Zaterdag 28 september.
Na het ontbijt pakten we in en toen we helemaal startklaar waren gingen we betalen. Ik greep deze gelegenheid gelijk aan om te reserveren voor oktober. Normaal doe ik dat maar zelden, maar omdat ik in de herstvakantie met dochter en kleindochter naar Brühl wil, leek het me voor een keertje wel handig. En zo verlieten we rond 10 uur de camping. We reden naar Kerpen, waar we nog een keer uitgebreid boodschappen deden, de drogist bezochten en tankten. Daarna reden we naar huis.
Ondanks wat files onderweg hadden we toch geen slechte rit. Het was wel wat zwaarder rijden dan normaal vanwege de harde wind. Iets na 4 uur waren we thuis. Even alles uit de camper halen en rond 5 uur stond hij alweer naast het huis. Inmiddels hebben we al 125521 kilometer gereden.
Donderdag 26 en vrijdag 27 september.
Na weer een regenachtige nacht waren we beiden vroeg uit de veren. En zo reden we al om 9 uur -in de mist- van de camping af. We hadden een leuke rit langs de Saar, de Moezel en de Eifel. Omdat het geen zin heeft om te vroeg in Brühl aan te komen (de camping heeft tussen 1 en 3 uur pauze) gingen we eerst naar een Globus in Keulen. We hebben weer fijn in kunnen kopen daar. Vlak erbij zat een MediaMarkt waar we ook naar toe zijn geweest. Ook daar zijn we niet met lege handen naar buiten gekomen. Inmiddels was het laat genoeg om naar de camping te gaan. We kwamen daar om net iets na 3 uur aan en staan weer op het veldje waar we al zo vaak stonden.
Ergens in de loop van de dag was de regen opgehouden. Sterker nog, tijdens de koffie zagen we de zon doorbreken. Dus snel alles ingepakt en op pad gegaan. Ik ging met de bus naar het centrum van Brühl, Wim wandelde. We zagen elkaar weer bij het metro station. Daarvandaan liepen we de stad in. We hebben wat gewinkeld (ik mocht een jas uitzoeken voor mijn verjaardag en laat ik nou gelijk bij de Kaufhof een prachtig exemplaar zien dat aan al mijn wensen voldeed) en daarna zijn we naar Schloß Augustusburg gegaan. We hebben heerlijk in de grote mooie tuinen gewandeld. Daarna weer de stad in, om onze winkeltocht te besluiten in de Giesler Galerie. Ja, we kennen inmiddels de weg wel in Brühl. Wim ging weer terug wandelen en ik pakte weer de bus. Toen Wim terugkwam had ik net de koffie aangezet. Voor een keertje hadden we er zelfs koekjes bij gehaald. Wat een fijne laatste dag van de reis hebben we gehad.
Dinsdag 24 en woensdag 25 september.
De voorraad Franse broodjes was inmiddels op, dus weer eens zelf broodjes gemaakt voor het ontbijt. En het smaakte goed, mede doordat ik vroeg wakker was terwijl Wim uitsliep. Het ontbijt was dus pas laat klaar en ik had Honger met een hoofdletter. Na de koffie gingen we maar snel op pad, nu het nog droog was. Eerst over de camping en het bijbehorende bungalowpark naar de kabelbaan. Vroeger mochten Landal gasten gratis in de lift, daarna met korting. Dat alles is helaas niet meer mogelijk, nu kost een retourtje zomaar even € 5,70. Maar goed, het ritje was toch wel erg leuk. Wim ging liever wandelen, die houdt sowieso al niet zo van kabelbaantjes. Zowel heen als terug waren we ongeveer tergelijk op ons "meetingpoint". In Saarburg hebben we een leuk rondje gelopen, ik voor het eerst op schoenen. Dat ging wel, maar hield niet over. Zal ook wel weer beter worden neem ik aan. Na 2 uurtjes hadden we toch redelijk wat gezien alleen zijn we deze keer niet langs de Saar gaan lopen, daar was het ook geen weer voor. Bovendien kreeg ik last, dus werd het tijd om terug te gaan. En dat was goed getimed. Onderweg hadden we al wat lichte regen gehad, maar kort nadat we terug waren begon het flink door te regenen.
En die regen ging flink door op woensdag. Niet de hele dag, maar wel het grootste deel ervan. 's Nachts zelfs een paar keer een stortbui met enorme wind, de camper had er van staan schudden. Een prima dag om eens wat op te ruimen, backups te maken en het zwembad in te duiken. Eigenlijk was zo'n rustig dagje best welkom. Ik was niet de enige in het zwembad trouwens, ik denk dat veel mensen het een goede bezigheid vonden met dit weer. Maar het was zeker niet te druk, je kon nog prima zwemmen. Mijn hiel hield het goed in het water, ik ben voor de zekerheid niet al te lang gebleven. Je moet het lot niet tarten tenslotte.
Maandag 23 september.
De regen had bijna de hele nacht aangehouden maar 's ochtends was het weer droog. Binnen was het warm gebleven dus we hadden geen kachel nodig vandaag. Na het ontbijt en de rest van de noodzakelijke dingen gingen we uitchecken. Ik kocht ook nog 2 flessen echte Erdener wijn om mee naar huis te nemen. Onze volgende bestemming is Saarburg. Dat is maar een uurtje rijden. Normaal zou je zeggen een uurtje verder, in dit geval reden we een stuk van de route die we van het Europapark naar Erden hadden gereden weer terug.
Maar goed, omdat het maar zo'n korte rit was gaf ons dat de tijd om in Losheim (niet zo ver bij Saarburg vandaan) naar de Globus te gaan. Dat is een nog veel grotere supermarkt dan de Kauflands waar we zo graag komen. De non-food afdeling is er net zo groot als de food afdeling. En we hadden alle tijd om er rond te kijken. Dus naast de gewone boodschappen kochten we ook kleding en een nieuwe pan. En alsnog waren we al om kwart over 1 bij de camping. We konden zelf een plekje kiezen, niet zo moeilijk voor ons, we staan in hetzelfde straatje als de voorgaande keren. Als het goed bevalt, waarom zou je dan veranderen? De hele dag was het weer wisselvallig maar absoluut niet koud.
Zondag 22 september.
De nacht was weer behoorlijk koud geweest en overdag was het zeker niet slecht. Maar we waren gisteren zo verwend, daar kon het nu niet aan tippen. Bewolkt en koel in de ochtend, wat meer zon en benauwde warmte in de middag. Maar al met al natuurlijk hartstikke goed weer om te fietsen. Dus rond half 11 vertrokken we, deze keer naar Traben-Trarbach. Dat is een kilometer of 12 vanaf Erden. De rit was iets mooier dan gisteren. Minder langs de weg, meer langs het water, door bossen en langs wijnvelden. Maar dat werd gecompenseerd doordat het stadje wat minder bijzonder is.
Het rondje dat we liepen was daardoor aanzienlijk korter, maar er waren wel meer leuke bankjes beschikbaar om de boel eens op je gemak te bekijken. Vooral aan de waterkant zaten we prachtig. De rit terug kenmerkte zich aan mijn kant door wat zadelpijn, dan merk je goed dat je toch ruim een maand niet op de fiets hebt gezeten. Maar uiteindelijk lukte het me toch om weer bij de camper te komen en de koffie met Mozartkogel op ons eigen terrasje smaakte toch zo goed. 's Avonds zaten we knus binnen terwijl we het buiten hoorden regenen. En de warmte bleef daardoor erg hangen, toen we naar bed gingen was het binnen nog 25 graden.
Zaterdag 21 september.
