Zondag 14 en maandag 15 april.
Na een koude nacht bleken we ook een witte ochtend te hebben. Toch niet te geloven, half april en het sneeuwt! Geen natte sneeuw, echte mooie witte vlokken. Gelukkig alleen in de vroege ochtend en het bleef niet liggen. Dus na ons ontbijtje en de koffie konden we gezellig op pad gaan. We hadden namelijk iets gelezen over een Floumaart (dat is Luxemburgs voor vlooienmarkt) en daar wilden we wel naartoe. Na wat zoeken op Google was ik er achter dat het op het parkeerterrein van de LCD zou zijn, dat is het Lyceum van Diekirch. Kwam mooi uit, dachten we, dat is vlak bij de camping. En toen we er kwamen.... was er niets te zien. Nog eens gezocht op Google maps. Aha, de school heeft 2 afdelingen. Dus liepen we naar de andere, in het centrum naast het park, en troffen daar inderdaad een leuke rommelmarkt aan. We hebben er uitgebreid rondgeneusd en kwamen er niet met lege handen vandaan. Al is het ook weer niet zo dat we heel veel gekocht hebben. En het meeste wat je op een rommelmarkt ziet is ook daadwerkelijk rommel. Vroeg in de middag kwamen we weer terug en zowaar, in de loop van de middag liet zelfs de zon zich nog zien. Wij lieten ons tcoh niet verleiden tot nog een wandeling, een beetje rustig aan doen is ook wel lekker. 's Avonds aten we lekker chili con carne en keken nog even DVD. Daarna bijtijds naar bed, we willen morgen niet al te laat vertrekken.
Op maandag, na ons versgebakken broodjes ontbijt, gingen we voor het laatst onze spulletjes opruimen. Dat is zo'n laatste dag net een beetje anders, omdat nu bijvoorbeeld ook de opladers van tablets enzovoorts ingepakt worden. Ook moest de keycard van de douche bij de receptie ingeleverd worden (en daarvoor kregen we de 20 Euro borg terug). Toen we om half 10 rijklaar waren, zetten we koers richting Monschau. Een leuke rit van zo'n 2 uur door Luxemburg, België en Duitsland. We reden aan het centrum van Monschau voorbij maar gingen in een voorstad naar de Kaufland. Nog één keer deden we Duitse boodschappen, en dat deden we in stijl. Een hele volle boodschappenkar was daar het reusltaat van. De koelkast en vriezer zaten vol met spullen voor thuis, daarnaast hadden we ook nog 2 boodschappentassen gevuld. Nu hoefden we alleen nog maar naar huis te rijden. Met weinig files, met 2 pauzes en zelfs de brug niet tegen lukte dat goed. We waren om half 5 thuis. Met 119970 op de teller mag de camper weer een poosje uitrusten.
Vrijdag 12 en zaterdag 13 april.
En zo zwaaiden we op vrijdagochtend na een extra lang verblijf dan toch de Europapark camping gedag. Met in ons achterhoofd dat we volgende week naar huis willen gaan zochten we nog een leuke bestemming halverwege. Uiteindelijk besloten we om richting te zetten naar Diekirch, in Luxemburg. De camping kwam leuk over evenals de ligging. Wel rustig, niet saai. Na de boodschappen (die we in Ettenheim deden) sloegen we de grote weg op. We hadden de Tomtom ingesteld op wel snelwegen, geen tolwegen. Zo kregen we een leuke gevarieerde route die ook nog een stuk door Frankrijk ging. We hadden een voorspoedige rit en kwamen al om half 3 aan op de beoogde camping. Er hing een briefje op de receptie: "Kies maar een plekje uit op de plaatsen langs het water. Inchecken kan na 4 uur in het grand café of morgenochtend bij de receptie." Dus wij hebben een leuk plekje gekozen, een kopje koffie gedronken en zijn daarna -het weer was nu in ieder geval nog goed- het stadje gaan bekijken. Het is maar klein, niet veel bijzonders. Maar de wandeling ernaartoe langs de rivier was heerlijk. Ook het parkje langs het water beviel ons goed. Eenmaal terug checkten we in en besloten hier tot maandagochtend te blijven.
Op zaterdag was het nog steeds goed weer. Droog, soms wat zon. Wel erg koud maar daar kun je je op kleden. Dus wij gingen 's middags weer naar het centrum van Diekirch. We hadden allerlei aankondigingen gezien van de paasmarkt, dat leek ons wel leuk. Dat viel dus zwaar tegen, een paar kraampjes zo hier en daar. Had was ook eigenlijk meer een mini braderie, maar 1 kraampje had überhaupt paasspulletjes. Maar goed, wederom was de wandeling leuk en het zwerven door het stadje ook. We kwamen bij een oud kerkje uit, waar we ook eens binnen gingen kijken. Het bleek dat het gebouw zijn geschiedenis was begonnen als een Romeins huis. Later is er een toren bijgezet en dan heb je een kerk. Dat zijn de leuke dingen om tegen te komen, voor ons. Wederom langs het water (nu aan de andere kant van de rivier) liepen we terug naar de camping. Er zijn 2 voetgangersbruggen over de rivier de Sure. Eén vlakbij de camping, de andere bij het parkje. Ertussenin ligt nog een grotere brug, waar ook het verkeer over kan rijden. Ook aan beiden kanten van de rivier zijn mooie wandel- en fietspaden. Wat dat betreft is het een leuke omgeving waar we zitten. Na de koffie ging ik snel de keuken in. Veel te doen, maar wel de moeite waard. Er stonden namelijk asperges op het menu. Ze waren heerlijk, botermals, het was echt genieten.
Zaterdag 6 t/m donderdag 11 april.
Na een heel druk weekend (met op zaterdag goed weer, op zondag een druilerige dag) waarin we ons toch goed vermaakten bleek het ook op maandag nog niet heel stil te zijn in het Europapark. Twee weken voor Pasen en er blijken al landen/streken te zijn waar het al paasvakantie is. Op dinsdag en woensdag was het een stuk stiller in het park. Maar dat had veel met het weer te doen. Twee dagen bijna onafgebroken regen. We hebben beiden dagen het park wel bezocht maar de bezoeken korter gehouden en steeds een paar overdekte attracties gedaan en shows bezcoht.
