|
Wintersport. Maandag 10 t/m woensdag 12 april. Zaterdag 8 en zondag 9 april. Na een zeer koude nacht kregen we een stralend mooie dag. Na het ontbijt met echte Franse croissants gingen we rond half 11 op pad. Het was nog steeds koel buiten maar in de zon al lekker. Met de bus is het ruim 20 minuten naar het centrum van de stad. Een enkeltje kost slechts € 1,50 p.p., dat vonden we niet duur. Bij de receptie hadden we een schema met de bustijden en een plattegrondje van het centrum meegekregen. Daar hebben we veel aan gehad. Zo wisten we dat we bij de Place Carnot uit moesten stappen. Daar zaten we al in de "Ville Vieille" maar nog niet het mooie gedeelte. Wel het authentieke gedeelte met de echte Franse verwaarloosde huizen. Dat we daarvandaan de goede kant opliepen bleek uit het feit dat we zo nu en dan winkels gingen zien. En dan sla je een hoek om en sta je opeens bij een prachtig paleis. Daar tegenover lag een grote poort. En als je daar dan door bent kom je in het hart van de stad. De werkelijk prachtige Place Stanislas. Op de Place Stanislas zijn we lang gebleven. We hebben er heerlijk rondgeslenterd en alles goed bekeken. De prachtige gebouwen, de met goud afgewerkte lantarens, hekken etc. De mooie fonteinen en de vele oude gebouwen die het plein omringden. In een plantsoen hebben we op een bankje in de zon een welverdiende pauze genomen. Vervolgens zijn we via de kathedraal (die vonden we veel minder indrukwekkend, vrij sober van binnen) naar de winkelstraat gegaan. Je merkt aan alles dat Nancy geen toeristenstad is. En dat is best wel eens een leuke afwisseling. Qua winkelen is er niet heel veel te beleven, met die ene straat houdt het wel zo'n beetje op. Wat we wel heel leuk vonden waren de trams die er reden. Of waren het toch trolleybussen? We noemen ze maar trolleytrambussen. Ze hebben in ieder geval trolley antennes, 1 rail, wielen met banden en een nummerplaat. Dankzij onze handige plattegrond en busschema hadden we gezien dat we aan het einde van de winkelstraat ook op bus 6 of 16 konden stappen. En zo waren we iets na 4 uur terug in de camper. Tijd voor koffie en daarna ging het eten de pan in. Donderdag 6 april. Op zaterdag, de eerste dag van het nieuwe seizoen, gingen ook wij voor het eerst dit jaar naar het Europapark. En met ons velen. De camping was in de loop van de avond, nacht en vroege ochtend behoorlijk volgelopen. Ook de parkeerplaats stond aardig vol. Het was redelijk druk in het park, zodat wij besloten om voornamelijk kleine attracties te doen. Die zijn ook leuk en zelfs bij grote drukte kom je er snel in. De grote wachtrijen stonden voornamelijk bij de achtbanen. Die bewaarden wij dus voor na het weekend. Zowel op zaterdag als zondag bleef het park tot half 8 's avonds open. Medium druk dus. De shows verdeelden we over de 5 dagen dat we in het park rondliepen, iedere dag zagen we er 1 of 2. En op maandag, dinsdag en woensdag heb ik mijn hart op kunnen halen bij alle achtbanen. Inderdaad nergens lange wachtrijen, soms was ik binnen een paar minuten aan de beurt, in de slechtste gevallen moest ik een kwartiertje wachten. En die achtbanen hier (ruim 10 stuks) zijn dat absoluut waard. Wat het weer betreft hebben we ontzettend veel geluk gehad, zomaar begin april 5 dagen mooi weer op een rij. Het slechtste was de zondag met redelijk veel bewolking en daardoor wat fris. Verder alleen maar zon en warmte. We hebben zo kunnen genieten op die manier, ook alle waterbanen kunnen doen want tsja, als je nat wordt, in de zon droog je snel genoeg weer