Na een koude nacht volgde een stralend zonnige dag. Wij hadden als ontbijt heerlijke amandeldriehoekjes uit Frankrijk. Daarna was het tijd voor een lekkere bak koffie en vervolgens gingen we op pad. Om een uurtje of 11 vertrokken we op de fiets van de camperplaats en zetten koers naar Bernkastel-Kues. Toen we in Zeltingen waren kwamen we een (vrij grote) vlooienmarkt tegen. Daar stopten we "natuurlijk" even. We deden een rondje over de vlooienmarkt waar veel troep en weinig moois te zien was. Toch gingen we niet met lege handen weg. Wim zag bij een kraampje een mooie, grote, trilobiet (quizvraag: wat is een trilobiet) die hij graag aan zijn collectie toe wilde voegen. Dus die werd gekocht en aan mij de eer die de rest van de dag in mijn rugzak te vervoeren. Daarna fietsen we toch echt door naar Bernkastel-Kues.
Eenmaal in het stadje parkeerde we de fietsen bij de honderden anderen die er al stonden en gingen een rondje door de stad lopen. Uiteindelijk werd dat zelfs een flinke ronde, we zagen zelfs kleine achteraf straatjes waar nauwelijks toeristen komen. In de hoofdstraten was het behoorlijk druk. Niet zo gek op zo'n mooie nazomerdag. Toen we uitgebreid de stad hadden verkend stapten we weer op de fiets om terug naar de camper te gaan. Wederom zo'n 11 km trappen. Dezelfde route, maar als je de andere kant op kijkt zie je toch weer veel nieuwe dingen. Pas tegen half 5 kwamen we weer terug. Moe maar tevreden. Ik ging lekker op de stoel naast de camper zitten, buiten 25 graden binnen 35, geen moeilijke keuze. En het uitzicht is zo geweldig dus buiten zitten is echt geen straf.
Vrijdag 20 september
Na 6 leuke dagen in het Europapark werd het zelfs voor ons tijd om verder te gaan. Dus na het ontbijt gingen we opruimen, water aanvullen, camping betalen en rijden. Om kwart voor 10 vertrokken we. Ons eerste doel was een grote supermarkt in Frankrijk. Ik had wel zin om eens Franse boodschappen te doen. En ik hoopte ook om 1 van mijn favoriete (maar behoorlijk versleten) pannen te kunnen vervangen. Deze komt namelijk uit Frankrijk. Dat laatste lukte helaas niet, maar verder konden we prima inkopen.
Daarna zetten we koers naar de Moezel. Een mooie rit door de Noord Vogezen, het Pfälzer Wald en de Hunsrück. Om iets voor 4 uur kwamen we aan in Erden, waar we op de camperplaats naast de camping zijn gaan staan. Dat leverde nog een leuk moment op bij de receptie. Het was de bedoeling geweest eerst in te checken en dan pas naar binnen te rijden. Wij hadden het precies andersom gedaan, waardoor de mevrouw aan de receptie zo de kluts kwijt was dat ze vergat ons een douche- of internetkaart te geven. Vanaf de camper kijk je tegen de hoge bergen met wijnvelden aan de overkant van de Moezel, een prachtig gezicht.
Maandag 16 tot en met donderdag 19 september.
Het mooie weer hield ook op maandag aan. De drukte in het park was gelukkig een stuk minder, al was het nog steeds niet stil. Maar zo tussen het wandelen door hebben we toch heel wat attracties kunnen doen en we hebben weer een heel fijne dag gehad. Om een uur of 4 aten we een hapje in het park. Zo hadden we het 's avonds lekker makkelijk, ik hoefde niet te koken, Wim niet af te wassen. Ook dinsdag was weer een mooie dag, wel een stuk koeler en minder zonnig. Heerlijk rustig in het park, daardoor hebben we samen veel attracties kunnen doen en heb ik solo ook nog een flink aantal achtbanen gedaan. We zijn ook nog naar de schaatsshow geweest. We gingen al bijtijds terug naar de camper, rond blijven lopen als je moe bent heeft ook geen zin.
Op woensdag werden we in een zeer koude camper wakker, de temperatuur zakt nu in de nacht ver onder de 10 graden buiten, binnen is het dan nog maar 15. Overdag wordt het nog steeds lekker. Rond de 20 graden buiten, wel weer om een jas aan te doen. Maar eerlijk gezegd liever zo dan te warm. Het was alweer rustig in het park, daardoor heb ik de rest van de achtbanen kunnen doen. Behalve dan de banen waar ik door mijn teenslippers niet in kan, dus de banen waar je voeten vrij hangen. Ook nog aardig wat andere attracties gedaan. Al met al weer een leuke dag, afgesloten met de geweldige attractie Voletarium. Donderdag was een zelfde soort dag als woensdag, zowel qua weer als dagindeling. We kwamen deze keer niet echt moe terug. We begonnen de dag namelijk met de prachtige Rulantica musical en gingen laat in de middag nog naar de Spaanse paarden- en stuntshow. Dat betekende dus meer zitten en minder lopen. Aan het einde van de dag deden we nog 1 keer Voletarium. Daarmee sloten we onze heerlijke dagen in het Europapark af.
Zaterdag 14 en zondag 15 september.
Na een slechte nacht (ik bleef trillen alsof de camper nog aan het rijden was en schrok steeds wakker) stonden we op zaterdag bijtijds op. Maar we hadden geen zin om snel actief te worden, dus we hielden een lekker ontspannen uitrustochtendje in de camper. Beetje foto's van Salzburg uitzoeken, stukje van mijn website maken, dat soort dingen. Pas 's middag liepen we naar het Europapark. En daar was het zo druk! Weekend en mooi weer (zonnig, 25 graden) bij elkaar. Wachttijden van een uur bij de topachtbanen, dat hebben we hier nog niet eerder gezien. Wij hebben rustig wat door het park gewandeld en een paar ritjes met de trein en monorail gemaakt. Onze tijd komt nog wel na het weekend.
De zondag was weer een stralende dag (nu zelfs 28 graden) en weer grote drukte in het park, maar net iets minder extreem dan de vorige dag. Dus voor ons nogmaals een dagje rustig aan doen. Gelukkig vinden we dat ook prima, een paar kleine attracties doen en wat wandelen. Zo hadden we weer een heel aangename middag. Onze tijd voor attracties doen en shows bezoeken komt wel als het doordeweeks wat rustiger is. 's Avonds heb ik lang buiten gezeten, alleen even binnen geweest voor het eten. Tot laat was het buiten erg lekker en reuze gezellig. Toen we naar bed gingen was het nog 24 graden in de camper. Gelukkig zijn de nachten wel een stuk koeler in september dus het koelt 's nachts binnen goed af (tot ongeveer 19 graden).
Vrijdag 13 september.
Na voor de laatste keer een croissantjes ontbijt te hebben gehad ruimden we de camper op. Het was tijd om weer verder te gaan. Om kwart voor 10 reden we de camperplaats af. Dwars door Salzburg reden we naar de grens met Duitsland, daar gingen we de grote weg op. Onze eerste stop was in Rosenheim, we deden daar uitgebreid boodschappen en tankten. Daarna werd de Tomtom ingesteld op het Europapark. Verwachtte aankomsttijd: 18.11 uur. Laat, maar te doen. Wim wilde de rit graag in 1 dag maken, hij schatte in dat het op zaterdag veel drukker op de Europapark camping zou zijn en we dus lastiger een goede plaats zouden vinden. En die ene keer dat wij besluiten eens een lange rit te maken -precies- dan zit alles tegen.