En toen werd het donderdag. We hadden al besloten nog een dag langer te blijven als het goed weer zou zijn. En dat was het. Perfect zelfs. Zonnig maar niet te warm. Natuurlijk wel drukker in het park maar niet te druk. Ik kon dus alle attracties die ik eerder wegens extreme drukte of slecht weer had overgeslagen nog inhalen. We bleven tot sluitingstijd in het park, ik kwam bekaf maar zeer tevreden om kwart voor 7 weer terug in de camper. Koken hoefde niet meer, we hadden lekker in het park in de pizzeria wat gegeten.
Vrijdag 5 april.
De regen was gelukkig in de loop van de nacht opgehouden, het was wel een koude nacht geweest. Voor het ontbijt namen we onze laatste pakje krentenbrood uit de vriezer. Na de koffie pakten we de losse spulletjes in en gingen we weer op pad. We zetten koers richting Rust, om een paar dagen naar het Europapark te gaan. Onderweg keken we onze ogen uit! In het Zwarte Woud (waar we dwars doorheen moesten rijden) lag gewoon een pak verse sneeuw. Wij hebben het bij deze omgedoopt tot het Witte Woud. Gelukkig waren de wegen schoon en was het prima rijden. Onderweg zag ik een grote Lidl, dus daar hebben we even een pauze genomen en wat boodschappen gedaan. Dan hebben we genoeg te eten bij ons voor de dagen die we in het Europapark verwachten te blijven.
Net iets na 12 uur reden we de camping op. Niet als allereerste maar er stonden nog maar weinig campers en caravans dus we konden een uitstekende plaats kiezen. Altijd zo fijn om hier weer te zijn. 's Middags volgden er nog vele kampeerders die allemaal veel zin hebben in de seizoensopening van het park morgen. Tegen de avond was de camping al bijna vol. Ondertussen konden we de middag hier ook goed gebruiken. Het was de eerste keer in 4 weken dat we goede wifi hadden, dus er viel nogal wat mail te lezen, er kon weer een stuk website geplaats worden enzovoorts. Ook een rondje wandelen over de camping (ingericht als een westerndorpje) mocht niet aan de middagbesteding ontbreken. Ik zie de Silver Star achtbaan alweer wachten op mijn bezoek morgen. De avond op de camping was erg gezellig, eerst kwam er een grote groep luchtballonnen over varen, daarna speelde er een orkest. Ik rende steeds naar buiten met mijn camera, ik had bijna het eten aan laten branden. Maar gelukkig roerde Wim nog voor me in de noedels zodat we toch nog lekker konden eten.
Woensdag 3 en donderdag 4 april.
Nadat de zelfgebakken broodjes in onze magen beland waren zetten we wederom koers naar de camping aan de Bodensee die voor maandag te ver weg was. Nu zou het nog maar een kort stukje zijn. Het had echter nog wat haken en ogen.... Allereerst kwamen we in Lindau een wegomlegging tegen. Geen probleem. Maar op de rotonde liepen er 2 wegomleidingen door elkaar heen. En ja, als ze dan allebei alleen maar "Umleitung" heten.... Precies wij hadden de verkeerde afslag genomen. Maar het was makkelijk op de lossen. Rechtdoor tot je het water ziet en dan naar rechts. Via leuke kleine wegen kwamen een stukje voorbij Lindau op de B12. Toen besloten we om in Friedrichshafen te stoppen. Daar zit een groot winkelcentrum met o.a. een bouwmarkt en een Kaufland. Wij hadden een lege gasfles dus die konden we daar mooi ruilen voor een volle. En aansluitend even wat boodschappen gedaan. Nou, toen was het nog maar een uurtje naar de camping. Een leuk laastste stukje pal langs de Bodensee. Enthousiast reden we het dorp Ludwigshafen in. We volgden de bordjes naar de camping tot we op een rotonde kwamen. Linksaf afgesloten. Voor het dorp Bodman rechtdoor de omleiding volgen. Daarna nergens meer een bordje linksaf voor de camping of het dorpje Bodman gezien. Jammer, maar er was geen enkele speciale reden om daarnaartoe te gaan, behalve dat het ons daar wel leuk leek. We hadden geen zin om terug te rijden tot Ludwigshafen en alles opnieuw te proberen.
Dus reden we een stukje door en keken of we een andere leuke camping konden vinden. En ja hoor, 10 kilometer verderop al. Dus kwamen we in het dorpje Engen uit. Een grappige camping waar we een prima plekje kregen. Er is zelfs een soort van Wifi, soms. Ik kon met pijn en moeite mijn website gedeeltelijk oploaden, verder eigenlijk niet veel. En och, waar ik mijn rösti, kalkoen en sla ook eet, het smaakt me overal goed. In de avondschemering sloeg het weer om. Ineens een harde windvlaag en donkere wolken. Later op de avond ook regen en gelijk een stuk kouder. Die regen bleef ook bijna de hele donderdag vallen. En omdat wij niet het idee hadden dat het dorpje Engen nou een wandeling van een half uur door de regen waard was (je moet er dan ook nog rondlopen om wat te zien en weer terug berg op) besloten we om er maar een rustdag van te maken. Pas om half 11 aan het ontbijt, laat koffie drinken, dat soort dingen. Ik heb mijn tijd wel nuttig besteed door alles op mijn laptop eens te back-uppen. We hebben toch wel een leuke dag gehad daardoor.
Dinsdag 2 april.
We hadden gisteren bij de Aldi croissants meegenomen, dus een lekker ontbijt (maar mijn voorkeur gaat toch wel uit naar de croissants van Hofer in Salzburg). Daarna gingen we beiden aan de slag met de foto's die we gisteren gemaakt hadden. Ik voor het reisverslag, Wim voor zijn vogel database. Lekker knus in de camper, kopje koffie erbij, kacheltje aan. Een gezellige ochtend. Tegen 12 uur was het buiten inmiddels ook lekker warm en gingen we op pad. Vanaf de camping naar het bos, door het bos tot boven aan de (momenteel erg groene) skipiste. Toen een trapje af het bos uit en door het stadje naar het oude centrum. Een leuke wandeling. Daarna een rondje door de Altstadt gelopen. Het is niet groot, eigenlijk maar 2 mooie straten en een pleintje. Maar leuk om er een rondje te lopen. Er zijn nog oude kerken, een stuk van de stadsmuur met diverse torens en wat oude gebouwen.