op. En reken maar dat dat soms best nodig was. Op dinsdag hebben we onszelf nog eens extra gekieteld door lekker in het park uit eten te gaan. Voor de andere avonden had ik makkelijk eten meegenomen. Snel op tafel maar toch lekker. Dingen als wokgerechten, chili con carne en friet uit de airfryer. Op woensdag om half 5 kwamen we ontzettend moe, maar vooral heel tevreden terug in de camper. Er kon maar 1 conclusie zijn. Dit waren geweldige dagen! Donderdag 30 en vrijdag 31 maart. Dinsdag 28 en woensdag 29 maart. Brrr wat was het koud vannacht. Toen ik om 3 uur even wakker werd, was maar 8 graden binnen. Buiten was er zelfs nachtvorst. De hoogste tijd om de kachel aan te zetten en snel mijn bed weer in te duiken. Toen we opstonden was het al een beetje warmer en met de kachel daarna op de hoogste stand al snel weer comfortabel. Wim waagde zich toch naar buiten, de kou in. Hij ging broodjes halen bij de bakker naast de Edeka, aan het einde van de straat. De broodjes vielen een beetje tegen. Peperduur en niet eens echt vers. Morgen -zo heeft hij zich voorgenomen- loopt hij de andere kant op, naar de Aldi. De rest van de ochtend bleven we lekker in de warme camper. Hoe strak blauw de lucht ook was, wij hadden ons voorgenomen pas 's middags op pad te gaan. En inderdaad, toen wij ons eindelijk buiten waagden was het niet koud meer. En zo begonnen we weer aan onze wandeltocht van ruim anderhalve kilometer. Met het mooie weer en de winkels allemaal open was het op straat een stuk gezelliger. Nu vonden wij Füssen gisteren al leuk, maar vandaag dus nog een stuk leuker. We zaten zo her en der fijn op een bankje in de zon. We gingen wat leuke winkels binnen. En ik vond ook nog eens nieuwe wandelschoenen, gelukkig. We gingen ook weer omhoog bij het stadhuisklooster. Daarvandaan kun je ook in de Baumgarten komen, een mooi stukje park waar de vogels zingen en de eekhoorntjes springen. We hadden er een fijne lunchpauze. Daarna ging het nog verder de hoogte in, we wilden ook de vesting van Füssen bezoeken. En het was de klim waard, een mooi gebouw om te zien. Het museum erin was helaas nog dicht. Dus als we dat willen zien zouden we nog eens in de zomer terug moeten komen. Voorlopig waren we ook heel tevreden om op de binnenplaats een tijdje in de zon te zitten en daarna weer naar beneden te lopen. Via wat kleine achterafstraatjes kwamen we weer uit bij de hoofdstraat en begonnen we aan de wandeling terug. Onderweg gingen we nog even de Edeka in voor een paar boodschappen. En eenmaal terug in de camper was het natuurlijk koffietijd. Zaterdag 25 en zondag 26 maart. Gisteren hadden we ontdekt dat de kabelbaan naar de Alpenzoo geheel gerenoveerd was en ook een station in het centrum van Innsbruck had gekregen. Tsja, in dertig jaar verandert er wel eens iets. Maar goed, dit wetende zagen wij onze kans schoon om naar de dierentuin te gaan. We namen dus al om 20 over 9 de (eerste) bus vanaf de camping. Vanaf het station moesten we nog een ruime 20 minuten wandelen naar de andere kant van het centrum. Op het nieuwe station Congres kochten we combitickets voor de Hungerburgbahn en de Alpenzoo. Het baantje ging eerst ondergronds, bij de Inn even naar boven om over de rivier te gaan. Daarna dwars door de berg totdat we bijna bij de Alpenzoo waren. Een leuk ritje. Vanaf het station was het nog een paar minuten lopen naar de dierentuin. Het was al bijna 30 jaar geleden dat we hier waren. Er is in die tijd veel -ten goede- veranderd. Mooie wandelpaden in plaats van modderpaadjes. Veel nieuwe