Bij München gaven beide Tomtoms een andere route aan. Over het algemeen betekent dat, dat er weinig verschil tussen de 2 opties zit. Deze keer hadden we de pech dat de route die wij kozen een stukje stadsverkeer inhield en dat op een dag dat het erg druk was in de stad. Voorbij München kwamen we op de snelweg richting Stuttgart. En op die weg reden we om de haverklap de file in. De ene keer door een aanrijdeng, dan weer een auto met pech, wegwerkzaamheden of drukte door in- en uitvoegen. En die klok van de aankomsttijd maar oplopen! Uiteindelijk waren we om precies 8 uur op de camping. Maar inderdaad, we vonden wel een prima plekje vooraan, overal dichtbij. Dus alle moeite was niet voor niets geweest. Te moe voor eten snackten we wat voordat we ons bedje indoken.
Donderdag 12 september.
Onze laatste dag in Salzburg. En ja hoor, wij gingen Salzburg uit. Met onze card kunnen we ook in een dorpje een stukje buiten de stad met de kabelbaan de Untersberg op. Dat hadden wij in de winter al eens gedaan, maar toen kwamen we niet verder dan het platform rondom het bergstation. Nu gingen de wandelstokken mee en konden we boven rondlopen. Wat was het mooi. Een grandioos uitzicht alle kanten op. Ondanks het feit dat ik op mijn slippers moest lopen kwam ik toch nog vrij ver. Helemaal naar het topje waar het kruis staat. Wim heeft mooie foto's gemaakt van de alpenkauwtjes die hij zag. Het waren wel een stuk minder vogels dan in maart. Nadat we op de top waren zijn we nog een stuk richting de volgende top gelopen. Voor mij, op mijn slippers, werd het pad op een gegeven moment te zwaar en ik ben langzaamaan teruggelopen. Wim is nog een stuk doorgegaan voordat hij de terugweg nam. Bij de lift zagen we elkaar weer. Wat een geweldige tijd hadden we hier boven gehad.
Toen we weer terug waren in Salzburg gingen we naar de Mirabell garten. Heerlijk op een bankje in de schaduw gezeten en genoten van de prachtige omgeving. Tot slot gingen we naar het Mozart huis. Dat was een tegenvaller. Er was weinig te zien in de paar kamers die opengesteld waren. En grotendeels ging het over Leopold Mozart, de vader van de bekende Mozart. Hang er de naam Mozart aan en de mensen komen wel. Zonder onze kaart waarmee we dit soort dingen toch gratis konden doen zouden we er ook niet geweest zijn. Voor we in de bus stapten gingen we nog even de supermarkt in. Een voorraadje melk ingeslagen (want in Duitsland kun je geen magere melk kopen) en daarna met de bus terug naar de camperplaats. 's Avonds gingen we bij hotel Jägerwirt tegenover de camping eten. Dat was onzettend lekker, we hadden een heerlijke mixed grill met een glaasje gepritzte rode wijn. Een goede afsluiting van onze week Salzburg.
Woensdag 11 september.
Hoewel het niet zo stralend was als gisteren was het nog redelijk weer. Na het ontbijt en de koffie gingen we dus weer met de bus naar de stad. We liepen naar de kabeltrein en gingen daarmee omhoog naar de vesting Hohensalzburg. Een groot indrukwekkend middeleeuws gebouw. Maar het allermooiste vinden we het geweldige uitzicht over de stad waarvan we op verschillende plaatsen konden genieten. In de vesting is ook een marionettentheater gevestigd waar we even binnenliepen. Nadat we een rondje hadden gelopen gingen we (via een tentoonstelling in de "zoutkamer") naar de uitzichttoren, een stuk of 100 treden boven de vesting. Het uitzicht was inderdaad prachtig. Daarna weer omlaag, waarbij we tussen de 2 delen van de trap door een lange gang liepen waar we nog een mooi orgel zagen. Uiteindelijk gingen we weer met de kabeltrein naar de stad. Daar zochten we een plekje om te gaan zitten. Op het mooie plein voor de Dom ging dat niet meer. De bankjes waren daar weggehaald! Foei!! Zo te zien komt er één of ander feest, er werden tenten en een minirad (zeer klein broertje van een reuzenrad) opgebouwd. Gelukkig vond Wim een leuk plekje in een zijstraat. Terwijl we nog lekker zaten te pauzeren begon het te regenen. Niet leuk!
Maar goed, we hadden een speelgoedmuseum op de plattegrond gezien waar we met onze Salzburg card inkonden. Dat leek ons wel een leuke manier om de regenbui te ontlopen. Wij er naar binnen. Tsja, noemen ze dat hier een museum? Het was eigenlijk een soort speelgelegenheid voor kinderen (en absoluut leuk gedaan) met een paar vitrines met wat oud speelgoed. Een heel leuk iets, maar de naam museum is er absoluut ten onrechte aan gegeven. Maar goed, we konden er naar de wc en toen we buiten waren was het weer droog. Een mooi moment om 50 meter verder met de lift de Mönchberg op te gaan. Toen we boven uitstapten zagen we dat in het Museum voor de Moderne Kunst een tentoonstelling was ter gelegenheid van het 50 jarige jubileum van de 1e mens op de maan. Dus wij -we hebben immers toch die Salzburg card- naar binnen. Nou, bij die tentoonstelling waren een paar leuke dingen. De rest van het museum hebben we binnen de 10 minuten gezien. We waren hier nog sneller buiten dan bij het speelgoedmuseum. Om maar een voorbeeld te geven. Er lag een gekreukt zwart zeil op de grond. Dat was een kunst voorstelling, maar Wim vroeg of ze daar iets nieuws aan het bouwen waren. Maar niet getreurd, we kwamen voor het uitzicht en dat was erg mooi. Met de bus hadden we geluk, die kwam precies aan toen wij ook bij de halte aankwamen. Instappen en naar de camper terug. De koffie was weer zo lekker en welverdiend.
Dinsdag 10 september.
Hoera, eindelijk weer mooi weer. En echt heerlijk weer! Zonnig maar niet al te warm. Weer waarbij je dus iets kunt ondernemen. En dat deden we dan ook. Natuurlijk begonnen we weer met een lekker ontbijtje en daarna de koffie. Vervolgens nog 3 dagen verlengen op de camperplaats en nieuwe Salzburg cards nemen. En daarna met bus 21 en 25 naar de dierentuin. Een leuke rit van bijna een uur in totaal. De Zoo Salzburg ligt net buiten de stad, naast slot Hellenbrunn. Een mooie, niet al te grote, dierentuin. Maar leuk opgezet met dieren per werelddeel. We hadden geluk dat we vandaag Capibara's zagen zwemmen, nog nooit eerder gezien. In Afrika beviel de grote weide met heel veel vogelsoorten ons erg goed, hier hebben we lang gezeten.
Ook het uitzicht rondom de dierentuin is prachtig, mooie bergen om je heen die in de zon natuurlijk extra goed uitkwamen. De vele soorten roofkatten in deze Zoo waren erg mooi, vooral de zeer zeldzame sneeuwluipaard was indrukwekkend om te zien. We hebben er echt de tijd voor genomen, alle stukjes van de dierentuin opgezocht en vaak op ons gemak vanaf een bankje langdurig naar de dieren gekeken. Wat een fijne manier om alles goed te zien. Toen we rond waren gingen we met de bus weer terug. In het centrum gingen we bij het overstappunt nog even de supermarkt in, zodat we de magen weer kunnen vullen. Want van zo'n dag krijg je best honger.
Maandag 9 september.