Nadat we het centrum goed bekeken hadden gingen we weer terug. Dat was een moeilijkere wandeling, want nu moesten we de berg weer op. Gelukkig staan er zo hier en daar bankjes onderweg zodat we de nodige pauzes in konden lassen. We gingen nu niet via de skilift maar namen het bospad dat paralel aan de weg loopt. En ook dit was een leuk stukje om te lopen. En oh, wat smaakte de koffie goed toen we terug waren! Pas toen ik uitgebreid had uitgepuft ging ik de keuken in, er stonden karbonades en biefstuk met sla en aardappelsalade op het menu. Makkelijk en oh zo lekker. Tijdens het dvd kijken nam ik nog een ijsje na. Om kwart voor 10 gingen de luikjes al dicht.
Maandag 1 april.
Geen 1 april grap. We gingen weer terug Oostenrijk in. Nou was het maar een kort stukje omdat we dat de leukste route vonden om te rijden. Gebruik makend van die situatie stopten wij bij Kössen nog even om te tanken (scheelt toch zo'n 10ct per liter diesel ten opzichte van Duitsland) en om boodschappen te doen. In Oostenrijk verkopen ze Frühstücksmilch (magere melk), in Duitsland kom je dat nergens tegen. Dus 6 pakken op voorraad genomen. Ook de verse knakworstjes zijn nergens lekkerder dan in Oostenrijk dus die moesten ook mee. Onze rit was schitterend. We kwamen door nog echt winterse gebieden. Zo maakten we een tussenstop op een parkeerplaats waar de sneeuw nog een meter hoog lag, het meer grotendeels bevroren was en de langlaufers je om de oren vlogen. Er waren stukken waar we tussen witte muren doorreden. Maar zodra je wat lager kwam reed je onder zomerse omstandigheden. En de zon liet het de hele dag niet afweten, wat heerlijk! Toen we in Duitsland door een dorpje reden stopten we daar nog even bij de Aldi. We weten nog niet wat de komende dagen gaan brengen, zo zijn we qua eten in ieder geval "veilig".
De langste tussenstop was bij de rivier de Lech. Een parkeerplaats direct naast een hoge brug. Je kunt over de brug wandelen om van het uitzicht te genieten. Je kunt ook de trap naast de brug af om alles vanaf "waterniveau" te zien. Wij deden beiden. Het was er geweldig mooi. Bossen, turquoise water en veel vogels. Wim maakte er zelfs mooie foto's van een kruisbek, een serie waar hij -terecht- heel trots op is. Na deze wandeling vonden we het wel tijd worden om een plek te zoeken voor een overnachting. We raadpleegden de ACSI-gids en zagen iets naar onze zin, in Isny im Allgäu. Om een uur of 5 kwamen we daar aan. Het zag er zo mooi uit en we lazen dat Isny een leuke Altstadt heeft. We besloten spontaan om maar gelijk voor 2 nachten te boeken. Het plekje waar we staan is prima, het sanitair netjes en het meertje op de camping erg leuk. Heel klein, je loopt er in 5 omheen. Maar er zitten wel kikkers in. En veel ook! Ik heb mijn ogen uitgekeken. Na onze lekkere maaltijd met kalkoen, groenten en noedels en de onvermijdelijke dvd was de dag al weer voorbij.
Zaterdag 30 en zondag 31 maart.
Op zaterdag waren we al vroeg uit de veren. Er was nog wel tijd voor een lekker ontbijt, maar al voor 9 uur reden we de camperplaats af. We zetten koers naar Freilassing, net aan de Duitse kant van de grens. We deden daar boodschappen bij Kaufland. Maar dat was ons bijna niet gelukt. We volgden netjes de routeaanwijzingen van Tomtom, toen bleek dat de ingang van de parkeerplaats naar een parkeergarage te leiden. Daar konden we natuurlijk niet in. Achteruit terug de drukke doorgaande weg op vonden we ook geen optie. Dus zijn we maar tegen de richting in om de winkel heen gereden. De parkeerplaatsen daar waren te klein voor een camper. Maar achter de winkel bleek in een zijstraat wel genoeg parkeerruimte te zijn. Dus konden we alsnog inkopen doen. Daarna reden we binnendoor de mooie route naar Inzell. Om half 12 kwamen we op de camping aan, we boekten voor 2 nachten. Inzell is maar een klein dorpje, er valt niet veel te beleven, zagen we toen we even een rondje gingen lopen. Maar dat is gunstig voor onze uitrustplannen. De camping zelf is wel mooi en het uitzicht op de bergen rondom grandioos. Dus op het warmst van de dag lekker buiten gezeten (de wind was wel fris) en daarna aan de slag met mijn foto's. Lekker een bakkie koffie erbij, we hadden een gezellige middag. 's Avonds maakte ik een chicken tonight met kalkoen -het moet niet gekker worden- en verse groenten met rijst. En omdat je van uitrusten ook heel moe wordt gingen we gewoon weer om 10 uur naar bed.
Op zondag leek het alsof we uitgeslapen hadden, maar dat kwam gewoon omdat de zomertijd begonnen was. Eigenlijk was ik gewoon om half 7 wakker. Dat leverde een lekkere lange dag op om niets te doen. Nou ja, niets doen.... om het rustig aan te doen. Beetje aan mijn foto's werken, lekker laat ontbijten, "uren" onder de douche staan (dat krijg je ervan als het allemaal zo mooi en luxe is) en weer wat rommelen met de foto's. 's Middags zowaar nog een klein stukje gewandeld om even de benen te strekken. En daarna ter compensatie naast de camper in de zon gezeten, genietend van het prachtige uitzicht aan alle kanten. Van zo'n dag kom je nou echt helemaal bij. 's Avonds bakte ik voor Wim karbonade's, zelf nam ik een biefstukje. We aten er witte boontjes en aardappelsalade bij. Erna waren er nog overheerlijke aardbeien. Het lukte me om 2 afleveringen van Farscape (best een leuke serie) af te kijken zonder te knikkebollen. Maar toch was ik om kwart over 10 blij weer in mijn bed te rollen.
Vrijdag 29 maart.
Het ontbijt is hier een routine geworden. Broodjes en croissants van de Hofer. Zo heerlijk, ik zal ze missen als ik hier weg ben. Na de koffie gingen we voor het laatst de stad in. Het was vandaag stralend mooi weer. Salzburg beviel ons al goed, maar in de zon is het toch het allerleukst om door een stad te lopen. We stapten bij de Markantplatz uit en liepen een stukje door de oude steegjes waar maar weinig toeristen komen. Daarna gingen we richting de Salzach. We liepen aan beide kanten van de rivier heerlijk langs het water. Zo nu en dan zaten we op een bankje in de voorjaarszon. We kruisten de Salzach een paar keer op leuke voetgangersbruggen. En overal zie je de vesting en de bergen als achtergrond, het lijkt hier wel een filmdecor.
