Start Omhoog

 

Wintersport.

Maandag 10 t/m woensdag 12 april.
Op maandag was het koud en somber. Een goede dag om eens lekker uit te rusten. Dankzij de wifi op de camping kon ik wat tv kijken, daar rust je goed bij uit. En qua campertoilet hadden we weer pech, nu ging er een klep kapot. Die was slecht provisorisch te repareren, gelukkig staat er thuis een reservereservoir. Op dinsdag was het gelukkig weer wat zonniger en aangenamer. Een mooie dag om nog eens een wandeling te maken. We gingen nu vanaf de camping de kant van het dorp op, maar bleven boven het dorp door het bos wandelen. Daar was veel gesnoeid en een weg aangelegd. Niet zo mooi meer als het er vroeger was, helaas. Gelukkig was het uitzicht over het dorp en op het kasteel onverminderd leuk. En omdat we geen zin hadden door het gesnoeide deel terug te lopen naar de camping vonden we wel een nieuwe route om er te komen, dat was wel een leuke bijkomstigheid.

En zo werd het woensdagochtend, de dag waarop we gepland hadden om terug naar huis te gaan. Na de laatste keer broodjes te hebben gebakken pakten we in en iets na 9 uur vertrokken we van de camping. We hadden een route uitgestippeld langs Monschau. Hierdoor reden we het eerste deel nog een keer binnendoor door mooie gebieden. In Monschau deden we voor de laatste keer buitenlandse boodschappen, daarna namen we de kortste route naar huis. Gehinderd door een paar kleine files kwamen we uiteindelijk rond half 5 thuis, met inmiddels al 95899 kilometer op de teller. En als laatste tegenslag een defect aan de deur. Dat wordt nog meer reparatiewerk de komende tijd.

Foto's

Zaterdag 8 en zondag 9 april.
Omdat we het idee hadden dat we het moois van Nancy wel in 1 dag gezien hadden, besloten we op zaterdagochtend om al verder te gaan. Zo konden we ook onderweg nog eens boodschappen doen. Het is toch makkelijker om met de camper naar zo'n reuzegrote E.Leclerc (in dit geval bij Metz) te rijden en daar alles wat je wilt hebben in 1x te halen, dan om in een dorpswinkeltje tijdens een wandeling steeds wat eten mee te nemen. Bovendien is het winkelen in zo'n hypermarché een belevenis an sich. Met onze wagen (letterlijk) volgeladen reden we vervolgens door naar Luxemburg. Bij het eerste tankstation na de grens stopten we om ook de tank helemaal te vullen. Dat kon geen kwaad, na 895 kilometer gereden te hebben ging er toch 80,44 liter in de tank. En dat voor de prijs van € 80,44. Tegen 2 uur kwamen we aan bij camping Birkelt in Larochette. Hier konden we zelf een mooie plaats uitzoeken. We kozen voor een plekje met wat zon en wat schaduw. Dan kan de camper overdag lekker wat opwarmen zonder dat het binnen te heet wordt. Dankzij de inbegrepen wi-fi kon ik eindelijk onze website weer eens uploaden. We hebben het voornemen een paar dagen lekker rustig aan te doen zodat we uitgerust naar huis gaan.

En zo deden we zondagochtend heel weinig. We hadden een heerlijk uitgebreid ontbijt dankzij de "speciale aanbieding" box die we gisteren kochten. Voor ons beiden 4 soorten lekkers, zoals een croissant, een chocoladebroodje enzovoorts. Daar lekker koffie bij en vooral niet haasten. 's Middags lokte het mooie weer ons toch wel naar buiten, het zou toch ook zonde zijn op zo'n stralende dag binnen te blijven zitten. Dus zijn we het bos ingegaan voor een wandeling. Ik had de afgelopen dagen wat problemen met mijn camera gehad, veel foto's werden zwaar overbelicht. We hebben wat zitten schuiven met lenzen en dit was een goede gelegenheid om te huidige combinatie uit te testen. Ik heb dus veel foto's gemaakt en ik moet zeggen, so far so good. Met wat ik vandaag heb gemaakt was ik erg tevreden. De mooie close-ups van de vogels zijn zoals bijna altijd weer door Wim gemaakt.

Foto's

Vrijdag 7 april.
Na een zeer koude nacht kregen we een stralend mooie dag. Na het ontbijt met echte Franse croissants gingen we rond half 11 op pad. Het was nog steeds koel buiten maar in de zon al lekker. Met de bus is het ruim 20 minuten naar het centrum van de stad. Een enkeltje kost slechts € 1,50 p.p., dat vonden we niet duur. Bij de receptie hadden we een schema met de bustijden en een plattegrondje van het centrum meegekregen. Daar hebben we veel aan gehad. Zo wisten we dat we bij de Place Carnot uit moesten stappen. Daar zaten we al in de "Ville Vieille" maar nog niet het mooie gedeelte. Wel het authentieke gedeelte met de echte Franse verwaarloosde huizen. Dat we daarvandaan de goede kant opliepen bleek uit het feit dat we zo nu en dan winkels gingen zien. En dan sla je een hoek om en sta je opeens bij een prachtig paleis. Daar tegenover lag een grote poort. En als je daar dan door bent kom je in het hart van de stad. De werkelijk prachtige Place Stanislas.
 