Hoera, de Hofer was weer open dus weer de heerlijke croissants bij het ontbijt. Na de koffie gingen we -in de regen- op pad. We hadden iets gezien over het Europark (niet te verwarren met het Europapark), een groot winkelcentrum. Dat bleek een eind uit de stad te liggen. Met de bus gingen we dus niet alleen tot de rand van de stad maar ook door dorpjes en een groot industriegebied. Na deze leuke en lange rit kwamen we dus bij het Europark aan. Het was inderdaad redelijk groot, maar toch niet zo bijzonder als we verwacht hadden. Maar ook zeker niet onaardig. We liepen er een rondje en bekeken alle winkels goed. We kochten zelfs nog een cadeautje voor onze kleindochter. Toen we buiten kwamen regende het gelukkig niet meer. Met de trollybus gingen we terug naar het centrum van Salzburg. Deze reed een veel efficientere route. Dus sneller terug in de stad maar minder te zien onderweg.
Voor de middag hadden we bedacht, dat een vaartocht op de Salzach wel leuk zou zijn. Ook dat kun je met de Salzburg card doen. Maar om kwart over 2 kon je pas kaartjes krijgen voor de boot van 4 uur. Dus moesten we nog even wat tijd volbrengen. Dat deden we eerst door nog een ritje met een andere lijn van de trollybus te maken. Daarna nog wat te wandelen door de stad. Het was zo 4 uur! De boottocht was... tsja... apart. Op de snelstromende ondiepe rivier ga je met een aluminiumschip met een diepgang van maar 40 cm en 2 600 pk motoren tegen de stroom in. In de stad gaat dat stapvoets. Je ziet de dingen die je ook wandelend al gezien hebt. Daarna ga je een stukje de stad uit, daar maakt de boot meer snelheid en dat is wel erg leuk. Verder is er niet veel te zien. De heenweg, tegen de stroom in, duurt een half uur. Terug, met de stroom mee, 10 minuten. Na deze boottocht gingen we even de supermarkt in die dichtbij de bushalte in een oud huis zit. Daardoor een heel grappige winkel met allemaal kleine hoekjes. Maar alles bij elkaar zeker niet heel klein. Met boodschappen voor het avondeten in de tas gingen we terug naar de camperplaats. Onze avond verliep weer volgens het vaste stramien.
Zondag 8 september.
Vandaag namen we in plaats van een ontbijt een stukje Sachertorte bij de koffie. Ook een fijne manier om de dag te beginnen, maar wel iets wat je niet al te vaak moet doen. De bus naar de stad rijdt op zondag om het halve uur, niet slecht maar je houdt de tijd wel wat beter in de gaten. Wij besloten om de bus van 8 voor 11 te nemen. De rit naar het centrum is 20 minuten. Ondanks dat het droog was namen we voor de zekerheid wel de paraplu's mee. We wilden vandaag naar het kerstmuseum. Onderweg daarnaartoe liepen we langs Mozarts geboortehuis. Och, als je er langs komt kun je er ook wel even in gaan (vooral omdat je met de Salzburg card overal gratis entree hebt). Het was, wat we al een beetje verwachtten, een tourist-trap. Dure entree, weinig te zien en fotograferen verboden. Dus maar snel door naar museum nummer 2. Het kerstmuseum viel helemaal niet tegen. Toegegeven, het was niet groot (hadden we ook niet verwacht) maar wel erg leuk.
Na dit museum hielden we pauze op het Domplein. Helaas een kortere pauze dan ons lief was, want het begon te regenen. Nou ligt aan dit plein ook het Salzburg Museum. Dus daar maar naar binnen gegaan. Dat viel ook weer niet tegen. Een leuk -en redelijk groot- museum over de stad Salzburg. Met een mooie afdeling met landschapsschilderijen, veel aandacht voor muziek, voor de geschiedenis van de stad en het gebouw zelf was ook erg mooi. Hier hebben we vrij lang rondgelopen en ons goed vermaakt. Toen we uiteindelijk weer buiten kwamen regende het echt wel flink door. Hoogste tijd om naar de bushalte te gaan. We moesten nu wel een poosje op de bus wachten maar uiteindelijk werden we toch weer netjes voor de poort van de camperplaats afgezet. Wat dat betreft is het echt een fijne verbinding met de halte voor de deur.
Zaterdag 7 september.
's Ochtends liep Wim, gewapend met een paraplu want dit was een echte regendag, naar de Hofer. En hij bracht de croissantjes mee die ik me nog herinnerde van de vorige reis. De lekkerste croissantjes ooit. Gevuld met chocolade, heerlijk krokant en bestrooid met kaneelsuiker en wat nootjes. Een traktatie! Na het overheerlijke ontbijt en de koffie gingen we met de bus naar Salzburg. Op een regendag kun je het beste iets doen dat binnen is. Onze keuze viel op het Haus der Natur. Een natuur-, geschiedenis- en wetenschapsmuseum. Het is er erg leuk en we hebben er dan ook flink wat uurtjes rondgelopen. Er is veel te zien en er wordt veel interessante informatie gegeven. De afdelingen over het menselijk lichaam en over dinosaurussen zijn mijn favorieten. De films die je zo her en der kunt kijken zijn ook gelijk fijne rustmomenten.
Toen we buitenkwamen was tot onze grote vreugde de regen opgehouden. Het was nu alleen nog maar somber en fris. Maar goed genoeg om een rondje door het erg gezellige centrum van Salzburg te lopen. In de Getreidegasse (Wim noemde het treffend de Kalverstraat van Salzburg) kon je bijna over de hoofden lopen. Maar op het plein bij de Dom vonden we toch nog een plekje op een bankje om van de drukte en het mooie uitzicht te genieten. Na deze leuke wandeling namen we de bus terug naar de camperplaats. Het zat mee. De bus stond al bij de halte toen we aan kwamen lopen, maar hij reed niet net voor onze neuzen weg. Dus we waren lekker vlot weer terug. Tijd voor de 2e bak koffie van de dag. Daarna eten en tot slot nog dvd kijken. En al vroeg -en moe- naar bed. Wim plakt nog iedere avond een pleister op mijn hiel omdat de wond nog steeds niet droog is. Overdag laat ik het open en met 2 paracetamol per dag hou ik de pijn goed onder controle. Maar het genezen gaat me veel te langzaam.
Vrijdag 6 september.
Na een nacht met regenbuitjes volgde een grauwe vrijdag. Wim liep even naar de Spar in het dorpje. We zijn tot de conclusie gekomen dat zelf bakken prima is, maar als er een supermarkt met vers brood in de buurt is, dat ook wel erg lekker en makkelijk is. Om 10 uur vertrokken we van de camping. We zullen de camping niet missen. Veel achterstallig onderhoud maakt het sanitair gebouw best wel slecht. De helft van de wc's heeft geen papier, de zeepdispenser is leeg, idem de handdoekjes automaat. De kraan geeft ook op warmwaterstand alleen maar koud water. Bij de douches is het allemaal al even krakkemikkerig. Het leuke aan de camping was de mooie ligging, maar een dorpje zo klein als Grein heb je in 1 dag meer dan goed kunnen zien.
Hoe dan ook, wij zetten koers naar Salzburg. De rit ging door Linz en Wels. Een -zeker voor Oostenrijk- zeer industrieel gebied. Pas in het laatste stuk van de rit kwamen er wat leukere stukjes om door te rijden. Verder verliep de rit goed, in de stedelijke gebieden was het behoorlijk druk, dus moesten we soms stapvoets rijden, maar nergens kwamen we in de file. Onderweg stopten we natuurlijk nog voor boodschappen. De laatste paar kilometer gingen echt heel erg binnendoor. Maar het voordeel daarvan was wel, dat we zonder door de stad te rijden bij de camperplaats aankwamen. Rond half 3 waren we ingecheckt en in het bezit van de Salzburgcard en stond de camper op een plekje dat we zelf hadden uitgekozen. Overal dichtbij dus. Na de koffie ging ik uitgebreid douchen (want hier zijn de douches van goede kwaliteit). Na het eten keken we zoals gewoonlijk nog even dvd voordat we vroeg naar bed gingen. Energie opdoen voor rondzwerven in Salzburg!