We sloten onze wandeling af in de prachtige Mirabellgarten. Hier is Do-Re-Mi uit de Sound of Music gefilmd. Via een paar winkelstraten stapten we weer op de Markantplatz op de bus. Nog één keer naar het Arena Einkaufzentrum. Nadat we boodschappen hadden gedaan gingen we terug naar de camperplaats. Door op een andere plaats over te stappen op de bus naar de camperplaats zagen we nog een ander stukje van de stad. We hadden Kaiserschnitzels, Träumgemüse en noedels als (lekker!) avondeten. Mijn ogen vielen al bijna dicht tijdens het dvd kijken dus maar weer vroeg naar bed gegaan.
Donderdag 28 maart.
Na wederom een lekker croissantjes ontbijt gingen we redelijk vroeg op pad. Voor vandaag stond de dierentuin op het programma. Deze ligt ten zuiden van de stad (wij zitten op een camperplaats aan de noordkant). Maar met 2 bussen kom je er toch goed en net binnen het uur. De dierentuin ligt tegen een berg aan, maar je hoeft niet de hoogte in om alle verblijven te zien. Hoewel het geen grote dierentuin is, was er genoeg te zien. De dieren zijn ondergebracht per werelddeel. Het Afrika gebied (we vermoedden dat dat vrij recent aangelegd is) vonden we het mooiste. Maar ook de grote katten (jaguars, sneeuwluipaarden en poema's) waren goed te zien in hun toch mooie ruime verblijven. Maar voor mij was het hoogtepunt toch het verblijf van de poolwolven. Toen we daar kwamen waren ze vrij actief, zo mooi en indrukwekkend om te zien. In zo'n 3 uur waren we rond geweest. Nu hadden we in de folder van de Salzburgcard gezien dat een tochtje met de Untersberg kabelbaan ook inbebrepen was. En bij het instappen van de bus naar de dierentuin hadden we gezien dat die kabelbaan het eindstation van de busrit was. De conclusie: wij gaan daar eens een kijkje nemen.
En zo zaten we om 2 uur ineens in de kabelbaan om een kwartier later in de sneeuw te staan. We waren niet echt voorbereid op dit uitstapje. Met betere schoenen en wandelstokken hadden we een stuk verder kunnen komen. Maar desalniettemin genoten we van het schitternde uitzicht. En op bij en het kruis op de top (vanaf het platform naast de lift goed te zien) zaten tientallen alpenkauwen en alpenkraaien. Wim heeft zijn hart op kunnen halen met te proberen ze op de foto te zetten. Een uur nadat we naar boven gingen, vertrokken we in omgekeerde richting. Daarna met de 2 bussen terug naar de camperplaats. Na onze koffiepauze gingen we weer de deur uit. We liepen naar de bushalte, maar niet om nog eens met de bus weg te gaan. Direct daarachter ligt namelijk Gasthof Jägerwirt. We hadden bedacht daar eens te gaan eten. We hadden beiden een mixed grill met een glaasje "gespritzte" wijn. Het bleek een leuk gezellig restaurant te zijn, vlotte bediening en -het voornaamste- erg lekker eten. Ook goede service, met een glaasje water bij het drinken. Zouden we nog eens naar Salzburg gaan, dan zou ik er best nog eens willen eten.
Woensdag 27 maart.
Het weer stelde teleur, een bewolkte koude dag met soms een paar druppels regen. Na wederom een Hofer ontbijt (echt de lekkerste gevulde croissants ooit) gingen we toch naar de vesting Hohensalzburg. Door het gezellige centrum van Salzburg naar de oudste (maar wel gerenoveerde) kabeltrein van Oostenrijk. Het is maar een kort stukje omhoog met het treintje, maar je gaat wel steil omhoog en het scheelt een pittige wandeling. We waren in een paar minuten bij de mooie vesting. Deze is zo groot, het lijkt wel een compleet dorp. We hebben heerlijk rondgezworven boven, zowel de vesting als het uitzicht bewonderd. Tussendoor bezochten we nog het vestingmuseum en het marionetten museum die beiden in de vesting zijn. Toen we weer beneden waren, liepen we de naast het dalstation gelegen Sint Peter begraafplaats op. We bewonderden de oude kapel daar, al meer dan 600 jaar oud. En we gingen de Katakomben in. Dat was niet, zoals we hadden verwacht, een opslagplaats van beenderen. Maar een in de Mönschberg uitgehouwen "kerkje". In ieder geval veel trappen en een mooi uitzicht.
Daarvandaan liepen we de stad weer in. We kwamen langs de Dom op een plein en zagen reclame voor het daargelegen museum Domquartier. En och, waarom niet? Dus daar ook naar binnen gegaan. De ingang lag op de tweede etage. Maar dan wel 2 etages hoog op paleis niveau. Een hele klim dus. Maar eenmaal boven kregen we van een heel vriendelijke suppoost audioguides en uitleg hoe we de bordjes rondgang moesten volgen. Na zijn uitleg zou je zonder de bordjes de weg nog vinden. Jammer genoeg mochten we geen foto's maken binnen. Maar we zagen onder andere mooie (en minder mooie) schilderijen, oude kamers etc. Het leukste stukje vond ik over het balkon naar de Dom, waar we de Dom van bovenaf (naast het grote orgel) konden bekijken. Via een aantal ruimten met religieuze kunst kwamen we weer terug in het museum zelf. Een leuk bezoek omdat we de Salzburgcard hebben, we zouden het anders geen 13 euro waard hebben gevonden. We sloten deze dag in de stad weer af met een ritje naar het Arena winkelcentrum en met 2 tassen vol boodschappen gingen we terug naar de camper. Na een maaltijd van kip, wokgroeten en noedels en het kijken van een dvd rolden we weer vroeg en moe onze bedjes in.
Dinsdag 26 maart.
Na weer een lekker ontbijtje van verse broodjes en croissants gingen we halverwege de ochtend op pad. De paraplu mocht thuisblijven, hoewel bewolkt was het geen hele slechte dag. We begonnen in het Haus der Natur. Dit natuur- en techniekmuseum stelde niet teleur. Integendeel! We vonden het een leuk, gevarieerd en informatief museum. Vooral de afdelingen met dinosaurussen, aquaria en over het menselijk lichaam boeiden ons erg. Na een uitgebreide rondgang besloten we -het was droog buiten en zelfs enigszins helder- om met de lift de Mönschberg op te gaan. Deze lift zit vlakbij het museum. Boven hadden we een mooi uitzicht over de stad. Het naast de uitgang van de lift gelegen museum van moderne kunst sloegen we over, dat is niet onze smaak.