verblijven, waaronder een mooi aquarium en veel volières waar je doorheen kunt wandelen. Het thema is nog steeds hetzelfde, gelukkig. Dieren die in de Alpen voorkomen of voorkwamen. Dus geen exoten in deze dierentuin maar er is genoeg te zien. We hadden een fijne tijd hier. We namen de grote wandeling, zodat we alles konden zien. Die rondgang duurde ongeveer 3 uur en voerde 100 meter omhoog en weer terug. Ik was goed voorbereid, ik had mijn wandelstokken meegenomen. En daar heb ik ook veel aan gehad. Het weer werkte ook vandaag weer goed mee, lekker zonnig en aangenaam van temperatuur. Dus waar het leuk was konden we ook eens op een bankje gaan zitten en de dieren op ons gemak bekijken. Toen we helemaal rond waren gingen we met de kabelbaan terug naar het centrum. Op ons gemak gingen we terug naar het station waar we weer de bus van 3 uur hadden. Gewaarschuwd als we waren stapten we nu op de juiste plaats over en waren bijna een uur eerder dan de vorige dag terug op de camping. En die tijd kon ik goed gebruiken om mijn foto's uit te zoeken, ik had er weer zat gemaakt. Bij het avondeten maakten we de rest van de worsten, appelmoes en frietjes van gisteren op. Woensdag 22 en donderdag 23 maart. Een stralend begin van de nieuwe week. Dus na een rustige ochtend trokken we er weer op uit. Wim ging een wandeling maken en zou onderweg ook boodschappen doen. Ik had weer een skidag voor de boeg. Vanwege de blauwe lucht en de stralende zon besloot ik nog eens naar de Penken te gaan. Helaas was het weer eigenlijk een beetje te goed. Door de zon en de warmte was de sneeuw behoorlijk zacht geworden. Het was dus hard werken, daar boven. Maar desondanks had ik een fijne dag, alleen was ik niet gewoon moe toen ik terugkwam in de camper, maar letterlijk bekaf. Dus maar even een uurtje op bed gaan liggen voordat ik het eten ging maken. Bij de sla en aardappelsalade die we nog over hadden had Wim weer de minischnitzeltjes gehaald die we vorige keer zo lekker vonden. Ook deze keer smaakte het weer prima. 's Avonds keken we weer een paar afleveringen van The 4400. Een serie uit 2004 die we toen geweldig vonden en die ons ook nu weer kan boeien. Maar om 10 uur was ik toch wel heel blij dat ik mijn bed weer in kon duiken. Onze laatste dag in Mayrhofen. Hoewel het bij het opstaan flink bewolkt was, trok dat in de loop van de ochtend aardig weg. We konden dus alweer met zon op pad gaan. Wim wandelde nu de andere kant op (een stukje richting Zell am Ziller zeg maar) en ik ging voor de laatste keer skiën op de Ahorn. Hoewel het hier beter was dan de vorige dag op de Penken, was het ook hier moeilijker skiën dan vorige week, de sneeuw is toch wat papperig van de warmte. Maar verder was het natuurlijk heerlijk, lekker buiten in het zonnetje. Eenmaal terug in de camper -en natuurlijk na de koffie- maakte ik met de rest van de groenten van eergisteren en fijngesneden varkensvlees een heerlijke wokschotel, met een stukje kroepoek erbij. Smullen dus weer. Zaterdag 18 en zondag 19 maart. We zagen de bui op zaterdagochtend -figuurlijk- al hangen. Het was deze nacht bij lange na niet zo koud als de voorgaande nachten. En meestal duidt dat op bewolking. En inderdaad, toen de gordijnen opengingen was het voor het eerst niet zonnig maar zwaar bewolkt. Een goede dag om eens uit te rusten dus na 6 dagen skiën. Maar niet om de hele dag binnen te blijven zitten. Om half 11 gingen we op pad voor een wandeling. Vanaf de camping loop je zo het bos in. Er gaat een mooie route langs de bosrand naar Mayrhofen. Er