Woensdag 4 en donderdag 5 september.
En toen zat onze week Wenen er weer op. Om kwart voor 10 reden we de camperplaats af en al snel waren we ook de stad uit. Een prachtige rit, o.a. door het Wiener Wald en langs de Donau, bracht ons naar Grein. Een dorpje aan de Donau waar we 2 nachten willen blijven voor we doorgaan naar Salzburg. Onderweg hebben we nog boodschappen gedaan. Daarbij overkwam ons nog wat grappigs. We zagen een winkel (Metro geheten). Zou het een supermarkt zijn? Vast wel, er stonden winkelwagentjes op de parkeerplaats. Dus wij naar binnen. Beetje raar wel. Alles in normale en in grootverpakking. En best wel duur ook. Maar goed, we hadden toch iets leuks gevonden dus naar de kassa. Daar ging het zo: "uw Metro kaart aub", "die heb ik niet", "hoe komt u dan binnen?", "door de deur" "die gaat alleen open met uw Metro kaart", "nou nee, die stond gewoon open". Goed, zonder die eerder genoemde kaart konden wij er niets kopen dus boodschappen bij de kassa laten staan en met lege handen terug naar de camper. Aan de overkant van de weg zat een Aldi, daar mochten wij wel kopen. Rond 2 uur kwamen we aan bij de camping. Deze ligt pal tegen het dorpje aan dus morgen maar eens op verkenning gaan. Vandaag was de rest voor de dag om uit te rusten van Wenen. En om eindelijk weer eens te koken. Na bijna een week snelle hap en buiten de deur eten had ik daar best wel zin in.
Na een heerlijk ontspannen ochtend gingen we aan het begin van de middag een rondje lopen. Het dorpje is niet groot, dus precies een leuk stukje voor een rustdag. Eerst liepen we langs de Donau, genietend van het mooie uitzicht. Terug gingen we via het dorp zelf. Er is één doorgaande straat die uitkomt op een plein, waaraan wat winkels liggen. Onder andere een Spar dus we kochten gelijk wat eten voor vanavond. Na anderhalf uur waren we al weer terug, tijd voor een bakkie en nog meer rust. Ik heb lekker buiten gezeten, afwisselend mijn boek gelezen en van het zicht op de bergen genoten. Later op de middag toen de lucht ging betrekken ben ik weer naar binnen gegaan waar ik de foto's van vandaag uitgezocht heb en aan de website heb gewerkt. Tijdens het avondeten stak dan een flinke, koude wind op. Zou dit het begin van de herfst zijn?
Dinsdag 3 september.
Omdat het lopen gisteren best goed ging en omdat het echt prachtig weer was -zonnig maar niet zo erg warm- besloten we om onze dagen in Wenen af te sluiten met een bezoek aan de dierentuin. Deze Tiergarten Schönbrunn geldt als de oudste nog bestaande dierentuin ter wereld (hij bestaat al vanaf 1752) en ligt in de tuinen van paleis Schönbrunn. Natuurlijk is de dierentuin wel aangepast aan de moderne inzichten maar daarbij is wel mooi gebruik gemaakt van de architectuur van vroeger. We hebben onze route en het tempo aan de omstandigheden aangepast. Het deel waarbij je door het bos omhoog loopt hebben we deze keer overgeslagen. Ook hebben we niet alle "verste puntjes" bezocht. Toch hebben we veel dieren wel gezien en gewoon een fijne dag gehad. Vaak hebben we naar de dieren zitten kijken vanaf een bankje in plaats van lopend langs de verblijven. Maar ook dan kun je echt genieten van een dierentuin.
Pas aan het einde van de middag gingen we terug naar de camperplaats. Voor de laatste keer deze reis een ritje met de metro. En wat is dat hier toch goed geregeld. Iedere 5 minuten vertrekt er een metro. Dat zijn dan ook nog eens heel lange treinen. We waren dus al weer vlot terug. Ik was best wel moe, dus Wim gaf mij een lekkere bak koffie en ging even boodschappen doen. We hadden wat mogelijkheden doorgenomen wat geschikt avondeten zou zijn. Komt hij me toch met een fijne variant daarvan aan! Een kant en klaar broodje (zo'n lekkere grote knapperige pistolet) belegd met kaasspread, ham, sla en komkommer. Dat was smullen zonder koken. Na nog een dvd-tje te hebben gekeken was het om half 11 weer de hoogste tijd om naar bed te gaan.
Zaterdag 31 augustus, zondag 1 en maandag 2 september.
Omdat ik beetje bij beetje toch wat beter kan lopen, besloten we op zaterdag naar het echte centrum van de stad te gaan. We vertrokken pas wat later op de ochtend, toen het in de camper te warm werd om binnen te blijven zitten. Deze keer met de metrolijnen U6 en U3 naar de Stephansdom. Daarvandaan liepen we over de winkelstraten naar de Hofburg. Daar hielden we onze eerste pauze van de dag, op een heerlijke plek, je kijkt er je ogen uit naar de toeristen (vaak in Fiakers) en de straatverkopers van concerten. De tweede etappe van de wandeling ging langs de Hofburg en uiteindelijk naar de Burggarten. Een flinke wandeling maar het ging goed, hoewel het bankje in de schaduw in het park meer dan welkom was. Daarna namen we de lange route naar het winkelcentrum Donauzentrum, dat ons eerder al zo goed bevallen was. We aten daar een hapje voordat we weer teruggingen naar de camper. Buiten was het 30 graden, binnen nog een tandje meer. Dus ik bleef weer buiten tot het donker werd. Om bedtijd was het nog "maar" 28, maar ja, we kunnen er toch niets aan veranderen.
Bij het opstaan zondagochtend was het nog steeds 25 graden binnen, dus nu al na het ontbijt buiten gaan zitten. Daar smaakt de koffie ook goed, gelukkig. We besloten om nog een paar dagen langer te blijven, Wenen is een geweldige stad en we zijn -mede dankzij mijn lage tempo- nog lang niet uitgekeken. Dus 3 dagen camperplaats bijgeboekt en een nieuwe metrokaart gekocht. Eerst zijn we langs het Parlement gelopen (normaal gesproken een prachtig gebouw met de uitstraling van een Griekse tempel, nu een bouwput vanwege renovatie) naar het Raadhuis. Ook daar was een renovatie aan de gang, maar minder opvallend. En het park voor het raadhuis is heerlijk, dus daar zijn we een poosje gebleven. Daarna weer een tramrit gemaakt. Deze keer was de oorzaak te grappig! We wilden naar aan ander park, aan de overkant van een drukke weg. Dan kun je oversteken maar je kunt ook een rondje met de tram maken zodat je uiteindelijk aan de goede kant uitstapt. Dus 3 kwartier later waren we dan uiteindelijk bij de Volksgarten. Inmiddels was het weer omgeslagen en dat was zeer welkom. Wolkjes, wat spatjes regen en vooral minder hitte! Wat een verademing. Het park trouwens, dat viel niet tegen. Veel mooie bloemperken, fonteinen, beelden. Prettig om er rond te lopen en natuurlijk om er een poosje te zitten. We sloten weer af met een hapje bij de Mac. Bij terugkomst was de camper maar 29 graden en met de ramen open koelde het verder af. Hoera, ik kon eindelijk weer eens binnen zitten en wat aan mijn foto's (excuus, Wims foto's; hij neemt de rol van fotograaf waar zolang ik mijn handen vol heb aan krukken) werken.