In plaats daarvan gingen we, toen we weer met de lift naar beneden waren gegaan, naar de Sound of Music World. Een "museum" over de familie von Trapp. De bijbehorende winkel is groter dan de tentoonstelling zelf. En er was zo weinig om te laten zien dat de gekste dingen erbij gezocht waren. De familie was voor de oorlog naar Amerika gevlucht. "Dus" stond er een model van het schip van Columbus. Wat wel leuk was om achter te komen. De film Sound of Music is maar heel losjes gebaseerd op de werkelijkheid. Zo trouwden Maria en Georg al 10 jaar eerder dan in de film. Ze liepen niet door de bergen naar Zwitserland toen ze Salzburg verlieten. Het gezin had namelijk ook de Italiaanse nationaliteit en reisde via Italië naar Amerika. En zo nog wat wetenswaarigheden. Na een kwartiertje waren we wel uitgekeken in dit museum dat kleiner was dan onze woonkamer. Het was inmiddels ook al achter in de middag dus gingen we terug naar de camper. Wim haalde broodjes en een komkommer bij de Hofer, lekker met de worstjes die we nog hadden liggen.
Maandag 25 maart.
Wim liep al vroeg even naar de Hofer (zo heet de Aldi nou eenmaal in Oostenrijk). We hadden dus verse broodjes en croissants voor het ontbijt. Heerlijk! Om half 11 namen we de bus richting het centrum van Salzburg. We namen beiden een dagkaart voor het OV (dat kost maar 60 cent meer dan 2 enkeltjes) en de kans dat we meer dan eens de bus zouden nemen leek ons groot, zeker omdat het een regenachtige dag was. We stapten uit bij de door de camperplaats geadviseerde halte en inderdaad, we stonden gelijk hartje centrum. We zijn op goed geluk wat rond gaan lopen. En we hebben heel veel van Salzburg gezien. Natuurlijk de Getreidegasse, de bekendste straat van de stad. Hier is Mozart geboren. We liepen ook allerlei leuke hofjes in die aan deze straat liggen. Zo zie je mooie binnenplaatsen en grappige winkeltjes. Dat Salzburg trots is op Mozart, zie je aan vele winkels en het grote standbeeld van hem. Zelfs op een koude, regenachtige dag komen er grote groepen toeristen dat beeld bekijken. Toen we aan het einde van het centrum waren liepen we, deels door andere straten, weer terug. Onderweg maakten we een tussenstop om de prachtige Dom te bekijken. En nog even naar het begin van de Getreidegasse omdat ik daar een leuke kaart had gezien die we aan Serra willen sturen.
Inmiddels hadden we veel gelopen en we waren in het bezit van de dagkaart OV. Dus liepen we naar de eerste de beste bushalte en stapten op de eerste de beste (trolly)bus. En zo zaten we warm en droog en zagen ook nog wat van de buitenwijken van de stad. Bijna aan het einde van de rit zagen we een groot winkelcentrum, met o.a. een Media Markt en een supermarkt. Daar hadden we wel oren naar. Dus wij de bus uit en het winkelcentrum in. We hebben daar nog een lunchpauze gehouden. Er was een prima zithoek voor de bezoekers. Met comfortabele banken en stoelen. Zelfs met stopcontacten en USB-poorten. Vervolgens hebben we wat winkels bekeken om af te sluiten met een bezoek aan de supermarkt. Mijn melkvoorraad is weer aangevuld, voor de avondmaaltijd kochten we kip en champignons (om een romige pastaschotel van te maken) en voor op voorraad te hebben namen we ook nog van die overheerlijke verse Oostenrijkse Frankfurters uit de koeling mee. Bepakt en bezakt gingen we naar de bus terug. Met één overstap waren we in 3 kwartier terug op de camperplaats. Het was een vermoeiende maar fijne dag geweest.
Zondag 24 maart.
Vandaag stonden we vroeg op. Het was weer een koude en heldere nacht geweest. Na zoveel mooie dagen in Innsbruck werd het wel tijd om weer eens iets anders te gaan doen. Na het ontbijt gingen we dus opruimen en inpakken. We reden om 20 over 9 van de camping af (die tijd kozen we bewust zodat we op de smalle wegen tussen de camping en Natters de bus niet als tegenligger zouden hebben) en zetten koers richting Salzburg.
Natuurlijk kozen we voor een mooie binnendoor route. In het Inntal was het al zomers, dus het contrast met het gebied tussen Wörgl en Lofer was groot. Daar was het nog behoorlijk wit allemaal. Je zag ook veel skiliften omhoog gaan, allemaal met volle parkeerplaatsen. Iets over 1 kwamen op de de camperplaats in Salzburg aan. Van deze maatschappij stonden we al op camperplaatsen in Wenen en Graz. Deze is duidelijk op dezelfde leest geschoeid. Het was er erg rustig, we konden dus een mooi plekje uitzoeken. De bushalte naar Salzburg is voor de ingang van de camping, ideaal! 's Avonds hadden we een kapucijnerschotel op het menu. Snel, makkelijk en lekker. We hadden rekening gehouden met de kans dat er geen afwasmogelijkheid op de camperplaats zou zijn, maar die was er wel.
Vrijdag 22 en zaterdag 23 maart.
We sliepen op vrijdag uit, voorzover dat in de camper gaat omdat we altijd vroeg naar bed gaan. En daarna deden we heel langzaamaan. Zo gingen we pas om half 10 ontbijten. De rest van de ochtend besteedde ik aan mijn foto's en wat backuppen. 's Middags was het buiten heerlijk, dus in onze "tuin" gezeten. Boekje erbij, koffie erbij. Zo kom je de dag wel erg prettig door. Rond half 5 dook ik de keuken in, toen was het buiten niet lekker meer. Het koelt 's avonds best snel af natuurlijk, het is tenslotte pas maart. Dus ik ging paprika en lente-uitjes snijden om daarna kip met groenten in satésaus met rijst te maken. Het smaakte ons goed, de pan ging helemaal leeg.