Op de Place Stanislas zijn we lang gebleven. We hebben er heerlijk rondgeslenterd en alles goed bekeken. De prachtige gebouwen, de met goud afgewerkte lantarens, hekken etc. De mooie fonteinen en de vele oude gebouwen die het plein omringden. In een plantsoen hebben we op een bankje in de zon een welverdiende pauze genomen. Vervolgens zijn we via de kathedraal (die vonden we veel minder indrukwekkend, vrij sober van binnen) naar de winkelstraat gegaan. Je merkt aan alles dat Nancy geen toeristenstad is. En dat is best wel eens een leuke afwisseling. Qua winkelen is er niet heel veel te beleven, met die ene straat houdt het wel zo'n beetje op. Wat we wel heel leuk vonden waren de trams die er reden. Of waren het toch trolleybussen? We noemen ze maar trolleytrambussen. Ze hebben in ieder geval trolley antennes, 1 rail, wielen met banden en een nummerplaat. Dankzij onze handige plattegrond en busschema hadden we gezien dat we aan het einde van de winkelstraat ook op bus 6 of 16 konden stappen. En zo waren we iets na 4 uur terug in de camper. Tijd voor koffie en daarna ging het eten de pan in.

Foto's

Donderdag 6 april.
Het was een stuk kouder dan de afgelopen dagen en ook veel minder zonnig. Dan is het gelijk minder erg om het Europapark te moeten verlaten. Dus om een uur of 9 zetten wij koers richting Frankrijk. We hadden gelezen dat Nancy een mooie oude stad is, dat willen we dus wel eens zelf gaan bekijken. De route voerde ons door de Vogezen, een mooi gebied. We reden over leuke slingerende wegen, we kwamen nog over een pas (niet zo'n hoge) en door wat oude (typisch Franse, verwaarloosde) stadjes. Het is een rit van ongeveer 3 uur, die we onderbraken met een flinke boodschappenpauze. En zo kwamen we om half 2 bij de camping aan, nog tijdens de middagpauze die hier tot 2 uur duurt. Geen probleem, we gingen de camping vast bekijken en zochten een plekje uit dat ons wel beviel.

Helaas, bij het inchecken kregen we een (heel ander) nummer toegewezen. Dus in plaats van naar 43 reden we naar plaats 73. Nou, dat was duidelijk geen geschikte plaats. Een smalle plek tussen hekjes met bomen langs de weg direct tegenover de plaats en een boom midden achter het verharde gedeelte. Dus van geen kant goed in te draaien. We hebben het opgelost door de plaats ernaast te nemen. Bij 74 staat geen boom aan de achterkant dus we konden op het grasveld achter de staplaatsen een rondje rijden om goed op het verharde deel te komen. Geen probleem zou je denken. In het voorseizoen staat de camping nog niet voor een kwart vol. Maar dat was te vroeg gesproken. Even later kwam er een nog veel grotere camper aan. Stopte voor ons, reed een beetje heen en weer. En ging uiteindelijk maar op 72 staan. Dus wij even een praatje met de buren gemaakt. En ja hoor, zij hadden plaats 74 toegewezen gekregen. Maar met 72 waren ze ook tevreden, die was voor hun weer wat makkelijker dan 74 zou zijn geweest. Eind goed, al goed. Daarna gingen we een rondje wandelen over de best wel mooie camping en liepen we even richting de weg om te kijken hoe het zit met de bushalte en bustijden. Morgen willen we met de bus de stad in. En het ziet er naar uit dat dat prima te doen is.

Foto's

Zaterdag 1 tot en met woensdag 5 april.
Op zaterdag, de eerste dag van het nieuwe seizoen, gingen ook wij voor het eerst dit jaar naar het Europapark. En met ons velen. De camping was in de loop van de avond, nacht en vroege ochtend behoorlijk volgelopen. Ook de parkeerplaats stond aardig vol. Het was redelijk druk in het park, zodat wij besloten om voornamelijk kleine attracties te doen. Die zijn ook leuk en zelfs bij grote drukte kom je er snel in. De grote wachtrijen stonden voornamelijk bij de achtbanen. Die bewaarden wij dus voor na het weekend. Zowel op zaterdag als zondag bleef het park tot half 8 's avonds open. Medium druk dus. De shows verdeelden we over de 5 dagen dat we in het park rondliepen, iedere dag zagen we er 1 of 2. En op maandag, dinsdag en woensdag heb ik mijn hart op kunnen halen bij alle achtbanen. Inderdaad nergens lange wachtrijen, soms was ik binnen een paar minuten aan de beurt, in de slechtste gevallen moest ik een kwartiertje wachten. En die achtbanen hier (ruim 10 stuks) zijn dat absoluut waard.
 