In de loop van de nacht was het gaan regenen en dat hield ook op maandagochtend nog aan. Buitjes, geen zware regen. Maar wat een heerlijke temperatuur daardoor. Een graad of 10 koeler dan de voorgaande dagen, ik voelde me er veel beter bij. We gingen aan het einde van de ochtend op pad, toen de regen grotendeels opgehouden was. Eerst weer naar de Stephansdom. Daarvandaan te voet naar de Karlsplatz, vervolgens met de metro naar het Donauzentrum. Daar winkelden we wat om vervolgens naar de Prater (het pretpark) te gaan. We hadden bedacht dat we in Wenen ook een keer Wiener Schnitzels wilden eten en een "Weensere" locatie konden we ons niet voorstellen. We vonden een grappig eethuisje waar we de Schnitzel XXL-Platte namen met een kroes Rote Spritzer erbij. Het eten smaakte verrassend goed. Na deze maaltijd gingen we met de inmiddels vertrouwde verbinding tram 5 en U6 terug naar de camperplaats. Ik had vandaag voor het eerst weer echt veel gelopen. Mijn voet deed pijn en ik was moe. Toch ging het voor mijn idee best redelijk. Maar toen ik tegen 7 uur in de camper lekker kon gaan zitten en van Wim een bakkie kreeg was ik wel heel erg blij.
Donderdag 29 en vrijdag 30 augustus.
Bij het opstaan (na een ietwat onrustige nacht) was het nog steeds 24 graden. Wat ons er niet van weerhield om lekker te ontbijten met verse broodjes. Na de koffie gingen we richting de metro. Even kaartjes gekocht bij de automaat. We namen 72 uurs kaarten voor € 17,10 pp. Daarna met de metro (lijnen 6 en 3) en de tram (lijn 1) naar Prater. Het park, niet het pretpark. Daar hebben we lekker op een bankje gezeten in de schaduw. Dat was erg aangenaam. Wim had een krantje meegenomen van het station. Al lezende trof hij kortingsbonnen aan, een actie van een winkelcentrum. Dat bracht ons op het idee daar eens naartoe te gaan. Locatie en verbinding uitgezocht en even later waren wij op het Donau Zentrum. Nou, dat viel niet tegen. Een enorm groot, modern, mooi winkelcentrum. Veel leuke winkels en overal fijne zitjes. En -met een buitentemperatuur van 31 graden- ook heel belangrijk: airco! Het winkelcentrum was zo groot, dat we moeite hadden de juiste uitgang (die naar de metro) te vinden. Uiteindelijk lukte dat natuurlijk wel. Met 3 metrolijnen (en toch binnen het uur) gingen we terug naar de camperplaats. Ik mocht lekker in de schaduw uitpuffen, koffie werd op locatie geserveerd. Eten deden we pas laat en weer heel eenvoudig. Ik bleef weer buiten tot het donker werd. Omdat het al een poosje rommelde, besloot Wim de tafel en stoeltjes op te ruimen. Een goed idee. Later op de avond barstte de bui goed los. Zo goed, dat zelfs de ramen bijna allemaal dicht moesten omdat het in regende. Bij het naar bed gaan was de bui alweer over.
We stonden zoals altijd weer bijtijds op, dat schijnt niet anders te gaan als we in de camper zijn. Desondanks besloten we pas wat later van de camperplaats te vertrekken. In de ochtend is het binnen nog aangenaam. En omdat er alweer een dag van 30 graden verwacht werd konden we in de middag profiteren van de airco in het openbaar vervoer. Onze bestemming van vandaag was Prater. Het pretpark,niet het park. We hadden ontdekt dat er een leukere route naartoe is dan 3 metro's. Nog steeds 1 metro (dat is om vanaf de camperplaats in of bij het centrum te komen) maar dan met tram 5. Veel leuker natuurlijk dan onder de grond in een tunnel te rijden. We liepen een rondje door Prater, waarbij we een aantal keer op een bankje in de schaduw gingen zitten. Zelf nergens ingegaan maar de sfeer is er gewoon heel leuk om mee te maken. Vervolgens maakten we nog een rondrit met tram O (waarom er naast de gewone nummering een tram O en een tram D zijn, ik heb geen idee). Voordat we weer op tram 5 stapten voor de terugweg gingen we op het station bij de Mac wat eten. Dat scheelt koken en afwassen in een veel te warme camper. De avond was weer niet anders dan de voorgaande avonden.
Woensdag 28 augustus.
Na het ontbijt en zo verder maakten we met onze sleutel het hek open. Daarna reden we naar de parkeerplaats van het hotel om uit te checken. Dat was even schrikken. Geen 22 euro, zoals in de gids stond, maar 29 + 3,20 (toeristenbelasting) dus we mochten € 32,20 inleveren. Nou, dat was die camping echt niet waard. Maar goed, kan gebeuren, dus vol goede moed op pad gegaan richting Wenen. Onderweg bespraken we de opties. Camping of camperplaats? Beiden hebben voor- en nadelen. Wij besloten om op de camperplaats te gaan staan. Die is sowieso dichter bij de metro en bovendien is het een vlakke wandeling. Het nadeel van geen afwasvoorzieningen moesten we dan maar op de koop toenemen. Rond 1 uur waren we er, we zagen een mooie plaats dichtbij de ingang, het sanitair en de receptie. Gelijk de camper daar neergezet en daarna pas in gaan checken.
Vervolgens gingen we boodschappen doen, er is een Spar pal naast de camperplaats. Vanwege de aanhoudende hitte besloten we tot een heel eenvoudige maaltijd, broodjes met knakworst. Daarna heb ik een voetenbad genomen om alle restjes vastgeplakt verband uit de wond te halen (wat goed ging) en daarna heb ik mijn voet lekker aan de lucht laten drogen voordat ik er schoon verband omdeed. In de schaduw was het goed uit te houden buiten, zeker omdat er zo nu en dan een beetje wind was. Pas om half 9, toen het te donker was om nog te lezen, kwam ik binnen. Daar was het nog 30 graden, pffff. Zelfs toen het bedtijd was, was het nog 28 graden. Hadden we echt niet verwacht, eind augustus.
Zondag 25 tot en met dinsdag 27 augustus.
Ondanks de pijn heb ik toch redelijk geslapen. En aan het ontbijt had ik, dankzij de broodjes die we gisteren al gekocht hadden, weinig werk. Daarna ben ik met mijn voet omhoog achter mijn laptop gaan zitten. Foto's uitzoeken en bewerken is ook een leuke manier om de dag door te komen. De dierentuin heb ik helaas uit mijn hoofd moeten zetten. De buren, die zonder het te weten de oorzaak van mijn zere voet waren, kwamen nog even langs. Ze brachten de zalf terug, en een flesje wijn als dank. Lief van ze. 's Middags ging Wim op de fiets boodschappen doen. Hij kwam terug met een heerlijke grote steak, sla, broodjes voor morgen en keukenrol. Dat was voor mij het startsein om de wond te gaan verzorgen. Het verband ging er goed af en wat ik zag viel niet tegen. De wond is V-vormig en de huid in de V ligt als een pleister over de wond. Met een nieuw verband eromheen ging ik de rest van de middag lekker buiten in de schaduw naast de camper zitten. Zo nu en dan liep ik een stukje met krukken. Dat was best lastig. Pas om een uur of 7 toen het weer wat af ging koelen kwam ik weer binnen. Wim bakte de steak en dat smaakte heel goed. We sloten de dag weer af met het kijken van een dvd-tje. Op maandag werd ik al heel vroeg wakker van de pijn. Het verband was verschoven (kon ik op dat moment verder niets aan doen) en dat voelde ik goed. Wel even een paracetamol ingenomen en nog wat geprobeerd te slapen. Na het opstaan ben ik gelijk mijn voet gaan verzorgen. De huidflap is verschrompeld dus de wond ligt nu open, maar geneest al mooi. Schoon gaas erop en verband eromheen. Na een zeer luxe ontbijt (Wim had gevulde donuts voor mij meengenomen) een stukje over de camping wezen lopen. Dat ging al een stuk beter. We hebben er hier nog een overnachting bijgenomen, we staan hier prima. De dag verliep verder eigenlijk hetzelfde als de vorige, alleen heb ik wel wat meer rondgelopen. 's Avonds werden we getrakteerd op een onweers- en regenbui.
