Donderdag 2 juli. Tot mijn grote
opluchting was het inderdaad een stuk koeler. Wat een heerlijkheid. Om 9 uur
vertrokken we van deze camping, die verder prima naar ons zin was geweest,
richting thuis. Snelste route, alleen de tolwegen moesten nog steeds vermeden
worden. En Calais wilden we vermijden wegens de onrust met migranten die naar
Engeland willen, dus kustwegen waren voor een keer taboe. Onderweg nog even
boodschappen gedaan. In Noord-Frankrijk reden we een regen- en onweerszone in,
waarna het halverwege België wel een stuk warmer werd. Maar het bleef netjes
onder de 30.
Onderweg wel een aantal files gehad, wat in totaal een half uur vertraging
opleverde, niet al te erg dus. En dan nog even bij de Spijkenisserbrug staan,
het zou me meer verbaasd hebben als dat niet zo was. Maar eindelijk, kwart voor
5, waren we dan thuis. Snel de camper leeghalen en na een uurtje stond die weer
op zijn plekje. Inmiddels heeft hij al 71903 km weggesnord.
Woensdag 1 juli. Vandaag bereikte de
hitte zijn hoogtepunt. We hadden er ons op ingesteld, zo hadden we besloten een
dag langer op deze camping te blijven want het zou te warm zijn om te gaan
rijden. En dan morgen gelijk naar huis, dat zou de enige koelere dag zijn.
Brugge komt een andere keer wel. We zetten direct 's ochtends alle ramen open
zodat de wind door kon waaien. Ik ben zo veel mogelijk buiten gaan zitten in de
schaduw. Maar als de zon op zijn hoogst staat is er niet genoeg schaduw rondom
de camper dus dan is het binnen beter met de wind van het doorwaaien.
Ook zoveel mogelijk drinken natuurlijk, licht eten en ik heb veel waterijsjes
genomen. Ondanks alle maatregelen was het een zware dag. De temperatuur liep 's
middags zelfs op naar 38 graden, ongekend. Pas laat in de avond ging het wat
afkoelen, maar toch was het naar bed gaan met 30 graden. Ik had bijna niets
gedaan maar toch was ik bekaf.
Dinsdag 30 juni. Was het gisteren al een
warme dag, vandaag is het nog erger. En laat ik daar nou absoluut niet van
houden en er slecht tegen kunnen. Dan is het wel afzien. Hoewel het dan ook weer
niet uitmaakt of je thuis of in de camper bent. We hebben alle ramen openstaan
om een zuchtje wind op te vangen. Binnen is het daardoor nog een beetje uit te
houden, buiten is het slecht. We staan op een plaats zonder schaduw. Pas in de
late middag is er een randje schaduw die de camper zelf maakt. Ondanks de hitte
zijn we toch even naar het strand geweest. Dat ligt hemelsbreed 500 meter vanaf
de camping. Maar ook 50 meter lager. Dus een boel trappen af, die op de terugweg
weer omhoog gelopen moeten worden.
Daarnaast is het een
rotsenstrand. En geen kleine steentjes op het zand, nee, gewoon een veld met
hoog opgestapelde stenen. Goed opletten waar je loopt dus, je kunt zo wegglijden
of wegzakken. Maar van een wandeling op dit strand heb je evenveel nut als van
een uur in de sportschool schat ik zo in. De reden waarom mijn internet er
gisteravond mee stopte is niet opgehelderd, maar met een nieuwe toegangscode ben
ik vanochtend toen de receptie openging wel gelijk geholpen. Zou het dan toch
komen omdat we maar 2 kilometer van een kerncentrale zitten en ik dit dorpje op
Google Maps aan het zoeken was? Morgen als laatste internetzaak voordat we gaan
rijden maar eens uittesten.
Maandag 29 juni. Om half 9 ging de
receptie van camping Le Cormoran open en wij checkten toen gelijk uit. Niet
omdat we het niet naar ons zin hadden, integendeel het was een fijne camping.
Maar we wilden via Pointe du Hoc naar Saint-Martin-en-Campagne, een flinke rit.
En onderweg moesten er ook nog de onvermijdelijke boodschappen worden gedaan.