Wat het weer betreft hebben we ontzettend veel geluk gehad, zomaar begin april 5 dagen mooi weer op een rij. Het slechtste was de zondag met redelijk veel bewolking en daardoor wat fris. Verder alleen maar zon en warmte. We hebben zo kunnen genieten op die manier, ook alle waterbanen kunnen doen want tsja, als je nat wordt, in de zon droog je snel genoeg weer op. En reken maar dat dat soms best nodig was. Op dinsdag hebben we onszelf nog eens extra gekieteld door lekker in het park uit eten te gaan. Voor de andere avonden had ik makkelijk eten meegenomen. Snel op tafel maar toch lekker. Dingen als wokgerechten, chili con carne en friet uit de airfryer. Op woensdag om half 5 kwamen we ontzettend moe, maar vooral heel tevreden terug in de camper. Er kon maar 1 conclusie zijn. Dit waren geweldige dagen!

Foto's

Donderdag 30 en vrijdag 31 maart.
Op donderdag moesten we het noodgedwongen een dagje rustig aan doen, Wim voelde zich niet zo lekker. Erg vervelend natuurlijk, maar een dagje rust deed mij wel goed na alle drukte. Gelukkig voelde hij zich in de middag al weer wat beter. We zijn toen even naar de Aldi in de buurt gelopen. Een kwartiertje van de camping, gelegen in een mooi nieuw winkelcentrum. We liepen even een snel rondje voor we de Aldi ingingen. Daar keken we op ons gemak rond, zodat we naast de croissants voor morgenochtend ook nog wat handige spulletjes voor thuis kochten. Daarna weer terug naar de camper, onderweg genietend van het mooie weer. 's Avonds stond er gebakken aardappelen met hamburger en sla op het menu. En zoals bijna altijd keken we 's avonds nog wat dvd.

Vrijdagochtend rond half 10 vertrokken we uit Freiburg. We hadden gekozen om de mooie route dwars door het Zwarte Woud te rijden naar Rust. Wel wat langer maar de moeite wel waard omdat je door een prachtig gebied komt. Onderweg zagen we een leuke parkeerplaats waar we een uitgebreide pauze namen. Heerlijk in het zonnetje op een bankje. En daardoor zagen we nog een rode wouw en een geelgors. Een stuk verderop namen we nog een korte fotopauze op alweer een mooie plek. En ook vanuit de rijdende camper werden de nodige foto's gemaakt. Bij Offenburg kwamen we het Zwarte Woud uit en reden een stukje in zuidelijke richting op de snelweg. Eerst gingen we nog even naar Ettenheim om boodschappen te doen, zodat we voldoende voorraad hebben voor de komende dagen. Daarna nog 11 kilometer rijden om uiteindelijk rond 2 uur op de camping van het Europapark aan te komen. En we waren niet de enigen die dat al een dag voor de seizoensopening deden. Hoewel bij lange na niet vol is het toch al een gezellige drukte hier. Ik ben heel benieuwd hoe dat morgen in het park zal zijn.

Foto's

Dinsdag 28 en woensdag 29 maart.
Op dinsdagochtend lieten wij het mooie, maar koude, Füssen achter ons. We zetten koers naar Freiburg in het Zwarte Woud. Onze eerste tussenstop was al na een paar honderd meter, bij de bouwmarkt. Daar gingen we een nieuwe gasfles halen. Daarna reden we weg in westelijke richting. De rit ging o.a. langs de Bodensee, waar we nog eens een tussenstop maakten, nu om boodschappen te doen. Een kar vol deze keer, eten voor meerdere dagen en ook een heleboel spullen voor thuis. Tegen 3 uur kwamen we aan op de beoogde camping. Deze ligt dicht bij het centrum van de stad en toch zo landelijk als je je maar voor kunt stellen. We werden een plaatsje ingeadviseerd. Met veel passen en meten lukte dat, als je er eenmaal staat is het prima maar met een schoenlepel erin zeg. Maar goed, de beheerder wist waar hij mee bezig was en gaf duidelijke aanwijzingen. Voor het eerst deze reis hebben we een camping met gratis wifi, dus eindelijk kon ik mijn site uploaden. Daarna werd het tijd om langdurig in de keuken te staan. Ik had asperges gekocht. Heerlijk, maar wel veel werk. Maar het was de moeite meer dan waard, we hebben zitten smullen. 's Avonds tussen het dvd kijken door nog in contact met het thuisfront een spelletje op de tablets zitten spelen. Zo ver weg en zo dichtbij, ik vind het echt de zegeningen van de moderne tijd.