Op zaterdag was het gedaan met het luie leven. We gingen weer (voor de laaste keer) met de bus naar Innsbruck. We gingen naar het museum Ferdinandeum, waar we met het kaartje van het vorige museum nog in konden. Ook dit was een leuk museum om te bezoeken. Eerst zagen we een bijzondere tentoonstelling over kunst in het nazitijdperk. Daarna hebben we het gewone museum bekeken. Met kunst van de middeleeuwen tot nu. Dat laatste stukje vonden we niet mooi. Maar bij de traditionele kunst zagen we een aantal zeer mooie schilderijen. We sloten af met de archeologische afdeling in de kelder. Daarna gingen we nog een rondje door de stad, ook vandaag was het weer prachtig weer. We hebben een tijd in de Hofgarten gezeten, waar we een bankje in de schaduw hadden. Na die lange pauze gingen we voor het laatst langs het Goldenes Dachl en de Annasäule terug naar het station. Met boodschappen van de M-Preis zodat we weer een paar dagen te eten hebben namen we voor het laatst de bus terug. Uit die inkopen namen we vanavond filetlapjes met wedges en doperwten. Met volle buiken keken we nog even dvd.
Donderdag 21 maart.
Op deze stralende voorjaardag gingen we na weer eens oliebollen te hebben gegeten al vrij vroeg op pad. Wij wilden van het mooie weer genieten in de Alpenzoo van Innsbruck. Eerst met de bus van de camping naar het station. Dan een wandeling door de stad om vervolgens (na een combikaart gekocht te hebben) met de kabeltrein omhoog te gaan. De dierentuin ligt aan de andere oever van de Inn, tegen de bergwand, bij het middenstation van de Hungerburgbahn. Er worden in de Alpenzoo dieren gehouden die nu of vroeger in de Alpen voorkomen/kwamen. De dierentuin is erg mooi aangelegd en er wordt veel aan vernieuwd. De rondweg is niet bijzonder lang, circa 2 kilometer. Maar de hoogste verblijven liggen wel 100 meter hoger dan de laagste. Dat maakt het wel een pittige wandeling, met zo hier en daar prachtig uitzicht over Innsbruck en omgeving. Al met al hebben we erg genoten van ons bezoek, veel dieren gezien en zo nu en dan pauze genomen op een bankje in de zon.
Daarna konden we met onze combitickets ook nog omhoog naar het bergstation in Hungerburg. Een klein dorpje dat tegenwoordig een wijk van Innsbruck is. Je zit daar 300 meter boven de stad zelf. Het uitzicht is daarmee nog spectaculairder. Je zou nog verder omhoog kunnen met de kabelbaan, om in het skigebied uit te komen. Daar hadden we nu niets te zoeken. Dus wandelden we een stukje door het dorp en gingen met de kabeltrein weer terug naar het centrum. Toen wachtte ons nog de wandeling van anderhalve kilometer terug naar het station. Omdat je gezellig door het centrum loopt lijkt die wandeling nooit zo erg lang. Op het station gingen we nog even naar de grote ondergrondse M-Preis om boodschappen te doen voordat we met de bus terug gingen. We waren pas om half 6 in de camper, het was een lange maar erg leuke dag geweest. De koffie ging er dan ook erg goed in. Daarna was het hoog tijd om eten te maken. Op het menu stond nog eens patat met worst omdat de airfryer toch al klaar stond. Om half 11 was het bedtijd, wetende dat we morgen een dagje rustig aan zouden gaan doen.
Woensdag 20 maart.
De ochtend was redelijk een kopie van de vorige, met als grootste verschil dat er deze keer versgebakken broodjes als ontbijt waren. Ook namen we weer de bus naar Innsbruck. Deze keer echter liepen we vanaf het Gouden Dak naar het Tiroolse Volkskunst Museum, dat naast de Hofburg ligt. We kochten een kaartje voor het bezichtigen van het museum. De kerk krijg je er dan gratis bij (om alleen de kerk te zien moet je wel betalen). Bovendien is het kaartje ook geldig in nog 3 andere musea in Innsbruck, ergens in dit jaar. Eén ervan lijkt ons wel leuk en ligt daarnaast ook goed aan te lopen vanaf het station waar de bus stopt. Maar dat is voor een andere dag. Eerst onze aandacht op dit museum. We begonnen op de benedenetage. Hier is een grote tentoonstelling met kerststallen. Als je binnenkomt is er een leuke uitleg met film, daarna kun je in 2 zalen heel, heel veel kerststallen zien. Er zijn er bij die werkelijk prachtig zijn. Het grappige is dat de meesten wel een middenoosten sfeer hebben, maar sommigen lijken gewoon in Tirol te zijn gesitueerd. Hierna gingen we met de lift naar boven om de rest van het museum van boven naar beneden te bekijken. En er viel heel wat te zien. Niet alles ging over kunst, een deel van het museum leek op een groots opgezet "Heimatmuseum". Ons beviel de combinatie uitermate goed.
We sloten het bezoek af met het bezichtigen van de Hofkirche. Een mooie oude kerk die eigenlijk een deel van de Hofburg is; met als pronkstuk het grafmonument van Keizer Maximiliaan I. Hoewel hij zelf opdracht hiertoe gegeven had, is het nooit daadwerkelijk in gebruik genomen. Hij is bijgezet in de hofkapel in Wiener Neustadt. Vanuit de kerk liepen we nog naar de Hofgarten. We zaten eerst op een bankje in de volle zon. Dat was eigenlijk (in onze winterkleding) iets te warm. Daarna onder een mooie oude boom in de schaduw. En dat was eigenlijk net iets te fris. Het voorjaar is duidelijk wel begonnen maar de kou moet nog uit de lucht. Zeker de wind die vanaf de nog zeer witte bergen komt neemt een boel koude mee. Na deze welverdiende rustpauze gingen we langzaamaan weer terug naar het station om met de bus naar Natterer See te gaan. Eenmaal terug dronken we natuurlijk weer een bakkie. Daarna was het voor mij weer keukendienst, wat ik altijd met plezier doe. De maaltijd was lekker en snel klaar, runderschnitzels met sla en aardappelsalade. Dat ging er goed in hoor. En na de onvermijdelijke dvd-kijk-sessie rolden we alweer vroeg onze bedjes in.
Dinsdag 19 maart.