vielen wat druppeltjes uit de wolken, maar regen kon je dat niet eens noemen. We konden dus gewoon een pauze nemen en lekker op een bankje gaan zitten. Vervolgens kwamen we aan de verre kant het dorp in en liepen over de hoofdstraat langs de winkels weer terug richting de camping. Onderweg gingen we de Spar nog even in voor wat boodschappen. Toen we met 2 volle tassen weer buiten kwamen, was het echt gaan regenen. Gelukkig waren we voorzien van paraplu's. Inmiddels waren ook de toppen van de bergen (en daarmee de skigebieden) gehuld in de wolken. Eenmaal terug op de camping ging binnen lekker de kachel aan, alsmede de Senseo. Wij vermaken ons ook goed als het eens slecht weer is. 's Avonds hadden we een lekkere en makkelijke maaltijd met sla, aardappelsalade en minischnitzeltjes. Na een nacht en zondagochtend met veel regen begon het aan het einde van de ochtend gelukkig weer op te knappen. Voor mij toch nog even geen skidag, dat komt morgen wel weer. Eens samen wat ondernemen is ook erg fijn. Toen het zonnetje begon te schijnen gingen wij op pad. Eerst met de bus naar het centrum van Mayrhofen. Daarvandaan liepen we door de "andere kant" van het dorp naar de M-Preis. We hadden heel wat inkopen op ons lijstje staan, veelal spullen om mee naar Nederland te nemen voor onszelf en ook voor anderen. Mijn rugzak en Wims boodschappentassen zaten vol! Dus toen we op de wandeling terug in het centrum waren besloten we de tweede helft van de wandeling maar te vervangen door opnieuw een busritje. Zodoende waren we om een uur of 3 al weer terug in de camper. Ik besloot om na de koffie maar eens uitgebreid te gaan douchen. Rond deze tijd is het nog heel stil en ik had de keuze welke badkamer ik wilde gebruiken. En als er niemand staat te wachten sta je toch meer op je gemak onder de douche. Daarna had ik een hele berg groente om te snijden, voor vandaag en overmorgen om lekker mee te wokken. Vandaag werd het een provencaalse schotel, met een rood wijntje erbij. En zoals altijd sloten we de dag af met het kijken van een dvd. Donderdag 16 en vrijdag 17 maart. Het was donderdag weer prachtig weer. Zo mooi, dat ik er zin van kreeg om eens op de Penken te gaan skiën. Het is daar iets zwaarder maar er is wel veel meer variatie in pistes. Ook om te fotograferen was het natuurlijk leuk om weer andere dingen te zien. Nou, het viel niets tegen. Sterker nog, het ging prima. Ik heb er heerlijk geskied en genoten van de sneeuw, het mooie weer en de prachtige vergezichten. Wat een fantastische dag had ik daar. Ook Wim had het prima gehad, hij is richting de Ahorn (maar niet helemaal tot boven) wezen wandelen. Hij was iets eerder terug in de camper dan ik, dus bij binnenkomst werd er gelijk koffie voor me gezet. Dat gaat er altijd heel goed in na het skiën. Daarna maakte ik een pot chili con carne, die schoon opging. Hoewel er voor de vrijdag een omslag van het weer was voorspeld, viel dat alleszins mee. De hele ochtend was het zonnig met zo nu en dan wat wolkjes. Geen enkele reden om niet op pad te gaan. Ik ging weer skiën op de Ahorn, Wim maakte een wandeling naar en door de Stillupklamm. Beiden waren we heel blij met onze dag. De zon bleef de hele dag schijnen en het was puur voorjaarsweer. Aan de sneeuw was het voor het eerst ook wel te merken, zeker nog niet slecht maar wel wat zachter dan voorheen. Wim had na zijn wandeling ook nog wat boodschappen gedaan. Voor mij was het een verrassing wat we zouden eten, het bleken heerlijke verse broodjes met frankfurters te zijn. Smullen! Dinsdag 14 en