Maar goed, eerst Pointe du Hoc. Om half 10 waren we er al, het was nog vrij
rustig maar zeker niet stil. En al best warm ook. Het begin van een stralende
dag dus, hoe anders dan op 6 juni 1944. Het was een indrukwekkend bezoek, juist
omdat het nog zo goed als onaangetast is gebleven na al die jaren sinds de
oorlog. Maar ook de natuur is er prachtig, zowel het uitzicht over zee als de
vele vogels die er zitten.
Daarna wachtte ons nog een lange rit, deze keer hebben we geen snelwegen
vermeden, alleen tolwegen. Dan kom je automatisch al weinig over de grote weg,
maar een stad als Rouen ontloop je zo wel en dat is wel erg prettig. Onderweg
kwamen we inderdaad weer een E. Leclerc tegen (eigenlijk zelfs meerdere maar bij
de eerste ervan stopten we), zowel de camper als wij zijn van nieuwe brandstof
voorzien. Tegen half 5 stonden we dan op onze nieuwe plek op de nieuwe camping.
Met gratis wi-fi, die bij mij binnen het uur al stopte, helaas was de receptie
toen al gesloten dus morgen maar uitzoeken wat er aan de hand is. Wim kon wel
gewoon doorgaan. De 16A stroom hier is ook fijn, eindelijk konden we de Airfryer
gebruiken en hebben we weer eens frietjes gegeten.
Zondag 28 juni. Wegens het warme weer
leek het ons slimmer om een beetje bijtijds op pad te gaan. Dus om half 11 waren
we op het strand, 2 uurtjes later terug bij de camper. Het was inderdaad
prachtig weer, nog niet te warm maar wel zeer zonnig. We maakten nu een
wandeling de andere kant op en verzamelden al weer een heleboel schelpen. Dat
wordt een mooie collectie in de toekomstige logeerkamer in Normandische stijl.
Zaterdag 27 juni. We deden het maar eens
rustig aan vandaag. We vonden dat we daar aan toe waren na een paar drukke
dagen. Maar ja, dan zit je te zitten en je weet dat het strand vlakbij is. Dus
halverwege de middag gingen we toch maar op pad. We hielden het wel bescheiden,
niet zo'n hele lange wandeling gemaakt. Maar het was wel lekker, even in de zon
en de frisse zeelucht opsnuiven. En er viel weer genoeg leuks te zien, er werden
allerlei bootjes het water ingebracht door tractoren, er zaten volop meeuwen, we
zagen mooie schelpen en zo nu en dan een aangespoelde krab. En natuurlijk het
prachtige uitzicht over het strand en de zee.
Vrijdag 26 juni. Een wat koelere dag met
veel bewolking en een frisse wind. Ideaal om te rijden. Om 9 vertrokken we al,
naar een camping zo'n 50 kilometer verder. Maar natuurlijk waren we niet van
plan daar direct naar toe te rijden. We hadden een route uitgestippeld over het
noorden van Normandië. Onderweg maakten we maar liefst 4 tussenstops. Maar daar
waren er 2 van om boodschappen te doen. De eerste winkel waar we stopten, een
Super-U in Les Pieux, beviel ons niet. Veel te klein, te duur en te weinig
keuze. Toen we later bij Querqueville (bij Cherbourg) een echte grote E. Leclerc
tegenkwamen konden we weer eten inslaan zodat we 3 dagen vooruit kunnen. Verder
voerde de route ons langs de 2 uiterste noordelijke punt, 1 in het westen en 1
in het oosten, met op beide punten natuurlijk een vuurtoren. Maar verder
scheelden ze veel van elkaar.
In Goury, het noordwestelijke puntje, hebben we een heerlijke wandeling gemaakt
en veel gezien. Het landschap was heel mooi, Brits aandoend, met overal stenen
muurtjes op de velden. Verder een piepklein maar knus dorpje en een schitterende
kust. Een 700 meter voor het dorpje was een camperplaats, zowel geschikt om te
overnachten (zonder voorzieningen) als om te parkeren. Daarvandaan was het een
leuke wandeling naar Goury en de kust. Van de vuurtoren kon je langs de haven
terug naar het dorpje, een wandeling met een lastig rotsenstuk, maar ik heb het
voor elkaar gekregen. Bij de reddingsbrigade bekeken we de reddingsboot en
kochten we wat souvenirs. Onze stop in het noordoostelijke puntje viel daarna
een beetje tegen. Er stond ook een mooie vuurtoren maar verder viel er eigenlijk
niet zo veel te zien. Beetje saai zeg maar. Niet getreurd, het laatste stukje
naar de nieuwe camping in Ravenoville ging langs het strand, daar keken we onze
ogen weer uit. Een heerlijk gebied om een paar dagen te blijven.