Na een heerlijke nachtrust deden we het in de ochtend rustig aan. Er waren deze keer oliebollen voor het ontbijt. Ik bak er altijd wat extra, speciaal om mee te nemen. Als we 's avonds de airfryer gaan gebruiken doen we in de ochtend daar even oliebollen mee oppiepen, heerlijk! Daarna dronken we nog een lekkere bak Senseo en liepen vervolgens naar de bushalte. Precies op tijd kwam de luxe touringcar (die toch gewoon een lijndienst rijdt) ons ophalen om naar het centrum van Innsbruck te gaan. Twintig minuten later stapten we uit bij het station. Hoewel we al vaker in Innsbruck zijn geweest blijven we het een fijne stad vinden.
We gingen even naar Saturn omdat Wim een nieuw kaartje voor zijn camera nodig had. Verder hebben we niet gewinkeld, gewoon lekker geslenterd door het centrum en leuke kleine straatjes opgezocht. We hebben nog een tijdje op een bankje gezeten heerlijk in de zon. Later zaten we ook nog ergens zonder zon en dat was niet zo leuk. Dan is het koud, zeker doordat er een flinke wind stond. We hebben ook een stukje langs de Inn gelopen, de bergen zijn behoorlijk wit nog. Zo laag hebben we de sneeuw in maart nog niet eerder gezien. Laat in de middag waren we weer terug in de camper. Even koffie gedronken, de foto's uitgezocht en daarna lekker frietjes en worstjes in de airfryer gemaakt. Natuurlijk sloten we weer af met een dvd-tje.
Maandag 18 maart.
Na de weersverwachtingen zorgvuldig te hebben geraadpleegd besloten wij dat het weer goed genoeg was om verder te rijden. We hadden zin om voor een paar dagen naar Natterer See, vlakbij Innsbruck, te gaan. Natters ligt net boven de sneeuwgrens maar onder de vorstgrens. De wegen zullen dus niet glad zijn. Toen we het gordijn bij de voorruit hadden opengedaan, zagen we tot onze schrik een barst in de ruit. Deze kwam vanaf een sterretje dat jaren geleden (misschien niet goed genoeg?) gerepareerd was. Gelukkig was de barst niet door en door, we durfden er wel mee te gaan rijden. Dus rond 10 uur checkten we uit en gingen op pad. Onderweg deden we nog even boodschappen. Het leek ons wel raadzaam door een deskundige naar het raam te laten kijken. Even opgezocht of er een Carglass in de buurt zou zitten. En ja, in Innsbruck is er eentje. Dus zijn wij daar naar toe gereden. De vriendelijke meneer keek even naar het raam. Hij gaf aan dat we er prima mee kunnen blijven rijden tot we thuis zijn. De barst zit alleen in de toplaag van het raam, de folie en de sterkste laag (binnenzijde) zijn in orde. Zelfs als de barst groter zou worden kan het geen kwaad.
En met die geruststelling reden we door naar camping Natterer See. Toen we wat hoger reden werd de regen die zo nu en dan viel inderdaad sneeuw. Maar het bleef niet liggen. Dat hadden we aardig ingeschat. Om kwart voor één kwamen we aan bij de camping. We kozen daar voor een mooie comfortplaats, met 16A stroom. Zo kunnen we ook de airfryer gebruiken. 's Middags werd het zowaar even zonnig, zodat we een rondje over de camping gingen lopen. Voor we terugwaren, waren er al weer wat sneeuwvlokjes gevallen. Maar gelukkig zette dat niet echt door. Ik had deze keer uitgebreide keukendienst, we hadden verse asperges gevonden bij de M-Preis. Daar kon ik niet aan voorbijlopen. Dus asperges, saus, eieren, ham, wedges erbij. Veel werk maar zo de moeite waard. En voor Wim ook drukker met de afwas natuurlijk. Ook hij vond het de moeite waard.
Zondag 17 maart.
De zondag bracht al even mooi weer als de dag ervoor. Het was dus weer heerlijk boven. Zelfs iets beter, omdat de temperatuur nu ruim onder de 20 graden bleef. Mijn laatste dag op skies dit jaar was dus ook weer een geweldige dag. Pas toen ik zo moe was dat ik niet meer fijn kon skiën ging ik terug naar de camping. Wim had weer een leuke wandeling gemaakt. Tijdens de koffie wisselden we onze ervaringen uit.
Het eten van vandaag was niet zo geslaagd. Chili con carne van een mixje dat we vorig jaar in Tsjechië hadden gekocht. Erg scherp en de saus bleef waterig. Maar we hadden de maag weer gevuld. En veel drinken is sowieso goed, tenslotte. Traditiegetrouw keken we 's avonds weer een dvd-tje. Met op de achtergrond het geluid van een storm. Dat die hevig was bleek wel uit het feit dat de sirene afging, net zoals op de eerste dag dat we hier waren.
Woensdag 13 t/m zaterdag 16 maart.
Zowel op woensdag als op donderdag ben ik wezen skiën. Op woensdag was het niet echt lekker boven, koud, harde wind en sneeuwval. Van die nare harde sneeuw zeg maar. Vooral in de lift niet leuk. Het zicht was ook niet optimaal door de laaghangende bewolking. Maar het skiën ging nog goed, dus tot een uur of 2 doorgegaan. Toen werd de laaghangende bewolking dichte mist. Voor mij het teken om naar beneden te gaan. De rest van de middag knus in de camper wat zitten gamen op de tablet. 's Avonds hadden we bami op het menu, zelfgemaakt en ingevroren meegenomen. Op donderdag was het een stuk beter. Geen sneeuwval en redelijk zicht. Ik hoefde dus gelukkig niet eerder naar beneden. Wim is beide dagen wezen wandelen, qua natuur is het goed te merken dat het dit jaar winterser is dan anders. Weinig vogels of andere dieren te zien. Na de koffie stonden er deze keer poffertjes op het menu, die er goed ingingen.
Op donderdagavond begon het te regenen en dat ging tot vrijdagavond laat door. Op de berg zat het weer potdicht, de vrijdag was een dag om beneden te blijven dus. We gingen onder de paraplu toch een poosje buiten lopen. Even wat boodschappen gedaan en lekker gebak bij de Konditorei meegenomen. Het was tenslotte onze 34e trouwdag. 's Avonds hoefde ik niet te koken, vaders had ons uit eten gestuurd. We gingen weer naar de Denggerhof, het restaurant naast de camping. Het eten daar is prima! Zaterdagochtend bleek het weer compleet omgeslagen te zijn. Zonnig, helder en warm. Heerlijk skiweer. Het was over de 20 graden op de Ahorn. Ik vatte hierdoor moed om een -voor mij- nieuwe afdaling te doen. De rode 4, hoewel ik wel dankbaar gebruik maakte van de blauwe 4a (het bospad om de steile stukken heen) waar die aanwezig was. Hoewel vermoeiend was het een prachtige afdaling, de moeite zeker waard geweest. Na de koffie, de risotto en de dvd's ging ik bekaf naar bed om direct als een blok in slaap te vallen.
