in.... geen knakworst te vinden. Toen de Spar, ook daar zagen wij geen knakworst. Toch maar eens gevraagd hoe dat nou zat, de derde dame wist het. Uiteindelijk bleek er bij de ingeblikte vis ook 1 soort worstjes te staan. En bepaald niet op ooghoogte. Maar 3x was dus inderdaad scheepsrecht, we hadden wat we zochten. Toen konden we dan eindelijk doorrijden naar de camping bij Linz. Door al het gedoe rondom de boodschappen kwamen we daar tijdens de middagpauze aan. Dat is gelukkig geen probleem, waar we ook staan, we zijn thuis. Ik heb lekker mijn boek zitten lezen, Wim ging een wandeling maken rondom het meertje bij de camping. Dat was een goed idee, er zaten daar hele mooie vogels dus zijn collectie vogelfoto's is weer uitgebreid. Om drie uur konden we de camping op. Ook hier weer met zo van die eigenaardigheden die er bij horen.
Na een hele nacht regen was de dag koud en somber, maar in ieder geval zo goed als droog. Wij gingen met de bus (halte op ongeveer 5 minuten lopen van de camping) naar het centrum van Linz. Een dagkaartje kostte 4 euro per persoon. Wim had die al van te voren gehaald, bij de opstaphalte stond namelijk geen kaartjes automaat. Bij de halte van een andere lijn (aan de andere kant van de camping) wel. De rit naar de stad duurde ongeveer 25 minuten. Daarna moesten we nog even uitzoeken hoe we vanaf het station in de Altstadt moesten komen. We vonden het, waarschijnlijk niet de kortste route maar met het volgen van de borden voor het autoverkeer wel de zekerste. We begonnen met een bezoek aan de Domkirche. Een mooie kerk, vooral het grote aantal gebrandschilderde ramen was mooi. Daarna een rondje door het centrum gelopen. Er waren wat leuke plekjes en winkeltjes, maar al met al is het geen stad die ons hart gestolen heeft. We waren er ook vrij snel weer uitgekeken. En omdat het ook geen weer was om nou eens lekker op een bankje in een mooi plantsoen te gaan zitten (want die waren er zeker wel) gingen we halverwege de middag al weer terug naar de camping. Binnen gauw koffie gedronken om op te warmen. En 's avonds stond er patat met de beruchte worstjes op het menu. Ideaal, met een Airfryer kun je in de camper dus ook heerlijk bakken.
Woensdag 25 maart. De ochtend begon al gelijk zonnig. Om daar van te profiteren gingen we al vroeg op pad voor een wandeling. We liepen een ander rondje dan de vorige dag, maar net zo mooi. Het is echt een prachtige omgeving hier, geen spijt dat we hier een nachtje langer zijn gebleven. Aan het begin van de middag waren we weer terug in de camper. Even een kopje koffie gedronken en daarna op de receptie een kaartje voor internet gehaald. Een moeizaam verhaal. Niet het kaartje kopen, dat ging prima. Maar de verbinding was moeilijk. Dat maar even opgegeven want ik wilde graag gaan zwemmen. Daar had ik geen spijt van, naast de camping ligt het gemeentelijke zwembad, een 3 banen 25 meter bad. Het was heerlijk rustig, dus ik had een baan voor mijzelf. Een fijne training gedaan, moe maar tevreden weer terug naar de camper om het gevecht met internet aan te gaan.
Wat ik ook probeerde, iedere keer vloog het internet er uit, met wat kunst en vliegwerk kon ik steeds een paar minuten online blijven. Totdat het 's avonds ineens werkte... misschien een reset op de receptie gedaan? Hoe dan ook, site weer bijgewerkt, emails gelezen enzovoorts, ik kan er weer een paar dagen tegenaan. Qua avondeten was er niet veel keuze meer, alle verse spullen waren inmiddels op. Dat werd dus iets uit de "noodvoorraad" plukken. Gelukkig dat we die hebben. Deze keer kozen we voor zoet, kaiserschmarrn met appelmoes, toch wel een lekkere maaltijd dus.