Donderdag 25 juni. Gisteren was het een
heerlijke dag. En vandaag was het net zulk mooi weer dus we zijn nog een dag op
deze camping gebleven en weer naar het strand gegaan. Nu zijn we de andere
kant op gelopen en zelfs wat verder dan gisteren. Onderweg zagen we weer veel
moois; vogels, schelpen, landschap, zee, golven en de zon scheen heerlijk zonder
dat het te warm werd.
's Middags is Wim rustig bij de camper gebleven en ben ik gaan zwemmen, wat
prima ging in het campingzwembad. Na het avondeten (weer heerlijke woknoedels
met kip en verse groenten) ben ik nog even naar de bar gegaan. Niet om te
drinken maar vanwege de gratis wi-fi zodat ik mijn site weer kon uploaden, mijn
mail kon binnenhalen enzovoorts.
Woensdag 24 juni. We hebben het een dag
heerlijk rustig aan gedaan, laat ontbijten en aan het einde van de ochtend
richting het strand wandelen. Dat bleek ongeveer 10 minuten vanaf de camping te
liggen. Het was er goed toeven, een mooi breed en rustig strand waar je heerlijk
langs de waterkant kon wandelen op hard zand. Aan de overkant zagen we Jersey
liggen. We hebben een flinke wandeling gemaakt en een heleboel mooie schelpen
gevonden. Na een paar uurtjes waren we weer terug bij de camping, hoog tijd voor
een kopje koffie. Later in de middag is Wim nog een keer gaan wandelen en ben ik
met mijn boek in het zonnetje gaan zitten.
Dinsdag 23 juni. Toen we opstonden bleek
het weer weer te zijn opgeknapt. Om half 10 was het al zonnig en gingen we op
pad. De Tomtom stond ingesteld op Barneville-Carteret, aan de westkust van
Normandië. Het eerste stuk over de grotere wegen ging lekker vlot. Met de kaart
op schoot namen we, toen we net in Normandië waren, onderweg de afslag naar
Pointe Grouin du Sud, een uitzichtspunt. Het bleek er prachtig te zijn, niet
alleen mooie natuur en vogels maar ook nog een terugblik op Mont-Saint-Michel.
Daarna reden we zo veel mogelijk langs de kust omhoog, met een tussenstop in
Granville voor boodschappen en tanken.
Rond half 4 kwamen we bij de camping aan, inchecken ging makkelijk want dat kon
bij een Nederlands personeelslid. We informeerden ook naar een dagtocht naar
Jersey. Normaliter kan dat wel, maar net in deze periode niet. Dat heeft te
maken met de getijden waardoor de boot niet altijd kan varen. En nog een week
wachten vinden we ook veel te lang. We komen vast nog wel eens in deze streek en
dan kunnen we vooraf uitzoeken hoe het zit en de timing wat beter plannen. Maar
verder bevalt het ons hier prima, een mooie ruime camping met goede
voorzieningen.
Maandag 22 juni. Na een goede nacht (we
hadden nog wat slaap in te halen) en een lekker ontbijt werd het tijd om naar
Saint-Malo te gaan. In plaats van de bus van 10 uur (wat we eerst wilden)
stelden we ons vertrek een half uurtje uit. Tot net na de regen dus. De bushalte
is een minuut of 10 lopen vanaf de camping, daarna rij je in 20 minuten naar het
station. Daar stap je dan nog even over in een pendelbusje dat naar het oude
centrum (Intra-Muros) gaat. En dat alles voor € 1,25 per persoon. We hadden
een leuke dag in de oude stad. Heerlijk over en langs de enorme stadsmuur
gelopen en genoten van het uitzicht. Daarna daalden we weer af naar straatniveau
en slenterden door de oude smalle straatjes en bekeken de natuurlijk ruimschoots
aanwezige souvenirwinkels.