Op dinsdagochtend werd ik pas op de normale tijd wakker, ik had eindelijk weer goed geslapen. Lopen gaat ook al weer beter. Maar nog niet zodanig dat ik langdurig in Pilsen rond zou willen lopen. De beste keuze leek ons om in 2 dagen naar Wenen te rijden. Na het ontbijt (weer lekker broodjes uit de winkel die Wim gisteren meegenomen had), een bakkie koffie en het verzorgen van mijn voet vertrokken we om half 10 richting Oostenrijk. We hadden nog zo'n kleine 700 Kronen over, die we onderweg omgezet hebben in diesel. En halverwege de rit namen we een boodschappenpauze. Achter het karretje lopen ging prima, dus weer zelf kunnen kiezen wat we vanavond gaan eten. We hadden een leuke rit, door het veelal glooiende landschap. Stukjes langs landbouwgrond en door het bos wisselden elkaar af. En we zijn door heel veel kleine dorpjes gereden. Aan de grens werden we aangehouden door een Oostenrijkse "Polizist". Volgens mij alleen maar om een praatje te maken (die man moet toch ook zijn werkdag doorkomen) want we hoefden geen papieren of wat dan ook te laten zien. Vanaf de grens reden we nog een kwartiertje naar de camping in Gmünd. Dat was ook weer wat. Camping zit dicht met een hek dat op slot is. Inchecken moet bij het hotel, paar honderd meter verderop. Nou dat hotel is poepsjiek met een groot wellness zwembad erbij. De camping steekt daar schril bij af. Er zijn wc's, douches met een gordijntje en wasbakken. Kleine staplaatsen, gelukkig wel met schaduw. Wat een contrast. We waren er om een uur of 3, ik heb tot het om half 7 ging onweren (hard!) en regenen (nog harder!) buiten gezeten. Voor een nachtje is het hier prima, hoor.
Zaterdag 24 augustus.
Op zaterdagochtend deden we het rustig aan. De bussen gaan om het kwartier dus niets om je druk om te maken. Kaartjes kun je in de bus kopen, in de automaat, contactloos betalen. Even puzzelen hoe het werkte, vooral welk kaartje we moesten hebben. Maar het lukte, beiden voor 60 kroon (€2,40) een 24-uurs kaart voor het OV. Na 2 haltes moesten we overstappen op de tram, die om de 8 minuten komt. Naar het centrum is het een rit van een kwartier. Op het grote plein met de Domkerk (Namesti Republiky) stapten we uit. We liepen door de leuke straatjes met mooie oude gebouwen, langs het water en door mooie parkjes. Overal waren bankjes waar je lekker in de zon (later op de dag juist in de schaduw) kon zitten. Pilsen is niet groot maar wel erg leuk! En ook niet heel erg toeristisch, dus de winkels zijn gewoon winkels en niet allemaal souvenirwinkeltjes. Op de terugweg namen we eerst (met opzet) de tram de verkeerde richting op om wat meer van de stad te zien. Op het eindpunt bleven we zitten en kwamen vanzelf waar we wezen moesten. Onderweg maakten we nog wel een tussenstop om boodschappen te doen bij de Hyper Albert. Deze ligt op een naargeestig communistisch winkelcentrum waar verder alles leegstond. Maar de winkel zelf was netjes.
Vanwege het warme weer bleef ik lang buiten zitten, pas om een uur of half 8 ging ik eten maken. We zaten nog een beetje na te tafelen toen er een paar mensen aan de deur stonden. Deze 2 jongelui (van een Duitse groep van 8) vroegen of wij iets hadden om 1 van de leden van hun groep te helpen. Hij was nogal flink gekrabbeld door een kat. Dus ik op zoek in de verbanddoos, want ja, zoiets had ik wel. Maar ik lette dus niet goed op. De bergplaats van de verbanddoos stond nog open en ik stapte er in. Op het moment merkte ik er niet veel van, het voelde als schaven. Even later (de buren waren al weg met een tube zalf) keek ik naar mijn voet. Een bloedbad! Blijkt er een grote winkelhaak in te zitten en diep ook. Nou lag alles nog bij de hand dus toen het ergste bloeden over was (kostte heel wat velletjes keukenrol) kon ik mijzelf gaan verbinden. Wim mocht onderwijl de vloer schoonmaken. Met een dik ingepakte voet en na het innemen van wat pijnstillers hebben we nog een dvd-tje gekeken en daarna ben ik mijn bed ingestrompeld.
Vrijdag 23 augustus.
Hoewel Karlovy Vary weer erg leuk was geweest, lieten we de camping niet met pijn in ons hart achter, toen we op vrijdagochtend vertrokken. We zetten koers naar Plzen (oftewel Pilsen), de bakermat van de pils. Dit stadje ligt maar 80 kilometer verder dus een rit van niets. Wel mooi, het eerste deel echt binnendoor, het tweede deel over de provinciale weg. En dat alles in de volle zon. Al iets voor 12 uur waren op de plaats van bestemming. Daar leek het even mis te gaan. De receptionist was heel vriendelijk maar spreekt slechts beperkt Engels. Inchechen kon pas om 2 uur. Okay, geen probleem, maar de camper stond voor de slagboom. Of hij die wel even open wilde doen zodat we niet 2 uur de boel stonden te blokkeren. Uiteindelijk snapte hij wat we bedoelden en konden we binnen rijden.
Op de camping zochten we een plekje in de schaduw uit. Wij hadden nog keuze, later op de dag liep het aardig vol. De camping ligt aan een meertje en heeft veel hoge bomen maar ook velden in de volle zon. Om 2 uur konden we inchecken, bij de vriendelijke receptionist. We kregen informatie en een plattegrond van de stad met daarop aangetekend welke tram naar het centrum en welke halte uit te stappen. De rest van de dag gebruikten we om lekker uit te rusten, buiten in de schaduw was het heerlijk.
Donderdag 22 augustus.
Na een lekker, maar vooral heel makkelijk ontbijt (gisteren luxe broodjes gekocht bij de Albert), gingen we weer met de bus van 10 over 10 naar Karlovy Vary. Deze keer liepen we de wat meer aan de zijkant van het centrum gelegen straten door, weer heel anders om te zien maar ook erg leuk. Het was stralend weer, dus de pauzes hielden we bij voorkeur op bankjes in de schaduw. Na dit rondje liepen we nog een stukje door het meest toeristische gebied, langs het water waar ook de "Kolonada's" staan. Om te voorkomen dat we weer zo lang op het busstation zouden zitten, bleven we nu wat langer in het centrum zitten. Gezellig op een bankje bij de Mlynska Kolonada, kijken naar wat er allemaal voorbij komt. Zelfs boeddhistische monniken met tablets om foto's mee te maken zagen we rondlopen.