Dinsdag 24 maart. Na weer prima te hebben geslapen werden we wakker met het geluid van zingende vogels, zo gezellig. Na het ontbijt ging Wim al een rondje lopen, ik bleef nog even binnen (het was weer een koude nacht geweest en nog flink bewolkt). Hij kwam vrolijk terug, hij had hertjes gezien en een kuifmees. We dronken samen lekker een kopje koffie en bekeken zijn foto's. Inmiddels was de zon gaan schijnen en dat was voor mij het signaal dat ik ook wilde gaan wandelen.
We gingen dus rond half 2 samen op pad. Wim wist al wat de mooiste stukjes waren dus hij stippelde de route uit. Helaas kwamen we niet nog eens een hert tegen (we hoorden hem wel in de verte). We zijn tot een uur of 4 op pad geweest. En inderdaad, ik vond het ook een geweldig bos. Zeer afwisselend, een goed te lopen pad, mooie vergezichten, echt genieten. We hebben besloten in ieder geval nog een nacht langer hier te blijven. Ik wil ook nog een keer gaan zwemmen en bij goed weer morgen nog een wandeling hier maken.
Maandag 23 maart. We waren al om half 7 wakker en om kwart over 8 klaar om te vertrekken. Maar helaas, de receptie was nog dicht. We dachten dat die om 8 uur open zou gaan, maar dat zijn hoogseizoen tijden. Nu moesten we dus tot 9 uur wachten. Maar om klokke 9 konden we terecht om te betalen en binnen een paar minuten waren we onderweg. Eerste stop was in Neumarkt in der Oberpfalz, daar deden we boodschappen bij de Kaufland. Daarna de Tomtom ingesteld op de volgende camping. Binnendoor rijden beviel vandaag weer goed, we kwamen door hele mooie gebieden en leuke stadjes en dorpjes. Het duurde wel lang voordat we eindelijk langs de Donau reden (alleen bij Regensburg gingen we er op een brug overheen). We probeerden nog een stukje door hele kleine dorpjes aan de Donau te rijden, maar helaas, niets van te zien vanwege een dijk. Pas in de buurt van Vilshofen liep de Bundesstraße echt langs het water. En wat was dat gelijk mooi. We kwamen ook door Passau, dat lijkt ons een prachtige stad.
Daarna was het nog een klein stukje rijden, met een mooie haarspeldbochtenweg als besluit. Camping Feriendorf Bayerwald ligt boven op een berg. Aan de ene kant tegen het bos aan, aan de andere kant een schitterend uitzicht over het Donaudal. De ontvangst was zeer vriendelijk. We mochten gaan staan waar we wilden, dus we kozen een mooi centraal gelegen plekje. Daarna maakten we een rondje over de camping, waar het nog zeer rustig is. Daarna tijd voor een lekkere maaltijd, en natuurlijk besloten we de avond weer met het kijken van een dvd-tje.
Zondag 22 maart. De dag begon donker en koud, maar het bleef gelukkig droog. Om half 12 gingen we op pad om in het bos achter de camping te gaan wandelen. Onderweg kregen we zelfs een klein beetje zon, maar het bleef koud. Het was een leuke wandeling, maar het was wel een nogal eentonig bos. We dachten dat we rond konden lopen naar de camping, helaas lukte dat niet zodat we de route die we genomen hadden maar weer terug liepen. Al met al hebben we dus flink wat gelopen.
Terug op de camping liepen we nog even een rondje, waarbij we meer vogels zagen dan al die tijd in het bos. Behalve de vogels die we eerder al zagen nu ook nog een boomklever en een merel. Leuk hoor. Van al dat lopen krijg je natuurlijk wel honger, dus we zaten al vroeg aan onze smakelijke maaltijd, diverse soorten groenten met kip en noedels. Het smaakte prima en ging schoon op.