Op woensdag laat in de ochtend vertrokken we onder een stralende zon richting het centrum. Een wandeling van ongeveer 25 minuten. We hadden vanaf de camping een plattegrondje mee, wat heel handig was. Het centrum bestaat uit allemaal gezellige, kronkelende straatjes. Je hebt soms geen idee meer waar je zit, maar met behulp van de kaart hebben we aardig wat gezien. Zeker het plein met de Münster was erg mooi en gezellig. Er was ook een marktje, veel verse produkten uit de regio werden daar verkocht. En aan de andere kant van de kerk stonden de kraampjes met Bratwurst letterlijk op een rij. En -echt wat voor ons- in het hele centrum overal bankjes. En als je zo op je gemak zit zie je heel wat leuks langskomen. Na een paar uurtjes slenteren en bankhangen, afgewisseld met het doen van wat aankopen, werd het tijd om terug te gaan naar de camping. We kwamen daar moe maar tevreden aan. We hadden een leuke dag in een mooie stad met heerlijk weer. 's Avonds aten we eens degelijk, een gekookte aardappel met broccoli en schnitzels. Het smaakte goed.

Foto's

Maandag 27 maart.
Brrr wat was het koud vannacht. Toen ik om 3 uur even wakker werd, was maar 8 graden binnen. Buiten was er zelfs nachtvorst. De hoogste tijd om de kachel aan te zetten en snel mijn bed weer in te duiken. Toen we opstonden was het al een beetje warmer en met de kachel daarna op de hoogste stand al snel weer comfortabel. Wim waagde zich toch naar buiten, de kou in. Hij ging broodjes halen bij de bakker naast de Edeka, aan het einde van de straat. De broodjes vielen een beetje tegen. Peperduur en niet eens echt vers. Morgen -zo heeft hij zich voorgenomen- loopt hij de andere kant op, naar de Aldi. De rest van de ochtend bleven we lekker in de warme camper. Hoe strak blauw de lucht ook was, wij hadden ons voorgenomen pas 's middags op pad te gaan. En inderdaad, toen wij ons eindelijk buiten waagden was het niet koud meer. En zo begonnen we weer aan onze wandeltocht van ruim anderhalve kilometer.
 
Met het mooie weer en de winkels allemaal open was het op straat een stuk gezelliger. Nu vonden wij Füssen gisteren al leuk, maar vandaag dus nog een stuk leuker. We zaten zo her en der fijn op een bankje in de zon. We gingen wat leuke winkels binnen. En ik vond ook nog eens nieuwe wandelschoenen, gelukkig. We gingen ook weer omhoog bij het stadhuisklooster. Daarvandaan kun je ook in de Baumgarten komen, een mooi stukje park waar de vogels zingen en de eekhoorntjes springen. We hadden er een fijne lunchpauze. Daarna ging het nog verder de hoogte in, we wilden ook de vesting van Füssen bezoeken. En het was de klim waard, een mooi gebouw om te zien. Het museum erin was helaas nog dicht. Dus als we dat willen zien zouden we nog eens in de zomer terug moeten komen. Voorlopig waren we ook heel tevreden om op de binnenplaats een tijdje in de zon te zitten en daarna weer naar beneden te lopen. Via wat kleine achterafstraatjes kwamen we weer uit bij de hoofdstraat en begonnen we aan de wandeling terug. Onderweg gingen we nog even de Edeka in voor een paar boodschappen. En eenmaal terug in de camper was het natuurlijk koffietijd.

Foto's

Zaterdag 25 en zondag 26 maart.
Hoewel de zaterdagochtend heel somber begon, werd het steeds helderder. Zo gingen we toch met wat zon voor de laatste keer Innsbruck in. Het was leuk om nog een rondje door de stad te lopen, we namen nu de minder voor de hand liggende straatjes en ondanks dat we al vaker hier waren zagen we toch weer nieuwe dingen. We hebben ook een aantal sportzaken van binnen gezien, mijn wandelschoenen beginnen uit elkaar te vallen dus het wordt hoog tijd voor een nieuw stel. Helaas kon ik daar niet voor slagen. Dan voorlopig maar wandelen op mijn zomerwandelschoenen die gelukkig ook in de camper liggen. We deden op het station nog voor de laatste keer Oostenrijkse boodschappen. Als pakezeltjes gingen we alweer met de bus van 3 uur terug. Het overstappen is inmiddels ook al routine, we konden nu zelfs medekampeerders die ook naar de camping terugwilden vertellen hoe en wat. Na een lekkere gevulde boerenomelet met geroosterd brood en 2 afleveringen van The 4400 gingen we vroeg naar bed. Komende nacht gaat de zomertijd in dus we hebben een uurtje minder.