Dinsdag 12 maart.
En toen werden we wakker in een witte wereld. Had het zomaar gesneeuwd vannacht, gelukkig zonder storm. En nog mooier, in de loop van de ochtend werd het ook nog zonnig. Dus aan het einde van de ochtend kon ik dan eindelijk mijn nieuwe skikleding aan en richting de bushalte. Om 12 uur, in het bezit van een halvedagkaart, ging ik naar boven bij de Ahorn. En wat was het er geweldig! Prachtige verse sneeuw en stralende zon.
Ik heb de hele middag heerlijk kunnen skiën, de omstandigheden hadden niet beter kunnen zijn. Pas toen ik om kwart voor 4 van zo moe werd dat het niet meer lekker lukte, ging ik met de lift weer omlaag. En zo was ik iets voor half 5 weer terug in de camper. Tevreden over mijn nieuwe kleren en superblij met de mooie dag die ik gehad had. Van Wim kreeg ik een heerlijke bak Senseo, die meer dan welkom was. Toen ik wat uitgerust was werd het tijd voor een lekkere maaltijd (vandaag kalkoen met gemengde groenten en rijst) en daarna de onvermijdelijke dvd's. En tussendoor vond ik ook nog de tijd om mijn foto's op de laptop te zetten en uit te zoeken voor de website.
Maandag 11 maart.
Alweer zo heerlijk geslapen! En daarna in bed blijven liggen tot de kachel zijn werk gedaan had, want het was maar 12 graden. Toen het aangenaam was, opgestaan en lekker ontbeten met krentenbrood en koffie. We hadden een rustige ochtend, waarin ik mijn skispullen uit de garage haalde om vast wat op te warmen en onderwijl een beetje aanrommelde in de camper. Zo tegen half 12 ging Wim het water van de camper bijvullen en ik zou mijn skikleding aan gaan doen. Ik stond net op en hoorde buiten een sirene. En toen ik uit het raam keek stak er ineens een enorme sneeuwstorm op. De camper stond er van te schudden. Binnen de kortste keren zaten we in een witte wereld. Snel even op de app gecheckt hoe het boven op de berg was en even snel de knoop doorgehakt. Dit was geen weer om te gaan skiën. Koud, storm en boven ook dichte mist.
Hevige buien duren meestal kort en dat ging ook vandaag op. Dus toen het niet meer stormde en nog maar zacht sneeuwde gingen we wandelen. Ook dat is heerlijk om hier te doen, gelukkig. Langs het water naar het centrum en over de hoofdstraat terug. En omdat het niet koud was dooide de sneeuw ook weer snel weg. Toen we na 2 uur lopen terugwaren was er niet veel meer sneeuw meer over op de camping. Onderweg waren we nog even de Spar ingelopen zodat we zowel voor vanavond als de komende 2 dagen eten in huis hebben. Als eerste aten we gewokte varkenshaas met prei in provencaalse noedels, heerlijk. En omdat er eindelijk wat ruimte in de vriezer is gekomen konden we ook een doosje ijs meenemen, mijn favoriete toetje. 's Avonds keken we natuurlijk nog een dvd-tje voordat het bedtijd was. Op reis gaan we altijd vroeg slapen en vroeg weer op. Is geen keuze, gaat vanzelf.
Vrijdag 8 t/m zondag 10 maart.
Toen we de camper op donderdag voor de APK hadden gebracht en in de middag een telefoontje kregen dat de remmen aan vervanging toe waren (maar dat de onderdelen besteld moesten worden) zagen we onze reis bijna in duigen vallen. Maar dankzij de snelle service van Iveco Schouten was de camper op donderdagavond om 8 uur klaar en konden we hem op vrijdagochtend op komen halen. Snel naar huis en inpakken. Om 10 voor half 11 waren we al klaar voor vertrek. We begonnen de reis met kilometerstand 117331. Onze eerste etappe bracht ons tot de camperplaats in Höhr-Grenzhausen (net voorbij Koblenz). Onderweg maakten we een tussenstop in Kerpen waar we boodschappen deden en tankten. Op de camperplaats waren stroompalen, dus nadat we het dorpje bekeken hadden konden we lekker een bakkie Senseo drinken. 's Avonds stond er chili con carne op het menu en tegen 10 rolden we onze bedjes in. Na een prima nacht op de camperplaats vertrokken we om kwart over 9 voor de tweede etappe. Deze bracht ons tot Zuid-Duitsland. We overnachtten nu op de camperplaats van het openluchtmuseum bij Großweil. Een lokatie om te onthouden. Het museum was nu dicht maar lijkt het bezoeken wel waard. De soep uit de vriezer was een beetje klonterig geworden omdat de vermicelli uit elkaar gevallen was, maar smaakte toch nog redelijk (en vulde de maag). Omdat we zonder stroom stonden sloegen we de middagkoffie over. We konden nog wel een dvd-tje kijken en met gebruik van powerbanks telefoon en tablets gebruiken. We hadden dus weer een gezellige avond.
Op zondag begonnen we de dag rustig aan, broodjes bakken voor het ontbijt, ouderwets koffie zetten met een fluitketeltje en nog even een stukje lopen voordat we om 10 uur vertrokken. Over Bad Tölz, langs de Sylvensteinsee en Achenkirch reden we naar Mayrhofen. We kwamen om half 1 aan. We kregen een prima plekje op de camping waar we ons installeerden op plaats S6, op het onderste deel van de camping. Na een bakkie Senseo te hebben gedronken gingen we naar het centrum lopen. Via de hoofdstraat heen, langs het water terug. Ondanks de slechte weerberichten was het goed weer, de combinatie van een trui en een skijack was zelfs te warm, dus trui uitgedaan en t-shirt met jas was prima! Na de wandeling smaakte de erwtensoep heerlijk! Ook de aardbeien die ik daarna had waren verukkelijk. Na het eten kwam de laptop tevoorschijn, om mijn foto's er op te zetten en voor het eerst dit jaar aan mijn website te werken. Daarna nog even dvd kijken en rond 11 uur (laat voor ons doen) was het weer bedtijd.