Er zijn veel mooie plantsoenen en op veel plaatsen staan er bankjes om de stad
ook eens vanuit de ruststand te bekijken. Gelukkig hielden we het droog, anders
zit je niet zo lekker op zo'n bankje. Pas toen we helemaal rond geweest waren en
op de bus terug zaten te wachten begon het een beetje te miezeren. En toen we
eenmaal terug naar de camping liepen regende het echt. Toch niet slecht getimed,
vonden we. Na de koffie werd het tijd om het eten op te zetten (van thuis
meegenomen woknoedels kip-cashew, dus heel snel klaar) en met het knusse
achtergrondgeluid van regen op de camper lieten we ons dat goed smaken. De rest
van de avond bleef het buiig.
Zondag 21 juni. Om het maar voorzichtig
te zeggen, we hebben niet echt lekker geslapen op deze camping. Rond half 5 werd
ik wakker van de herrie, alsof we naast een discotheek stonden. Waar het precies
vandaan kwam weten we niet, niet op de camping zelf in ieder geval. Ook Wim werd
rond een uur of 5 wakker van het gebonk van de muziek. Eén doffe dreun, ik kon
er niet meer van slapen (en geloof me, ik kan best door herrie heen slapen). Om
5 uur besloot ik het maar op te geven en mijn boek te lezen. Zelfs dat was
moeilijk, de herrie was soms zo hard dat het moeilijk was je zelfs op een boek
te concentreren. Om 7 uur (het was nog steeds niet opgehouden) hebben we het
maar opgegeven en zijn opgestaan. We waren hierdoor in ieder geval vroeg op pad.
Zo vroeg, dat we bij Cap Fréhel de parkeerplaats zo op konden rijden. We hebben
er heerlijk gewandeld, naar het puntje van de kaap en (gelukkig) langs de andere
-woestere- kant terug. Daar zit namelijk een rotsgebied waar het vol zit met
vogels, waaronder heel veel zeekoeten. Een geweldig gezicht.
Na onze wandeling daar zochten we de camper weer op (die gezellig bij zijn
soortgenoten op de speciale parkeerplaats stond) en reden richting Saint-Malo.
Onderweg kwamen we langs een moerasachtige baai waar ook veel vogels waren. Hier
overheersten de meeuwen maar er stonden ook een heleboel wulpen, dat was echt
leuk. En gelukkig, we vonden ook een plekje waar we even konden stoppen om
foto's te maken. Na deze pauze gingen we verder en waren al bijtijds op de
camping in Saint-Malo. Een leuke camping, rondom een mooi kasteeltje. We kregen
een mooie plaats, gunstig gelegen in het midden van de camping. En veel
informatie, zo weten we dat (en hoe) we morgen met de bus naar het centrum van
de stad kunnen gaan.
Zaterdag 20 juni. Om 10 uur vertrokken we
van Le Ranolien richting Cap Fréhel. Op de Tomtom maar wat stadjes langs de
kust ingevoerd als tussenstop, zodat we niet weer over de grote weg zouden
rijden. We kregen nu in ieder geval wat meer van Frankrijk te zien, al zagen we
minder kust dan we zouden willen. Onderweg wilden we boodschappen doen, dat ging
niet op alle punten zoals we het zouden wensen. Bij de eerste supermarkt (een
grote Super-U) was er voldoende parkeerplaats...op het parkeerdek. Daar zijn we
te hoog en te zwaar voor. Naast de winkel waren er ook wat parkeerplaatsen, maar
die waren zodanig bezet dat er nergens meer een camper tussenpaste. Dan maar
verder. Na een tijd zagen we een Carrefour. Niet mijn favoriet, maar vooruit dan
maar. We konden er in ieder geval parkeren. En wat te eten kopen, al was de
keuze duidelijk wel minder groot en minder goed. En ja hoor, daarna kwamen we
nog een stuk of wat veel betere supermarkten tegen. Maar 1x boodschappen per dag
is toch wel voldoende dus met spijt in mijn hart verder gereden.
Bij Fréhel, net voor de Cap, stopten we even om de benen te strekken. Dat werd
een wat langere wandeling dan voorzien, maar het uitzicht is dan ook erg mooi.