En als je dan geen wekker zet, zoals wij eigenlijk nooit doen, heb je het idee dat je uitgeslapen hebt. Want alle automatische klokken zijn al vooruitgesprongen in de nacht. Gelukkig hadden we geen haast. Lekker rustig ontbijten en inpakken. Wim heeft nog een kopje koffie aan de buurman gegeven. Dat is een dappere fietser uit Napels die onderweg is riching Noorwegen. En als je dan 's nachts met bijna nachtvorst in je tentje hebt gelegen, gaat een bak warme koffie er natuurlijk goed in. We vertrokken om kwart over 10 van de camping. We hielden er namelijk rekening mee dat we de bus niet als tegenligger wilden hebben op de smalle weg vanaf de camping naar Natters. Via Innsbruck gingen we richting Fernpaß. Dat deden nog veel meer auto's, dus de pas over was grotendeels stapvoets rijden. Daarna konden we vlot doorrijden naar Füssen. Daar gingen we op een camperplaats net buiten het centrum staan, gelegen bij een kampeerbedrijf. Inchecken mocht bij de sportschool aan de overkant. We kregen daar een ook een plattegrond van de stad. We besloten gelijk op pad te gaan. In een half uurtje waren we in de Altstadt. Erg leuk om te zien, oude slingerende straatjes, mooie pleinen en een prachtig kasteelachtig klooster boven de stad, waar nu het Rathaus in zit. Helaas was het mooie weer vandaag een beetje op. Koud, bewolkt, zo nu en dan een klein beetje zon maar die gaf niet veel warmte. Maar aan de positieve kant, het regende niet.

Foto's

Vrijdag 24 maart.
Gisteren hadden we ontdekt dat de kabelbaan naar de Alpenzoo geheel gerenoveerd was en ook een station in het centrum van Innsbruck had gekregen. Tsja, in dertig jaar verandert er wel eens iets. Maar goed, dit wetende zagen wij onze kans schoon om naar de dierentuin te gaan. We namen dus al om 20 over 9 de (eerste) bus vanaf de camping. Vanaf het station moesten we nog een ruime 20 minuten wandelen naar de andere kant van het centrum. Op het nieuwe station Congres kochten we combitickets voor de Hungerburgbahn en de Alpenzoo. Het baantje ging eerst ondergronds, bij de Inn even naar boven om over de rivier te gaan. Daarna dwars door de berg totdat we bijna bij de Alpenzoo waren. Een leuk ritje. Vanaf het station was het nog een paar minuten lopen naar de dierentuin. Het was al bijna 30 jaar geleden dat we hier waren. Er is in die tijd veel -ten goede- veranderd. Mooie wandelpaden in plaats van modderpaadjes. Veel nieuwe verblijven, waaronder een mooi aquarium en veel volières waar je doorheen kunt wandelen. Het thema is nog steeds hetzelfde, gelukkig. Dieren die in de Alpen voorkomen of voorkwamen. Dus geen exoten in deze dierentuin maar er is genoeg te zien.
 
We hadden een fijne tijd hier. We namen de grote wandeling, zodat we alles konden zien. Die rondgang duurde ongeveer 3 uur en voerde 100 meter omhoog en weer terug. Ik was goed voorbereid, ik had mijn wandelstokken meegenomen. En daar heb ik ook veel aan gehad. Het weer werkte ook vandaag weer goed mee, lekker zonnig en aangenaam van temperatuur. Dus waar het leuk was konden we ook eens op een bankje gaan zitten en de dieren op ons gemak bekijken. Toen we helemaal rond waren gingen we met de kabelbaan terug naar het centrum. Op ons gemak gingen we terug naar het station waar we weer de bus van 3 uur hadden. Gewaarschuwd als we waren stapten we nu op de juiste plaats over en waren bijna een uur eerder dan de vorige dag terug op de camping. En die tijd kon ik goed gebruiken om mijn foto's uit te zoeken, ik had er weer zat gemaakt. Bij het avondeten maakten we de rest van de worsten, appelmoes en frietjes van gisteren op.

Foto's

Woensdag 22 en donderdag 23 maart.
Woensdag was een goede dag om afscheid te nemen van het skiën. Het was grauw met zo nu en dan wat regen. We hadden geen haast om weg te komen, dus op ons gemak pakten we wat in. Ondertussen hadden we tijd voor een lekker ontbijtje. Natuurlijk mocht ik mijn skispullen niet vergeten dus ik had de rugzak van de skischoenen op de plaats gezet waar mijn voeten staan als we gaan rijden. Gelukkig werken de grijze celletjes nog goed genoeg om deze geheugensteun niet nodig te hebben. Om half 10 waren we helemaal rijklaar, dus nog even uitchecken en betalen en daar gingen we. Het is maar een kort stukje naar Innsbruck, onze volgende bestemming. Maar met 2 boodschappen- en 1 tankstop deden we er toch nog 3 uur over. We konden ons eigen plekje kiezen op camping Natterer See, we staan ongeveer op dezelfde plaats als vorig jaar. Dat beviel toen goed dus zal het dat nu ook wel weer doen. In de middag gingen we nog even een frisse neus halen. Hoewel nog steeds bewolkt was het droog en niet koud. Verder was het wel een dag met stress. Thuis de cv-ketel kapot dus veel overleg met het thuisfront over wat nu? En dan daarna in de camper de waterpomp van het toilet die er mee ophoudt. De hele avond puzzelen en zoeken op internet, overleggen en tussendoor nog net onze kalkoenschnitzels met wedges en doppers met wortels gegeten. Maar van dvd kijken kwam het bij hoge uitzondering niet.