Zaterdag 21 maart. We waren gisteren weer rond half 11 naar bed gegaan, maar werden nu om 7 uur wakker ipv pas om 9 uur. Na een lekker ontbijtje pakten we onze spullen in en al om 10 over 8 gingen we op pad. Het smalle weggetje van de camping af ging goed, maar een afslag eerder naar de hoofdroute beviel niet. Te smal en te steil. Het ging maar net goed en het was absoluut spannend. De bibbers maar snel weer afgeschud en op weg naar een Globus die net onder Bingen lag. Zelfs voor een Globus was dit een hele grote. We konden dus heerlijk rondkijken en natuurlijk kochten we weer lekker eten voor de komende dagen.
Zoals gebruikelijk hadden we de Tomtom op snelwegen vermijden ingesteld. Dat beviel nu eens niet goed. Eerst dwars door Mainz (met een stukje Wiesbaden) en daarna over een heel saai en vlak stuk platteland, een gevoel dat nog versterkt werd door het kouwe, grauwe weer. Dus maar eens de autoweg genomen, tot iets voorbij Würzburg. Daarna gingen we het laatste stuk van de route wel binnendoor, hier was het al een stuk mooier. Rond 4 uur kwamen we aan op camping Waldsee in Wallesau bij Roth. Vorig jaar vonden we deze streek zo mooi dat we zin hadden hier nog eens te staan. En terecht. Tijdens zijn eerste ommetje zag Wim alweer veel mooie vogels, waaronder geelgorzen en een groenling.
Vrijdag 20 maart. Hoewel we vroeg naar bed waren gegaan, sliepen we tot 9 uur door. Dat hadden we dus hard nodig gehad. De ochtend was mistig, waardoor we de zonsverduistering misten. Maar rond het middaguur werd het prachtig en gingen we op pad. Op de receptie (waar we voor 2 nachten gingen betalen, slechts 13 euro per nacht inclusief stroom) hoorden we dat er naast de burcht een mooi wandelpad het bos in ging. Leuker dan een klein dorpje in. Dus die tip namen we ter harte. Eerst even het spoor passeren, de slagbomen zijn altijd dicht, wil je als voetganger oversteken moet je even bellen en als het veilig is gaan de hekken omhoog. Grappig.
Het bos was prachtig. Een leuk pad, dat rustig aan omhoog ging, soms langs de beek en soms er boven. Het werd steeds zonniger en het was heerlijk lopen daar. Wim was natuurlijk weer op de uitkijk naar vogels en we hebben een aantal prachtige exemplaren gezien. Na zo'n 4,5 kilometer omhoog lopen werd het vlakker en hadden we het idee, dat we het mooiste deel voorbij waren. Dus keerden we om en gingen op ons gemak terug richting de camping. Al met al zijn we zo'n 4 uur op pad geweest, want we stopten vaak om te kijken hoe mooi het was en als we een bankje tegenkwamen gingen we daar ook lekker even in het zonnetje zitten.
Donderdag 19 maart. Nadat de camper door de APK was gekomen en de verkiezingen achter de rug waren, waren wij klaar voor de eerste reis van 2015. Om half 10 stonden alle spulletjes in de camper, tien minuutjes later waren ook wij zo ver en gingen we van start. We zijn benieuwd hoeveel kilometer er bij de 66168 komen die er nu al op de teller staan.
Het eerste deel van de reis gingen we over de grote weg. Toen we voorbij Keulen en Bonn waren, sloegen we af richting de Rijn en volgden die tot we bij Trechtingshausen kwamen. Daar hadden we een leuke camping aan het water gevonden. Het grootste deel van de rit was het mistig, maar we troffen het goed, tegen de tijd dat we gingen stoppen werd het zowaar zonnig. We kregen een leuk welkom op de camping. "Zoek maar een mooi plekje en de rest komt morgen wel". Nou dat mooie plekje vonden we, pal aan het water. Een heerlijke eerste dag van onze reis.