Wel lastig lopen zonder wandelschoenen, maar ik heb het gered zonder valpartijen
gelukkig. Daarna naar de camping die we op het oog hadden. De receptie was tot
half 6 dicht, dus wij reden binnen en zochten een plaatsje, dat ging zonder
problemen. Helaas, er kwam geen stroom uit de palen, dat komt waarschijnlijk pas
als je ingecheckt hebt. Nou hadden wij geen zin om 3 uur zonder stroom te gaan
zitten wachten, het zou maar zo zijn dat er een stroomstoring was en je dan
alsnog zonder zou zitten... dan liever een andere camping zoeken. We hadden al
gezien dat die er ruimschoots zijn in dit gebied. En ja hoor, binnen 2 kilometer
keuze uit 2 camping. Wij staan nu op de camping Municipal, met stroom, en niet
duur. Maar ook hier weer wat raars, het is een hele grote camping in de duinen
en je kunt gaan staan waar je wilt. Geen afgebakende plaatsen maar ook geen
meter recht. We hebben flink rondgereden en plaatsjes uitgeprobeerd tot we er
eentje vonden die redelijk vlak was en in de buurt van een stroompaal.
Vrijdag 19 juni. We hadden een rustige
ochtend in de camper, als voorbereiding op de boottocht. Kon geen kwaad, er
lagen nog genoeg foto's om uit te zoeken, wij vermaakten ons wel. Om half 1 was
het dan zover, we gingen op pad naar de aanlegsteiger van de boot. Een flinke
wandeling, ongeveer drie kwartier lopen langs de kust. Behalve dat het slingerde
ging het pad ook nog aardig omhoog en omlaag. Maar goed dat we er wat extra tijd
voor uitgetrokken hadden. Zo bleef er nog tijd over om eens op een bankje te
zitten en te genieten van het prachtige uitzicht. Ruim op tijd waren we bij de
aanlegsteiger waar we in het kantoortje onze reservering om konden zetten in een
ticket. Daarna lekker in het zonnetje wachten op de boot. Precies op tijd
vertrokken we richting de Zeven Eilanden.
We hadden een geweldige tocht.
De zee was niet heel vlak dus de boot ging aardig tekeer, ik hou er wel van. We
kwamen gelukkig heel dicht bij de eilanden en konden genieten van de immense
aantallen Jan-van-genten die daar zitten. Indrukwekkende vogels, met mooie
kleuren en indringende ogen. We hebben zelfs de jonkies in de nesten gezien. We
bleven ook alert op andere vogels, die je soms in dit gebied aantreft. We hadden
geluk, we zagen een papegaaiduiker van dichtbij en in de verte vlogen er nog wat
langs. Het zijn zulke leuke vogels met hun aparte snavel en grappige manier van
vliegen. Daarna, aan de andere kant van het eiland, troffen we ook nog
zeehonden. Twee waren heel dichtbij en goed te zien. Wim spotte er nog 4 die wat
verder weg waren. Het voordeel van een grote telelens. Ook kwamen we nog een
hele mooie aalscholver tegen. Daarna ging de boot langs de granieten kust terug,
we zagen de mooie rotsformaties nu dus van de andere kant.
Donderdag 18 juni. Om kwart voor 10
vertrokken we voor wat één van de saaiste ritten bleek te zijn. Hoewel Tomtom
ingesteld staat op snelwegen vermijden, leek het alsof we daar bijna de hele rit
toch opzaten. En dan was het ook nog grauw weer met zo nu en dan regen. Eén
ding, het schoot wel op. Inclusief de tussenstop die we maakten in Lannion om
boodschappen te doen waren we binnen de 4 uur in Perros-Guirec. We hadden hier
een camping uitgezocht omdat die op loopafstand is van de boottocht naar Les
Sept Îles die we willen gaan maken. De camping valt niet tegen, immens groot
met enorm veel voorzieningen. We kwamen nog net in het laagseizoen aan en
krijgen beide overnachtingen voor de bijbehorende prijs. Bovendien kunnen we op
een camperplaats staan, wat de prijs ook nog eens drukt. De boottocht voor
morgenmiddag hebben we ook al geboekt bij de receptie.
Daarna gingen we op pad, we zitten vlakbij een prachtig bijzonder natuurgebied,
de granieten kust. Prachtige rotsformatie uit roze graniet, als je goed kijkt
kun je er allerlei dingen inzien, zoals een hondenkop of een schildpad. We
maakten een heerlijke wandeling over het oude douanepad, waarbij we steeds de
afslagen naar de mooiste formaties aan de zee namen. Wim was natuurlijk de hele
tijd op de uitkijk naar bijzondere vogels, maar zag voornamelijk meeuwen en
slechts een handjevol andere vogels. En wat het nog leuker maakte, het weer
knapte snel op. Gingen we nog wandelen onder een bewolkte lucht, we kwamen terug
met stralende zon. Bij terugkomst op de camping maakte ik nog even een rondje om
eens te kijken hoe het er allemaal uitzag en om even bij de bar op de gratis
wifi te kunnen. Daarna etenstijd, weer een boel werk want de asperges van de
markt stonden op het menu. Ze waren weer heerlijk, het vele werk zeker waard.