En het zoeken ging ook op donderdag nog door. In de camper bleek het uiteindelijk om een kapotte zekering te gaan. Gelukkig gingen we naar Innsbruck waar volop winkels zitten en al bij de eerste poging (een Saturn) vonden we wat we zochten. Het overleg met thuis over de cv had wat meer voeten in de aarde. Uiteindelijk besloten een nieuwe ketel te laten installeren. Hoe dat af gaat lopen moeten we nog even afwachten. Maar goed, wij waren dus met de (gratis) bus vanaf de camping naar Innsbruck gegaan. We hadden daar een fijne dag, ik slaagde voor een mooi nieuw badpak en ik vond een mooie oude ets van Mayrhofen. Het weer werkte mee, redelijk zonnig en een goede temperatuur. Alleen wel een flinke wind, maar je kunt niet alles hebben. Uiteindelijk besloten we de bus van 3 uur terug te nemen. Nog even snel snel wat eten kopen bij de M-Preis op het station. En toen dus de busreis. Hé, zei Wim, hij rijdt terug anders dan heen. Maar nee hoor. De bus van 3 uur gaat niet naar de camping, maar naar het ziekenhuis. We hadden op het pleintje in Natters over moeten stappen. Dus bij het ziekenhuis in de bus blijven zitten tot het pleintje in Natters. Om de tijd te doden dan nog maar een keer boodschappen doen in de lokale supermarkt (ook al een M-Preis) en uiteindelijk met de bus van 4 uur toch naar de camping. Achteraf hadden we dus beter langer in Innsbruck kunnen blijven, maar morgen zullen we er erg in hebben. Maar de frankfurters met patat en appelmoes smaakten wel heel erg lekker na al die avonturen.

Foto's

Maandag 20 en dinsdag 21 maart.
Een stralend begin van de nieuwe week. Dus na een rustige ochtend trokken we er weer op uit. Wim ging een wandeling maken en zou onderweg ook boodschappen doen. Ik had weer een skidag voor de boeg. Vanwege de blauwe lucht en de stralende zon besloot ik nog eens naar de Penken te gaan. Helaas was het weer eigenlijk een beetje te goed. Door de zon en de warmte was de sneeuw behoorlijk zacht geworden. Het was dus hard werken, daar boven. Maar desondanks had ik een fijne dag, alleen was ik niet gewoon moe toen ik terugkwam in de camper, maar letterlijk bekaf. Dus maar even een uurtje op bed gaan liggen voordat ik het eten ging maken. Bij de sla en aardappelsalade die we nog over hadden had Wim weer de minischnitzeltjes gehaald die we vorige keer zo lekker vonden. Ook deze keer smaakte het weer prima. 's Avonds keken we weer een paar afleveringen van The 4400. Een serie uit 2004 die we toen geweldig vonden en die ons ook nu weer kan boeien. Maar om 10 uur was ik toch wel heel blij dat ik mijn bed weer in kon duiken.
 
Onze laatste dag in Mayrhofen. Hoewel het bij het opstaan flink bewolkt was, trok dat in de loop van de ochtend aardig weg. We konden dus alweer met zon op pad gaan. Wim wandelde nu de andere kant op (een stukje richting Zell am Ziller zeg maar) en ik ging voor de laatste keer skiën op de Ahorn. Hoewel het hier beter was dan de vorige dag op de Penken, was het ook hier moeilijker skiën dan vorige week, de sneeuw is toch wat papperig van de warmte. Maar verder was het natuurlijk heerlijk, lekker buiten in het zonnetje. Eenmaal terug in de camper -en natuurlijk na de koffie- maakte ik met de rest van de groenten van eergisteren en fijngesneden varkensvlees een heerlijke wokschotel, met een stukje kroepoek erbij. Smullen dus weer.

Foto's

Zaterdag 18 en zondag 19 maart.
We zagen de bui op zaterdagochtend -figuurlijk- al hangen. Het was deze nacht bij lange na niet zo koud als de voorgaande nachten. En meestal duidt dat op bewolking. En inderdaad, toen de gordijnen opengingen was het voor het eerst niet zonnig maar zwaar bewolkt. Een goede dag om eens uit te rusten dus na 6 dagen skiën. Maar niet om de hele dag binnen te blijven zitten. Om half 11 gingen we op pad voor een wandeling. Vanaf de camping loop je zo het bos in. Er gaat een mooie route langs de bosrand naar Mayrhofen. Er vielen wat druppeltjes uit de wolken, maar regen kon je dat niet eens noemen. We konden dus gewoon een pauze nemen en lekker op een bankje gaan zitten. Vervolgens kwamen we aan de verre kant het dorp in en liepen over de hoofdstraat langs de winkels weer terug richting de camping. Onderweg gingen we de Spar nog even in voor wat boodschappen. Toen we met 2 volle tassen weer buiten kwamen, was het echt gaan regenen. Gelukkig waren we voorzien van paraplu's. Inmiddels waren ook de toppen van de bergen (en daarmee de skigebieden) gehuld in de wolken. Eenmaal terug op de camping ging binnen lekker de kachel aan, alsmede de Senseo. Wij vermaken ons ook goed als het eens slecht weer is. 's Avonds hadden we een lekkere en makkelijke maaltijd met sla, aardappelsalade en minischnitzeltjes.
 