woensdag 15 maart. Ook op dinsdag trok ik weer naar de Ahorn om te gaan skiën. Het weer was iets minder mooi dan de vorige dagen, maar bewolking waar zo nu en dan een zonnetje doorheen kwam was ook zeker niet slecht. Duidelijk was te voelen dat het wel wat kouder was geworden, maar dat komt de kwaliteit van de sneeuw alleen maar ten goede. Het was weer een heerlijke middag. Het skiën ging prima en ik had het weer reuze naar mijn zin. Tijdens mijn pauze zag ik ineens een bruidspaar uit de skilift komen. Dan kijk je toch even raar op, lijkt me maar koud zo in je jurk met blote armen. Maar het zal vast een prachtige trouwreportage worden. Ik kon het niet laten zelf ook even een paar foto's te nemen. En wat fotograferen betreft heeft Wim ook goede dagen. Tijdens zijn wandelingen heeft hij al heel wat mooie vogels gezien en op de foto gezet. Rond half 5 waren we weer allebei terug in de camper. Even uitpuffen met een kopje koffie, wat smaakt dat dan heerlijk na zo'n dag. En 's avonds aten we bami. Lekker snel klaar, thuis al gemaakt en ingevroren meegenomen. Het weer was op woensdag ongeveer hetzelfde als de vorige dag. Onze dagindeling ook. Dat wil zeggen, tot aan het avondeten. Ter ere van ons 32-jarig huwelijksjubileum hadden we van mijn lieve pappa een etentje aangeboden gekregen. Direct naast de camping zit een hotel met een prima restaurant. We hebben daar heerlijk en gezellig gegeten. Bij het vertrek kregen we daar ook nog een schnapps aangeboden. En dat bovenop de wijn die we bij het eten al hadden gedronken. We gingen zeer vrolijk terug naar de camper. Zondag 12 en maandag 13 maart. Eindelijk was het zover, ik ging weer skiën. Na een rustige ochtend haalde ik eindelijk mijn skispulletjes te voorschijn, waaronder mijn nieuwe skies. Geen gedoe met skies huren dus meer! Met de bus naar de lift, het busschema en de route zijn aangepast wat een vooruitgang is. Om 12 uur kocht ik een middagkaartje en kon met de grote gondel omhoog. Daarna eindelijk mijn nieuwe skies aan en gaan! En het ging gelijk goed, ik heb de hele middag goed kunnen skiën. De skies doen het prima en de omstandigheden werkten ook mee. Goede sneeuw, een lekkere zon en maar niet te warm. In de zon uit de wind zelfs boven de 10 graden, maar de lucht (en het lichte windje) waren een stuk koeler waardoor de sneeuw ook in de zon toch mooi bleef. Het skiën ging zo lekker dat ik niet aan een pauze nemen toekwam. Om half 4 ging ik weer met de gondel omlaag en daarna met de bus terug naar de camping. Ik was moe, maar vooral heel tevreden. Terug in de camper trof ik Wim, die een mooie wandeling had gemaakt dus ook zijn dag was prima geweest. We dronken even een kopje koffie, daarna ging ik douchen en het eten maken. En oh, wat smaakten de noedels met varkenshaas en italiaanse groenten lekker na zo'n dag. Na nog een beetje dvd kijken vielen de luikjes al bijna dicht dus om 10 uur was het echt bedtijd. Op maandag ging ik om dezelfde tijd op pad, ook het skiverhaal leek op dat van gisteren. Alleen heb ik nu wel een half uurtje pauze genomen. De benen waren nog een beetje zwaar van gisteren. Na de pauze ging het skiën gelukkig weer veel beter. Het weer was nog steeds erg goed, alleen was de lucht niet meer de hele dag strakblauw, soms waren er wat wolkjes te zien. Rond dezelfde tijd als de vorige dag was ik weer terug in de camper. Na koffie en douchen ging ik poffertjes maken. Tijdens het eten gezellig zitten skypen met Serra. Daarna nog wat dvd kijken en weer vroeg naar bed. Vrijdag 10 en zaterdag 11 maart. |
|