Woensdag 17 juni. We zijn nog een dag op
de camping in Pontorson gebleven. Het is één van de fijnste campings waar we
tot nog toe gestaan hebben. En we waren ook wel benieuwd hoe het stadje zelf er
uit zou zien. Nou, dat is niet heel bijzonder, een klein centrum met een paar
leuke oude pandjes. Maar we troffen het wel, want het was net marktdag. Dat
maakte het heel leuk en gezellig. We hebben er zelfs weer asperges gekocht, we
zijn geloof ik een beetje verslaafd er aan geraakt. Op de terugweg nog even via
de supermarkt gelopen, zodat we ook de aanvullende ingrediënten konden inslaan.
Daarna op ons gemak terug naar de camping. Wat leuk was dat we nu alle tijd
hadden de camping eens goed te bekijken, er is tussen het kampeergedeelte en de
uitgang een prachtig stuk met een kruidentuin en een kinderboerderijtje. Daar
zijn we nu eens door in plaats van langs gelopen. En aan het einde van de middag
heb ik nog een poosje gezwommen, het was er nog steeds heerlijk weer voor.
Dinsdag 16 juni. Iets over half 10
vertrokken we al van de camping, die bus naar Mont-Saint-Michel wilden we echt
niet missen. Bovendien was er een bankje naast de halte, dus of je nou op de
camping in de zon gaat zitten of daar, dat maakt dan ook niet uit. Vanaf de
camping loop je in minder dan een kwartier (op je gemak) naar de bushalte. Bij
de uitrit van de camping sla je linksaf en bij de rotonde weer linksaf. Net
voorbij de Carrefour is de halte, lijn 1 rijdt rechtstreeks naar de
Mont-Saint-Michel toe. Wij gingen heen met de bus van 10.10 uur, terug met die
van 14.35 uur. Hij rijdt in totaal een keer of 10 op een dag (op zondag minder)
maar de tijden zijn vrij onregelmatig. Een enkeltje kost € 3,20 pp. Om half 11
stonden we dan aan de voet van Mont-Saint-Michel.
Prachtig, indrukwekkend.
We hebben er urenlang
rondgezworven. Er zijn smalle winkelstraatjes en buitenom ook allemaal straatjes
en paadjes. Bijna niets is recht, er zijn schuine wegen en trappen, heel veel
trappen! Wim had er aan gedacht om mijn wandelstokken mee te nemen, daar heb ik
heel veel nut aan gehad bij al die trappen. We keken onze ogen uit. Er zitten
heel veel winkeltjes in het onderste deel van de stad, allemaal
souvenirwinkeltjes afgewisseld met restaurantjes. Ook een museum in 4 delen en
natuurlijk bovenaan het klooster met de kerk. We zijn daar niet binnen gegaan,
dat is vrij prijzig en we hadden het al genoeg naar ons zin met het rondlopen in
en genieten van het stadje, de drukte, de sfeer, het uitzicht. Om een uurtje of
2 waren we helemaal rond geweest, hadden een aantal van de winkels bezocht, het
kleine kerkje beneden in de stad gezien, post verstuurd, souvenirtjes gekocht en
de Mont-Saint-Michel vanaf het strand bekeken. Dat klopte perfect met de bus die
om half 3 terugging. De rest van de middag in de camper uitgerust van al het
lopen en klimmen en daarna de keuken in. We hadden asperges gehaald, heerlijk.
Maar hard werken om dat op tafel te krijgen met eieren, saus en aardappeltjes
erbij met maar 3 pitjes en weinig werkruimte. Maar zo'n heerlijke maaltijd was
wel een perfecte afronding van zo'n heerlijke dag.