Na een nacht en zondagochtend met veel regen begon het aan het einde van de ochtend gelukkig weer op te knappen. Voor mij toch nog even geen skidag, dat komt morgen wel weer. Eens samen wat ondernemen is ook erg fijn. Toen het zonnetje begon te schijnen gingen wij op pad. Eerst met de bus naar het centrum van Mayrhofen. Daarvandaan liepen we door de "andere kant" van het dorp naar de M-Preis. We hadden heel wat inkopen op ons lijstje staan, veelal spullen om mee naar Nederland te nemen voor onszelf en ook voor anderen. Mijn rugzak en Wims boodschappentassen zaten vol! Dus toen we op de wandeling terug in het centrum waren besloten we de tweede helft van de wandeling maar te vervangen door opnieuw een busritje. Zodoende waren we om een uur of 3 al weer terug in de camper. Ik besloot om na de koffie maar eens uitgebreid te gaan douchen. Rond deze tijd is het nog heel stil en ik had de keuze welke badkamer ik wilde gebruiken. En als er niemand staat te wachten sta je toch meer op je gemak onder de douche. Daarna had ik een hele berg groente om te snijden, voor vandaag en overmorgen om lekker mee te wokken. Vandaag werd het een provencaalse schotel, met een rood wijntje erbij. En zoals altijd sloten we de dag af met het kijken van een dvd.

Foto's

Donderdag 16 en vrijdag 17 maart.
Het was donderdag weer prachtig weer. Zo mooi, dat ik er zin van kreeg om eens op de Penken te gaan skiën. Het is daar iets zwaarder maar er is wel veel meer variatie in pistes. Ook om te fotograferen was het natuurlijk leuk om weer andere dingen te zien. Nou, het viel niets tegen. Sterker nog, het ging prima. Ik heb er heerlijk geskied en genoten van de sneeuw, het mooie weer en de prachtige vergezichten. Wat een fantastische dag had ik daar. Ook Wim had het prima gehad, hij is richting de Ahorn (maar niet helemaal tot boven) wezen wandelen. Hij was iets eerder terug in de camper dan ik, dus bij binnenkomst werd er gelijk koffie voor me gezet. Dat gaat er altijd heel goed in na het skiën. Daarna maakte ik een pot chili con carne, die schoon opging.
 
Hoewel er voor de vrijdag een omslag van het weer was voorspeld, viel dat alleszins mee. De hele ochtend was het zonnig met zo nu en dan wat wolkjes. Geen enkele reden om niet op pad te gaan. Ik ging weer skiën op de Ahorn, Wim maakte een wandeling naar en door de Stillupklamm. Beiden waren we heel blij met onze dag. De zon bleef de hele dag schijnen en het was puur voorjaarsweer. Aan de sneeuw was het voor het eerst ook wel te merken, zeker nog niet slecht maar wel wat zachter dan voorheen. Wim had na zijn wandeling ook nog wat boodschappen gedaan. Voor mij was het een verrassing wat we zouden eten, het bleken heerlijke verse broodjes met frankfurters te zijn. Smullen!

Foto's

Dinsdag 14 en woensdag 15 maart.
Ook op dinsdag trok ik weer naar de Ahorn om te gaan skiën. Het weer was iets minder mooi dan de vorige dagen, maar bewolking waar zo nu en dan een zonnetje doorheen kwam was ook zeker niet slecht. Duidelijk was te voelen dat het wel wat kouder was geworden, maar dat komt de kwaliteit van de sneeuw alleen maar ten goede. Het was weer een heerlijke middag. Het skiën ging prima en ik had het weer reuze naar mijn zin. Tijdens mijn pauze zag ik ineens een bruidspaar uit de skilift komen. Dan kijk je toch even raar op, lijkt me maar koud zo in je jurk met blote armen. Maar het zal vast een prachtige trouwreportage worden. Ik kon het niet laten zelf ook even een paar foto's te nemen. En wat fotograferen betreft heeft Wim ook goede dagen. Tijdens zijn wandelingen heeft hij al heel wat mooie vogels gezien en op de foto gezet. Rond half 5 waren we weer allebei terug in de camper. Even uitpuffen met een kopje koffie, wat smaakt dat dan heerlijk na zo'n dag. En 's avonds aten we bami. Lekker snel klaar, thuis al gemaakt en ingevroren meegenomen.
 