Na deze extra lange pauze liepen we terug naar het busstation. Ik ging even de Albert in om broodjes te halen, Wim besloot om met de tassen vast op het busstation te gaan zitten. Tegen de tijd dat de bus zou komen viel het ons op, dat er wel erg veel mensen met koffers bij de halte stonden. Oh ja, op donderdag gaat er een vliegtuig naar Moskou. En het vliegveld ligt tegenover de camping, maar 2 haltes verder. Wij maakten dus ons strijdplan op. Wim zou door de achterdeur naar binnen gaan en direct zitplaatsen zoeken. Ik zou voorin instappen en bij de chauffeur 2 kaartjes kopen. Ons plan lukte! Het moeilijkste was voor mij om in de overvolle bus tot achterin te komen waar een mooie zitplaats op mij wachtte. Maar met heel veel pardons en wat duwen en douwen lukte het. Een rit van 25 minuten met veel scherpe bochten, stoppen en optrekken had ik niet graag staande gemaakt. En inderdaad, toen wij bij de camping uitstapten was de bus nog steeds erg vol. Eenmaal in de camper dronken we onze lekkere bak Senseo, deze keer met de echte Oblaten erbij. Dat is de lokale lekkernij, ouwelwafels gevuld met crème. Een goede afronding van 2 leuke dagen in Karlovy Vary.
Woensdag 21 augustus.
Ergens in de loop van de nacht was de regen opgehouden en we hadden een prachtig zonnige dag ervoor teruggekregen. Prima weer voor een stadwandeling. Onze bustijdenpuzzel was goed opgelost, we stapten om 10 over 10 op de bus die vanaf het vliegveld (waarvandaan alleen zo nu en dan een vliegtuig naar Moskou gaat) naar het centrum rijdt. Een grappige rit, door kleine dorpjes met nog kleinere wegen. Hemelsbreed 4 kilometer verder (en 200 meter lager) in 25 minuten. Het stadje was -gelukkig- niet erg veranderd, dus we konden weer genieten van de colonnades (de plaatsen waar de bronnen met geneeskrachtig water zich bevinden), kijken naar toeristen die heilzaam water uit speciale bekers drinken, ons verbazen over de souvenirwinkeljes die allemaal dezelfde spullen verkopen enzovoorts. Regelmatig zochten we een bankje op voor een broodnodige pauze. Bij voorkeur op een levendig plekje waar veel te zien was.
Na onze ronde door het centrum eindigden we bij Albert (inderdaad, Albert Heijn op zijn Tsjechisch, inclusief de AH Basic produkten). Betalen was wel een gedoe, hoor. De cassière sprak geen woord over de grens. Met handen en voeten maakte ze ons duidelijk dat ze alle tassen wilden zien. Die hadden we ook even in de kar gelegd omdat ze zwaar waren. Daarna deed ook de monitor van de kassa het niet zodat we niet konden zien hoeveel we moesten betalen. En tsja, dat kon ze ons ook niet duidelijk maken. Ik ben maar oven over de balie heen gaan hangen om haar schermpje te zien. Met ons tasje boodschappen liepen we naar het busstation. We waren ruim op tijd (een bus die om de 2 uur gaat wil je echt niet missen). Er staan voldoende bankjes op het busstation, helaas zijn ze -zonder rugleuning- erg oncomfortabel. Maar in ieder geval is zitten beter dan staan. Met de bus van 15.37 uur (die exact op tijd kwam) gingen we terug naar de camping. Vanaf de bushalte is het nog zo'n 600 meter bergop naar de camper. Wat de totaal gelopen afstand van vandaag op 6,5 kilometer bracht. Ik vond het bakkie koffie dat Wim voor me klaar had staan toen ik binnen kwam dan ook zeer welverdiend. Tijdens het eten zagen we een kudde schapen over de camping lopen, zo grappig. Gewoon tussen de huisjes en campers door. 's Avonds keken we voor het eerst deze reis weer samen een dvd-tje en het was wederom vroeg bedtijd. Om half 10 zat ik al te knikkebollen.
Maandag 19 en dinsdag 20 augustus.
Zo rond kwart voor 11 waren wij en de camper helemaal gereed om weer op pad te gaan. De kilometerstand was 122425 en we willen die weer eens lekker opkrikken. In Spijkenisse gooiden we de tank goed vol, daarmee moeten we wel tot Tsjechië komen. De rit verliep goed, we hadden geen grote files onderweg, alleen wat stukjes met langzaamrijdend verkeer. Ook het weer was prima, wat wolkjes en wat zon, geen regen. Later op de dag zelfs ronduit mooi weer. Om een uur of 4 vonden we het tijd worden om eens aan een tussenstop te denken. Ik ging in de campinggids kijken en vond een camperplaats in Bad Camberg. Nog een klein uurtje rijden. Het bleek een mooie plaats te zijn, aan de rand van het centrum. Ook een drukke plaats, helaas geen vrije plek aan de stroompaal meer. Maar voor een nachtje is dat helemaal geen probleem. Na aankomst hadden we zin even de benen te strekken en waren aangenaam verrast. We stonden bij een heel leuk stadje, vol met vakwerkhuizen. Ook het park was erg mooi. Even de benen strekken werd dus een wandeling van anderhalf uur. En zodoende aten we ook laat. Gelukkig zijn poffertjes snel klaar en heb je er bijna geen afwas van. En zo kon ik toch al om half 10 mijn bed induiken om mijn nieuwe matras uit te proberen.
De nieuwe matras is nog wel wennen, hij is behoorlijk hard. Schijnt naar je lichaam te gaan staan bij gebruik dus ik ben benieuwd. Maar het is wel fijn om te slapen zonder kuil (matras in twee delen) of bobbel (matras in 2 delen met opvulstrook) in het midden. Na het ontbijt en koffie (deze keer oploskoffie vanwege 'geen stroom') gingen we om half 10 weer op pad. In Bad Camberg nog even boodschappen gedaan bij de Lidl, daarna de grote weg weer op. De rit naar Karlovy Vary verliep net zo goed als die van gisteren. We konden in Tsjechië zelfs de snelweg gebruiken omdat het deel vanaf de grens tot Karlovy Vary zonder vignet bereden mocht worden. In Karlovy Vary moesten we omrijden omdat er een brug gerenoveerd werd, maar daardoor vonden we wel een groot winkelcentrum met een ATM zodat we nu ook in het bezit zijn van Tsjechische Kronen. Daarna was het nog een stukje rijden door het bos en de berg op. De camping ligt maar een paar kilometer van de stad maar om er te komen moet je wel een flinke lus maken. Uiteindelijk waren we boven op de berg, waar de camping naast een hotel ligt. Met een mooi uitzicht naar de stad. Inchecken (bij de receptie van het hotel) was geen feest, de dame achter de balie was -voorzichtig gezegd- niet erg vriendelijk. Ze had geen tijd om onze vragen naar het sanitairgebouw en de bus naar het centrum te beantwoorden. Maar toen Wim in het hotel een trap af liep om zelf te gaan zoeken kon ze het nog net opbrengen om te zeggen dat het sanitair voor de camping beneden in het witte gebouw is. De bus hebben we zelf maar uitgezocht. Wat best een puzzel is maar volgens ons zijn we er wel uitgekomen. Morgen gaan we merken of het inderdaad lukt om met de bus in het centrum (en vooral ook weer terug) te komen. Toen we het hotel uitstapten na het inchecken begon het te regenen, daar is het tot diep in de nacht mee doorgegaan.