Maandag 15 juni. We hadden besloten de
rit naar Trélevern in 2 delen te splitsen dus deze dag hoefden we maar rond de
3,5 uur te rijden, naar Pontorson. Daar waren we vorig jaar ook, het is vlakbij
de Mont St.-Michel. We vertrokken om een uur of 10 en stopten onderweg nog even
bij een E. Leclerc om boodschappen te doen en te tanken. Het paste maar net,
onder de overkapping van het tankstation. Tanken is altijd een uitdaging, er
zijn grote prijsverschillen. Diesel bij een discounter zoals een supermarkt
tankstation kan zomaar een cent of 15 per liter goedkoper zijn dan bij een
tankstation in een klein dorpje langs de provinciale weg.
Mooi rond 3 uur kwamen we aan op camping
Haliotis. Inchecken ging vlot, het plekje zoeken duurde iets langer omdat de
camping nogal groot is. Maar het was wel een fijne plek, ruim, groen, vlakbij
het zwembad en prima wifi ontvangst. Ik ben gelijk even gaan zwemmen, heerlijk
om weer eens wat baantjes te trekken. Daarna via de douches (ook al van goede
kwaliteit) terug naar de camper en een lekker maaltje gemaakt met kip, verse
groente en rijst. Daarna nog even een wandeling gemaakt, gekeken waar de
bushalte is en hoe laat de bussen gaan. Morgen met de bus naar Mont St. Michel,
joehoe!
Zondag 14 juni. Na een goede nacht op
de camperplaats en een lekker ontbijtje met echte Hollandse pinksterstol gingen
we al weer vroeg op pad. Er stond een mooie dierentuin -Cerza Zoo- op het
programma. We waren er al voor de opening, geen probleem, net voor het hek
(kaartjes kopen doe je vanuit de auto) was een prima plekje om even te wachten.
Op de parkeerplaats was ook voorzien in voldoende ruimte voor campers, fijn
geregeld allemaal. We zijn tot over half 4 in de dierentuin gebleven, want er
was veel te zien.
Je kunt er een korte en een lange rondwandeling maken (langs verschillende
dieren) wat ontzettend leuk is om te doen, niet alleen zie je de dieren maar je
loopt ook nog eens heerlijk door het bos. Ook kun je de kinderboerderij bezoeken
(de geitjes daar zijn zo schattig), met een treintje een rondje rijden en een 3D
film bekijken. Na deze heerlijke dag bereikten we dan toch de camping in Le
Brévedent, maar een kwartiertje verderop. En nu staan we dus een nachtje in de
tuin van een kasteel. Wat een variatie.
Zaterdag 13 juni. Om een uur of 10
vertrokken we uit St.-Pierre-en-Pont. Nu eens geen kustroute, maar landinwaarts.
Maar ook dat was een hele mooie rit, door diverse leuke stadjes en mooie
natuurgebieden. Heel indrukwekkend was de hoge Pont-de-Brotonne over de Seine.
In het daaronder gelegen Forêt Domaniale de Brotonne hielden we pauze in een
prachtig stukje tussen bos en bloemen. Daarna gingen we verder richting Le
Brévedent.
Maar omdat het nog vroeg was hadden we wel zin in nog een pauze. Het mooie
stadje Cormeilles leende zich daar goed voor. Heel goed zelfs, want op zoek naar
een parkeerplaats troffen we een gratis camperplaats aan. We zijn er dus gelijk
blijven overnachten en hebben zowel 's middags als 's avonds een rondje
gewandeld door dit schilderachtige oude plaatsje.
Vrijdag 12 juni. Gisteravond om een uur
of 11 begon het met regen. Eerst zachtjes, daarna harder. En 's nachts om half 3
werd ik wakker omdat het met bakken uit de lucht viel, vergezeld van een immens
onweer. Niet zo gek natuurlijk, na zo'n drukkend warme dag. Pas om kwart over 3
zwakte het weer af tot een gewone regenbui. En de gemiste slaap heb ik gewoon
ingehaald, ik werd vanochtend pas om 9 uur wakker. De hele ochtend bleef het
druilerig, een mooie dag om ons eens aan de vele foto's van de vorige dagen te
wijden.
's Middags werd het zo nu en
dan even droog en een beetje zonnig. In zo'n periode hebben wij even een rondje
gewandeld. Eerst naar het uitzichtpunt naast de camping, daarna door het dorpje.
Het is maar een klein dorp, dus daar ben je zo mee klaar. Wel een leuk typisch
Frans -oud en ietwat vervallen- dorpje, met een paar hele kleine winkeltjes en
een kerk. Ik was net voor het ging regenen binnen. Wim ging nog wat vogels
fotograferen, maar die was in ieder geval binnen voor de wolkbreuk.