Het weer was op woensdag ongeveer hetzelfde als de vorige dag. Onze dagindeling ook. Dat wil zeggen, tot aan het avondeten. Ter ere van ons 32-jarig huwelijksjubileum hadden we van mijn lieve pappa een etentje aangeboden gekregen. Direct naast de camping zit een hotel met een prima restaurant. We hebben daar heerlijk en gezellig gegeten. Bij het vertrek kregen we daar ook nog een schnapps aangeboden. En dat bovenop de wijn die we bij het eten al hadden gedronken. We gingen zeer vrolijk terug naar de camper.

Foto's

Zondag 12 en maandag 13 maart.
Eindelijk was het zover, ik ging weer skiën. Na een rustige ochtend haalde ik eindelijk mijn skispulletjes te voorschijn, waaronder mijn nieuwe skies. Geen gedoe met skies huren dus meer! Met de bus naar de lift, het busschema en de route zijn aangepast wat een vooruitgang is. Om 12 uur kocht ik een middagkaartje en kon met de grote gondel omhoog. Daarna eindelijk mijn nieuwe skies aan en gaan! En het ging gelijk goed, ik heb de hele middag goed kunnen skiën. De skies doen het prima en de omstandigheden werkten ook mee. Goede sneeuw, een lekkere zon en maar niet te warm. In de zon uit de wind zelfs boven de 10 graden, maar de lucht (en het lichte windje) waren een stuk koeler waardoor de sneeuw ook in de zon toch mooi bleef. Het skiën ging zo lekker dat ik niet aan een pauze nemen toekwam. Om half 4 ging ik weer met de gondel omlaag en daarna met de bus terug naar de camping. Ik was moe, maar vooral heel tevreden. Terug in de camper trof ik Wim, die een mooie wandeling had gemaakt dus ook zijn dag was prima geweest. We dronken even een kopje koffie, daarna ging ik douchen en het eten maken. En oh, wat smaakten de noedels met varkenshaas en italiaanse groenten lekker na zo'n dag. Na nog een beetje dvd kijken vielen de luikjes al bijna dicht dus om 10 uur was het echt bedtijd.
 
Op maandag ging ik om dezelfde tijd op pad, ook het skiverhaal leek op dat van gisteren. Alleen heb ik nu wel een half uurtje pauze genomen. De benen waren nog een beetje zwaar van gisteren. Na de pauze ging het skiën gelukkig weer veel beter. Het weer was nog steeds erg goed, alleen was de lucht niet meer de hele dag strakblauw, soms waren er wat wolkjes te zien. Rond dezelfde tijd als de vorige dag was ik weer terug in de camper. Na koffie en douchen ging ik poffertjes maken. Tijdens het eten gezellig zitten skypen met Serra. Daarna nog wat dvd kijken en weer vroeg naar bed.

Foto's

Vrijdag 10 en zaterdag 11 maart.
Op vrijdagochtend half 10 stond de camper helemaal klaar voor vertrek. Net terug van de APK (alles goed gelukkig), ingepakt en volgetankt. Hoog tijd dus, om op pad te gaan. We vertrokken met kilometerstand 93501 en zetten koers richting Külsheim. De camperplaats daar is ongeveer halverwege richting Mayrhofen, dus zeer geschikt als tussenstop. We begonnen de dag met mist maar al snel trok die op en was het mooi en zonnig buiten. Op de weg was het behoorlijk druk, we troffen 1x een lange file (ruim een half uur vertraging) en ook nog wat kortere files. Zodoende kwamen we pas om half 6 in Külsheim aan. Gelukkig was er nog plaats zat en konden we ook de stroomkabel nog aansluiten. Op het menu stonden poffertjes dus binnen de kortste keren zaten we te eten. Na het eten hebben we nog wat zitten gamen op onze tablets (fijn dat deze camperplaats gratis wifi aanbiedt) en om 10 uur gingen de lampjes uit.

Vroeg naar bed dus ook weer vroeg op. Krentenbrood uit de vriezer als ontbijt en snel op pad. Om 8 uur zetten we al koers in zuidelijke richting. Eerst naar de Kaufland in Igersheim voor boodschappen en tanken. Daarna werd de Tomtom dan eindelijk ingesteld op Oostenrijk. Ook op zaterdag was het druk op de weg en kwamen we ongeveer evenveel files als de vorige dag tegen. We waren blij dat we net voorbij München de grote weg afgingen. Het laatste stuk van de rit is ook het mooiste stuk. Langs de Tegernsee en Achensee het Zillertal in. Om iets over half 5 kwamen we aan op de camping in Mayrhofen. Er waren nog 4 plaatsen vrij waarop onze camper past en die lang genoeg vrij zouden blijven voor onze maximale verblijfsduur hier. Wij kozen de plaats op het middelste terras, met mooi uitzicht, harde ondergrond en dichtbij het nieuwe (mooie!!) sanitair gebouw. Met het eten hadden we weer voor iets makkelijks gekozen, deze keer een westernschotel uit de diepvries. Even opbakken en aan tafel. We sloten de dag weer traditioneel af met het kijken van een dvd-tje en ook nu doken we vroeg onder de wol.

 

© Heidi Holster