Donderdag 11 juni. Om kwart over 9
vertrokken we om verder in zuidelijke richting te rijden. Maar al snel zagen we
borden richting "Maison des oiseaux" dus daar wilden we wel een kijkje
nemen. Het bleek een vogelmuseumpje te zijn met een prachtig stukje natuur, een
grote vijver met hele bijzondere eenden waar je rondom en tussendoor kon
wandelen. Indrukwekkend. De omstandigheden waren optimaal voor de eenden, maar
alles wat er zat was er uit zichzelf gekomen. We hebben er de tijd voor genomen
alles op ons gemak te bekijken. Daarna weer verder op onze route. We moesten ook
nog boodschappen doen, dus toen we een uurtje later een grote E. Leclerc
tegenkwamen was het tijd voor de volgende stop. We hebben nu eten voor 4 dagen
op voorraad. Inclusief de eerste kersen van het jaar, dus ik ben weer helemaal
blij.
Inmiddels kwamen we tot de conclusie dat het niet meer leuk zou zijn helemaal
naar Le Brévedent te rijden en daar pas laat aan te komen. Dus even de ACSI
gids erbij gepakt en een camping aan de kust uitgezocht. Dat werd camping La
Falaisse in St.-Pierre-en-Pont. Eenmaal daar waren we heel blij met die keuze.
Een eenvoudige maar leuke camping, op een klif boven de zee. Vlakbij is er een
schitterend uitzichtpunt en iets verderop een pad omlaag naar het strand. Twee
trappen (in totaal 273 treden) en 3 steile stukjes weg later stonden we op het
strand. Heerlijk was het daar, enorm mooi tussen de imposante krijtrotsen. We
hebben een heel eind over het rotsstrand gelopen, zwaar maar wel de moeite
waard. In één van de grotten in de kliffen zagen we zelfs een slang. We
waren pas om een uur of 6 terug bij de camper. Omdat ik na die wandeling veel
trek in koffie had hebben we dat eerst gedronken en pas laat onze macaroni
gegeten.
Woensdag 10 juni. Ik heb de vermoeidheid
goed van me af weten te slapen. Om kwart over 10 al naar bed gegaan gisteren en
pas om kwart over 8 weer wakker geworden. Dat had ik nodig. We ontbeten op ons
gemak en om kwart voor 11 gingen we op pad. Het was een klein half uur lopen
naar het vogelpark, dus om kwart over 11 waren we er binnen. We hebben
natuurlijk de grootste rondweg genomen en uitgebreid de tijd genomen om in alle
observatie posten naar de vogels te kijken.
We keken onze ogen weer uit, hoewel we hier al vaker waren zie je toch steeds
weer iets anders. Deze keer maakte Wim foto's met zijn nieuwe super telezoomlens
en had ik mijn filmcamera op de nieuwe monopod meegenomen. Een prima
rolverdeling. We bleven tot een uur of 4 in het park en moesten daarna nog een
stuk teruglopen. Eenmaal in de camper voelde ik wel dat ik flink moe was, maar
ohhh wat smaakte mijn kip met noedels in zoetzure saus daardoor lekker.
Dinsdag 9 juni. Na een druk en hectisch
lang weekend vertrokken we op dinsdagochtend om 10 over half 9 (kilometerstand
69467) richting Frankrijk. Onze eerste tussenstop was al in Hoogvliet, waar ik
mijn nieuwe bril op mocht halen. Deze verving mijn onlangs gesneuvelde oude
vertrouwde exemplaar. Gelukkig was hij op de dag van vertrek net klaar. Om 10
over 9 konden we dan echt naar Frankrijk gaan rijden. Het was een goede rit,
zonder files, met redelijk weer. Eenmaal langs de kust werd het zelfs wat
zonnig, maar wel fris en met een harde wind.
In Boulogne stopten we bij een grote E. Leclerc supermarkt, waar we eten voor de
komende dagen kochten. Het was ook leuk om even rond te neuzen en wat te lopen
in plaats van te zitten. Daarna hadden we nog een korte etappe voor de boeg, om
half 5 waren we op de camping in Champ Neuf, vlakbij het vogelgebied dat we zo
graag willen bezoeken.
